• Σχόλιο του χρήστη 'Ελένη Ψ.' | 29 Νοεμβρίου 2020, 20:52

    Δουλεύω σε μια ΕΠΑΣ που ένα ποσοσστό των μαθητών έχει περάσει Πανεπιστήμιο (πρώην ΤΕΙ), είδαν ότι επαγγελματική αποκατάσταση δε θα έχουν και "επεσαν επίπεδο" σε ΕΠΑΣ. Από του χρόνου θα πέφτουν επιπεδΑΑΑΑ. Το γνωσιακό τους επίπεδο είναι αρκετά υψηλό όπως επίσης και οι δυνατότητές τους (ένα ποσοστό. οι υπόλοιποι ήρθαν γιατί τους έταξαν δουλειά κι ήρθαν να πάρουν το χαρτί ώστε να πληρούν τις προυποθέσεις)αφού έχουν ισχυρά κίνητρα για μάθηση. Προβλέπω ότι θα χάσουμε όλους τους υψηλού επιπέδου και θα μείνουμε μόνο με αυτούς που ήρθαν γιατί τους ζητάνε το χαρτί για να τους πάρουν στο Δήμο, στο Νοσοκομείο κλπ κλπ. Στο σχολείο μου το 70% κάθε χρόνο είμαστε ωρομίσθιοι οι οποίοι αλλάζουμε κάθε χρόνο. υπάρχει μόνο ένας αναπληρωτής που γνωρίζει τα οικονομικά του σχολείου και άλλες τέτοιες πληροφορίες (αναλώσιμα για τα εργαστήρια, επικινδυνότητα υλικών και κανόνες ασφαλείας στο σχολείο). Τα εργαστήρια γίνονται με επίδειξη (ελλειψη αναλωσίμων, επικινδυνότητα υλικών...) φυσικά και θα πρέπει να θέσουμε το θέμα της αναγνώρισης προυπηρεσίας μας από το Υπουργείο Παιδείας. Εκαπιδευτικοί είμαστε που στίβουμε το κεφάλι μας να εφαρμοσουμε μαθητοκεντρικές μεθόδους χωρίς μέσα, χωρις βιβλία (ετοιμάζουε ύλη και τη μοιράζουμε στους μαθητές μας). Η δουλειά μας δεν υπολείπετι σε τίποτα αυτής των εκαπιδευτικών του Υπουργείου Παιδείας. Σε αρκετές περιπτώσεις θα έλεγα είναι περισσότερο κοπιαστική. Οι μαθητές αν έχουν κίνητρο κι έρθιουν για να ΜΑΘΟΥΝ κι όχι για να γράψουν καλά στο διαγωνισμα και να παρουν βαθμούς, έχουν απαιτήσεις από εμάς. Κι εμείς οφείλουμε να ανταπεξέρθουμε κι ας μην έχουμε βιβλία. Και το κάνουμε καθημερινά. Η υποβάθμιση σε επίπεδο 3, θα οδηγήσει σε μείωση μαθητών μείωση προγραμμάτων και ωρών και εμάς. Πολλοι θα βρεθούμε στο δρόμο.