Αρχική Διαβούλευση επί του σχεδίου νόμου με τίτλο «Εκσυγχρονισμός της ιδιωτικής εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις»Άρθρο 10 Συμβάσεις εργασίας ιδιωτικών εκπαιδευτικώνΣχόλιο του χρήστη Στέλιος | 14 Ιουλίου 2020, 21:31
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Διαβάζοντας τα σχόλια μπορεί κανείς να βρει επιχειρήματα υπερ της μεγαλύτερης προστασίας των εργαζομένων. Αυτό που λείπει όμως είναι το γιατί οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί πρέπει να ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Όλα τα επιχειρήματα δεν αφορούν ειδικά τους εκπαιδευτικούς και τα σχολεία αλλά γενικά εργοδότες εργαζόμενους. Και ενώ η νέα ρύθμιση υποχρεώνει σε συμβάσεις αορίστου χρόνου απαγορεύοντας τις ορισμένου και παραπέμποντας στο άρθρο 36 τονίζει συγκεκριμένο πλαίσιο. Άμα, για να μπορεί να κάνει σωστά τη δουλειά του ο εκπαιδευτικός, πρέπει να μην υπάρχει διευθυντικό δικαίωμα, τότε το ίδιο έπρεπε να ισχύει και σε άλλους τομείς του ιδιωτικού τομέα. Ας μην κοροιδευόμαστε. Υποτίθεται ότι κόπτονται για την αξία πτυχίων και την ποιότητα της εκπαίδευσης, ενώ κρύβονται πίσω από αυτά μόνο για να διαμορφώσουν συνθήκες δημοσιοϋπαλληλικές στα ιδιωτικά σχολεία. Και παρότι η μονιμότητα ήταν νομοθετημένη, δεν δημιούργησε ουσιαστικό πρόβλημα στα σχολεία επειδή όλοι έβλεπαν ότι ήταν μια υπερβολική ρύθμιση και θεωρούσαν δεδομένη την κατάργηση. Μονιμότητα πρωτοθέσπισε το 1982 το ΠΑΣΟΚ, καταργήθηκε το 1990 επαναφέρθηκε 2002 καταργήθηκε μερικώς το 2010 και τελείως το 2012. Την επανέφερε το 2016 ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι εκπαιδευτικοί τελικά γνωρίζουν ότι μονιμότητα δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ, αφού όσες φορές και να θεσπιστεί, στη συνέχεια επανακαταργείται