Αρχική Διαβούλευση επί του σχεδίου νόμου με τίτλο «Εκσυγχρονισμός της ιδιωτικής εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις»ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ Διατάξεις για την ιδιωτική εκπαίδευση Άρθρο 1 Ισχύς ρυθμίσεων περί ιδιωτικών σχολείωνΣχόλιο του χρήστη Γιάννης Ζ | 15 Ιουλίου 2020, 11:04
Ερωτήματα ρητορικά και μη: Η αξιολόγηση μπορεί να λειτουργήσει ως μηχανισμός ανάπτυξης, αλλά ποιος φορέας θα καθορίσει τα κριτήρια, πως θα ελεγχθούν αυτά, ποιος θα καθορίσει τη δομή και το πλαίσιο και τι αποτελέσματα θα έχει; Η εμπειρία, η οποία θα έπρεπε να είχε καταγραφεί και συνυπολογιστεί στο σχεδιασμό οποιουδήποτε νομοσχεδίου, λέει ξεκάθαρα ότι διαδικασίες που δεν ορίζει η πολιτεία, γίνονται (στα περισσότερα ιδιωτικά σχολεία) εργαλείο εκβιασμού των εκπαιδευτικών εις βάρος της ελεύθερης έκφρασης της παιδείας και ως εκ τούτου εις βάρος των ίδιων των μαθητών. Ο καλός ο εκπαιδευτικός δεν φοβάται την αξιολόγηση, την αποζητά, αλλά να είναι δομημένη σε επιστημονικά ορθό πλαίσιο και να μην επηρεάζεται από τις καθημερινές «ορέξεις» του ιδιοκτήτη. Μειωμένο ωράριο: Πως προστατεύει η πολιτεία τον εκπαιδευτικό, ο οποίος για να εργαστεί στο συγκεκριμένο ιδ. Σχολείο, αναγκάζεται να υπογράψει ότι επιθυμεί μειωμένο ωράριο, με λίγες ώρες καθημερινής διδασκαλίας σε διευρυμένο εύρος ωραρίου λειτουργίας; Θα υπάρξουν σχολεία που θα έχουν 4 (για παράδειγμα) καθηγητές της ίδιας ειδικότητας, με 10 – 12 ώρες ο καθένας για να καλύπτουν ωράριο 8:00 με 18:00, αντί για 2 καθηγητές με πλήρες ωράριο; Αυτοί οι καθηγητές που θα αναγκάζονται να αναζητήσουν εργασία και αλλού, πόσο αποδοτικοί θα είναι στην εργασία τους; Πως μπορεί να αναπτυχθεί το παιδαγωγικό και εκπαιδευτικό περιβάλλον από «καλούς» εκπαιδευτικούς που δε θα έχουν την ευκαιρία να αναπτύξουν πρωτοβουλίες σε ένα στενό καθημερινό ωράριο εργασίας; Και για να το προχωρήσω ένα βήμα παραπάνω, περιγράφοντας πραγματικά γεγονότα, πόσο απίθανο σας φαίνεται ένας καθηγητής που έχει 3 ώρες δηλωμένης καθημερινής εργασίας να εργάζεται άλλες 3 σε απογευματινά, αδήλωτα προγράμματα, χωρίς να αμείβεται ή να αμείβεται ελάχιστα, για να αποδείξει στον ιδιοκτήτη πόσο «καλός» είναι, για να μπορέσει την επόμενη χρονιά να έχει περισσότερες δηλωμένες ώρες; Γιατί δεν υπάρχει κάποιο άρθρο που να αναγκάζει τους ιδιοκτήτες να εφαρμόζουν κάθε χρόνο πρόγραμμα επιμόρφωσης; Ή γιατί δεν υποχρεώνει τους ιδιοκτήτες να καταθέτουν το πλαίσιο αξιολόγησης το οποίο θα έχει συντάξει ειδικός επιστημονικός φορέας μετά από μελέτη (όπως κάνουν όλες οι σοβαρές επιχειρήσεις που εφαρμόζουν πρόγραμμα αξιολόγησης); Γιατί δεν αναγκάζει τους ιδιοκτήτες να έχουν επιστημονικό υπεύθυνο αυτών των διαδικασιών; Τα ιδιωτικά σχολεία πρέπει να έχουν ελευθερίες που τους στερεί η πολιτεία, αλλά να είναι αυστηρά καθορισμένες και να ελέγχονται από προσεκτικά σχεδιασμένους μηχανισμούς. Δυστυχώς, δεν μπορεί να καταλάβει ο γονέας/κηδεμόνας ότι εκπαίδευση δεν είναι μόνο το πλήθος των φροντιστηριακών ωρών που θα έχει το πρόγραμμα σπουδών. Είναι μία σύνθετη διαδικασία που προϋποθέτει σωστά σχεδιασμένο πλαίσιο και δομή εφαρμογής. Επίσης το ιδιωτικό σχολείο είναι Εκπαιδευτικός Οργανισμός και θα έπρεπε ένα σχέδιο νόμου να στηρίζεται σε παιδαγωγικούς και εκπαιδευτικούς όρους και όχι σε αυστηρά επιχειρηματικούς. Οι γονείς πρέπει να απαιτούν να ορίζονται οι παιδαγωγικοί κανόνες και τα αυστηρά εκπαιδευτικά πλαίσια ενός νομοσχεδίου που υποτίθεται ότι στηρίζεται σε δομές που και οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί επιθυμούν, φτάνει να είναι σωστά σχεδιασμένες. Απαιτούμε ελεύθερα ιδιωτικά σχολεία, με πλούσιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, με ελεύθερους και «καλούς» καθηγητές που θα γίνονται «καλύτεροι», που θα αξιολογούνται με τρόπο που θα τους αναδεικνύει και που θα λειτουργούν σε ένα περιβάλλον σεβασμού. Σε αυτό το περιβάλλον θα αναπτυχθούν οι μαθητές και αυτό θα μεταφέρουν την υπόλοιπη ζωή τους.