Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'LAMBROS V.F.' | 2 Δεκεμβρίου 2020, 14:34

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Άρθρο 1 3β) το επίπεδο 5 ορίζεται πλέον αποκλειστικά ως «τυπική εκπαίδευση». Αρά η επαγγελματική κατάρτιση παύει πλέον να είναι μη τυπική εκπαίδευση; Εγκαταλείπεται πλήρως η μη τυπική εκπαίδευση στην Ελλάδα; Άρθρο 2 Ζδ) η φράση «ή άλλου τύπου αποζημίωση» θα πρέπει να επαλειφθεί. Το είδος και ύψος της αποζημίωσης θα πρέπει να καθορίζονται πλήρως και όχι να επαφίεται σε κάθε εργοδότη αν, τι, πόσο και πότε. Άρθρα 5 & 6 Ο σχεδιασμός εξακολουθεί και είναι «Δημοσιοκεντρικός». Σε κάθε επιτροπή θα πρέπει να προβλέπεται και η συμμετοχή εκπροσώπου των ιδιωτικών ΙΕΚ, ο οποίος θα πρέπει να επιλέγεται με κλήρωση από το Μητρώο των Διευθυντών των ιδιωτικών ΙΕΚ του Υπουργείου. Άρθρο 23 5) Το ιδιοκτησιακό καθεστώς κάθε ιδιωτικού ΙΕΚ θα πρέπει να είναι γνωστό και να αναρτάται σε ειδικό και ανοιχτά προσβάσιμο Μητρώο του Υπουργείου. Άρθρο 25 1β) Η κατάρτιση θα πρέπει να ξεκινά μόνο χειμερινό εξάμηνο (Οκτώβριο). Η έναρξη το εαρινό εξάμηνο έχει αποδειχθεί στην πράξη προβληματική, χωρίς ουσιαστικές συμμετοχές και δεν λύνει κανένα θέμα. Απεναντίας διατηρεί ένα καθεστώς παραβατικότητας με δημιουργία «εικονικών» τμημάτων, παράτυπες εντάξεις, μαθησιακές «εκπτώσεις» κλπ. αναγκάζοντας το υπουργείο να κάνει απλά τα στραβά μάτια. Το ίδιο καθεστώς (χειμερινό – εαρινό εξάμηνο) ίσχυε και στα ΤΕΙ επί σειρά ετών και πολύ ορθά καταργήθηκε. Από τη στιγμή που γίνεται προσπάθεια τα ΙΕΚ να είναι – μεταξύ άλλων – και προθάλαμος των ΑΕΙ θα πρέπει να προσαρμοστούν και σε ανάλογες λειτουργίες. 6)Εφόσον πρόκειται για κατάρτιση καμία ειδικότητα δε μπορεί να παρασχεθεί στο σύνολό της με εξ΄ αποστάσεως μαθήματα. Αντιβαίνει την έννοια της κατάρτισης. Ένα μικτό μοντέλο με περιοδικές δια ζώσης συναντήσεις (στο πρότυπο του ΕΑΠ) θα ήταν αποδεκτό αποκλειστικά και μόνο όμως για ειδικότητες που δεν περιλαμβάνουν εργαστηριακά μαθήματα. Άρθρο 27 1) Η πρακτική άσκηση θα πρέπει να γίνεται για όλους τους σπουδαστές των ΙΕΚ αποκλειστικά μετά το τέλος και του 4ου εξαμήνου σπουδών. Η έννοια της πρακτικής άσκησης είναι η εφαρμογή στην πράξη των γνώσεων, δεξιοτήτων και ικανοτήτων που έχουν αποκτηθεί. Στο Α΄ έτος στις περισσότερες ειδικότητες καλύπτονται γενικά θέματα και στο Β’ έτος περνάνε σε θέματα πιο εξειδικευμένα. Με τις γνώσεις μόνο του Α’ έτους δεν μπορεί να υποστηριχθεί η ουσιαστική πρακτική άσκηση. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι ασκούμενοι απλά εκτελούν θελήματα. Εξαίρεση μπορεί να αποτελέσουν ειδικότητες των οποίων οι σπουδαστές απασχολούνται σε τουρισμό – επισιτισμό (όχι γιατί διαφοροποιούνται σε γνώσεις, αλλά αποκλειστικά και μόνο λόγω των αναγκών της αγοράς στις τουριστικές περιόδους). Άλλωστε και στα ΕΠΑΛ η Μαθητεία γίνεται μετά τα 3 χρόνια βασικών σπουδών. Ίδια αντιμετώπιση θα πρέπει να υπάρξει και για τα ΙΕΚ. 2) Το Υπουργείο θα πρέπει ξεκάθαρα να διατηρεί το δικαίωμα ελέγχου των αποφάσεων του διευθυντή του ΙΕΚ για την απαλλαγή από την πρακτική άσκηση και να προβλέπονται συγκεκριμένες και αυστηρές ποινές για τον ίδιο και τον φορέα που εκπροσωπεί σε περίπτωση παρατυπίας. Άρθρο 29 Εφόσον οι οδηγοί κατάρτισης και τα αναλυτικά προγράμματα σπουδών θα βασίζονται σε μαθησιακούς στόχους και με δεδομένο ότι οι εξετάσεις πιστοποίησης από τον ΕΟΠΠΕΠ διεξάγονται με τράπεζα θεμάτων, θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο για την αγορά, τον ανταγωνισμό, το επίπεδο σπουδών κλπ να υπάρχει η δυνατότητα διαφοροποίησης κάθε ΙΕΚ ως προς το αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών που θα παρέχει ανά ειδικότητα. Έτσι, μοναδικό κριτήριο στην αγορά δε θα είναι η τιμή πώλησης των υπηρεσιών, αλλά η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους καταρτιζόμενους. Άρθρο 30 1γ) Όλοι ανεξαιρέτως οι εκπαιδευτές δημοσίων και ιδιωτικών ΙΕΚ θα πρέπει υποχρεωτικά να είναι πιστοποιημένοι εκπαιδευτές ενηλίκων από τον ΕΟΠΠΕΠ. Δε μπορεί να ισχύει μόνο για τα δημόσια. Δημιουργεί ανισότητες, εφόσον το τελικό αποτέλεσμα (η ΒΕΚ) είναι ισότιμο. 4) Τα ανώτατα όρια των καταρτιζομένων θα πρέπει να αλλάξουν ανά περίπτωση και να μειωθούν κατά 1. Για παράδειγμα για ένα ΔΙΕΚ με 250 καταρτιζόμενους ο Διευθυντής δικαιούται 550 ή 450 ευρώ; Η κλίμακα για τα 450 ευρώ θα πρέπει να είναι από 150 έως 249 καταρτιζόμενους (αντί για 250). Ομοίως και για τις υπόλοιπες κλίμακες. Άρθρο 43 1. Το συγκεκριμένο άρθρο θα πρέπει να καταργηθεί καθώς έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη φιλοσοφία του νομοσχεδίου. Η κα Υπουργός ανέφερε χαρακτηριστικά: «Κεντρική στόχευση της μεταρρύθμισης είναι η ΕΕΚ, από λύση ανάγκης για τους λίγους ή τους πιο αδύναμους, να καταστεί συνειδητή επιλογή για τους πολλούς». Επιπλέον, δίνει άμεση πρόσβαση από τη μη τυπική στην τυπική εκπαίδευση, ενώ θα έπρεπε να διατηρηθεί η διάκριση των ρόλων. Αντί λοιπόν να στηριχθεί η ουσιαστική κατάρτιση και να βγει στην αγορά εργασίας εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό, τα ΙΕΚ μετατρέπονται σε «πίσω πόρτα» για την είσοδο στα ΑΕΙ για όσους δεν τα κατάφεραν μέσω των πανελληνίων εξετάσεων. Η Χώρα δεν έχει ανάγκη από περισσότερους επιστήμονες, έχει ανάγκη από σωστούς επαγγελματίες. Το μόνο που προσφέρει η συγκεκριμένη διάταξη είναι πελατεία στα Ιδιωτικά ΙΕΚ. 3. Οι κατατακτήριες εξετάσεις θα γίνονται στα ΑΕΙ και σε 3 μαθήματα. Ως ελάχιστος βαθμός πρόσβασης ορίζονται οι 30 μονάδες αθροιστικά στα 3 μαθήματα με 10 μονάδες κατ’ ελάχιστο ανά μάθημα. Σε ποια βαθμολογική κλίμακα αντιστοιχούν αυτές οι μονάδες; Αν πρόκειται για 10βάθμια κλίμακα που ισχύει στα ΑΕΙ, τότε για να εισαχθεί κάποιος θα πρέπει υποχρεωτικά να γράψει άριστα και στα 3 μαθήματα, γεγονός που ακυρώνει επί της ουσίας την ίδια τη διάταξη. Εάν η βαθμολογική κλίμακα είναι 100βάθμια, τότε ως ελάχιστος βαθμός επιτυχίας για την πρόσβαση σε ΑΕΙ ορίζεται η μονάδα (!!!) σε κάθε μάθημα!!! Όποιος δηλαδή γράψει μόνο το όνομά του σε κάθε μάθημα μπορεί να μπει σε ΑΕΙ!!! BRAVO!!! Άρθρο 50 1α) Μιλά για αποφοίτους μη τυπικής και άτυπης μάθησης ενώ στο άρθρο 1 έχει καταργηθεί τη μη τυπική μάθηση και έχει ορίσει τα ΙΕΚ αποκλειστικά ως τυπική μάθηση. Άρθρο 53 4α) Στο τέλος της πρόταση να προστεθεί το «ή ΙΕΚ». Δηλαδή να γίνει «Ο Διευθυντής κατάρτισης […] και δεν δύναται να απασχολείται σε άλλο ΚΔΒΜ ή ΙΕΚ». Γενικά, το στελεχιακό δυναμικό των ΚΔΒΜ δεν μπορεί να ανήκει και σε άλλο ΚΔΒΜ ή ΙΕΚ. Κάθε ΚΔΒΜ θα πρέπει να αποτελεί πλήρως διακριτή Δομή. Άρθρο 54 Το στελεχιακό δυναμικό των ΚΔΒΜ θα πρέπει να μη μπορεί να ορίζεται και ως εκπαιδευτικό προσωπικό. Άρθρο 56 Η διάρκεια της πρακτικής άσκησης θα πρέπει να είναι ανάλογη της διάρκειας του αντίστοιχου προγράμματος κατάρτισης. Για παράδειγμα, δεν είναι δυνατόν για ένα πρόγραμμα κατάρτισης 40 ωρών να προβλέπεται πρακτική άσκηση 6 μηνών. Το ήμισυ των ωρών του προγράμματος ως διάρκεια πρακτικής άσκησης φαντάζει λογικό. Άρθρο 57 1) Στην πρώτη πρόταση μετά το «σε οποιαδήποτε μορφής πιστοποίηση» να προστεθεί «ή δυνατότητα άσκησης επαγγέλματος». 3) Θα πρέπει να προβλεφθεί η συμμετοχή εξειδικευμένων επιστημόνων κατά περίπτωση. Πρόκειται για αξιολόγηση εκπαιδευτικού προγράμματος και θα πρέπει να γίνεται από αντίστοιχο εξειδικευμένο προσωπικό.