Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Νικόλας' | 14 Ιανουαρίου 2021, 18:02

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Δεν έχω δει ούτε ένα σχόλιο υπέρ. Έχοντας τελειώσει στα 7,5 χρόνια την τετραετή σχολή μου, και όντας πλέον υποψήφιος διδάκτωρ με 25+ δημοσιεύσεις σε ξένα συνέδρια και περιοδικά, θεωρώ ένα όριο στα έτη σπουδών όχι μόνο αχρείαστο, αλλά και εντελώς λάθος. Δυστυχώς, στην ζωή του καθενός μας, δεν πάνε τα πράγματα πάντα καλά, και γι'αυτό πολλές φορές δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις υποχρεώσεις μας. Γι'αυτόν τον λόγο είναι εντελώς λάθος να τίθονται όρια στην εκπαίδευση κάποιου. Για να θέσει όρια στην εκπαίδευση που προσφέρει το κράτος, θα έπρεπε πρώτα να έχει λύσει τα θέματα εργασίας, στέγασης, κοινωνικής πρόνοιας και αρωγής. Μόνο τότε θα μπορούσε πραγματικά να υποστηρίξει κανείς τέτοια μέτρα. Στη σημερινή κατάσταση, που η ανεργία καλπάζει, που η φοιτητική εργασία είναι ως επί το πλείστον ανασφάλιστη, παράνομη, ελλιπής και αδήλωτη, είναι τεράστιο σφάλμα να μπουν περιορισμοί στην εκπαίδευση, έτσι όπως προτείνονται. Εάν πρέπει να μπουν περιορισμοί, αυτοί θα πρέπει να είναι επιεικείς, με ανώτατο όριο τα 2ν+2 έτη και μετά καθοδήγηση από επιτροπή καθηγητών, με όριο τουλάχιστον μία επιτυχή εξέταση ανά περαιτέρω εξάμηνο, ή αυτόματη διαγραφή. Το κράτος πρέπει να προωθεί την εκπαίδευση και όχι να την δυσχεραίνει. Προφανώς, η στέρηση όλων των φοιτητικών προνομίων μετά τα 1,5ν (συνήθως 6) έτη, όπως ισχύει και σήμερα, αποκλείουν την κακόβουλη αιώνια φοίτηση, και το όριο των πρακτικά 10 ετών, με υποχρέωση επιτυχών εξετάσεων μετά από αυτό, αποκλείει εντελώς την αιώνια φοίτηση. Παράλληλα, όμως, πρέπει να υπάρχει και αυστηρός έλεγχος των καθηγητών, ώστε να μην αυθαιρετούν. Η προσωπική μου εμπειρία μου έχει δείξει ότι ένας στους 20 ή στους 50 καθηγητές έχει κάποιο θέμα και αυθαιρετεί. Σε αυτήν την περίπτωση, θα πρέπει το σώμα των φοιτητών να μπορεί να θέσει κάποιον τέτοιον καθηγητή ενώπιον κάποιου είδους πειθαρχικής διαδικασίας ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ. Δηλαδή, αν οι φοιτητές υπόκεινται σε πειθαρχικό έλεγχο, πρέπει και οι καθηγητές να υπόκεινται σε κάποιον αντίστοιχο έλεγχο, ώστε να εκλείψουν φαινόμενα εκβιασμών για να περάσει κάποιος ένα μάθημα ή κοψίματος της πλειοψηφίας επανειλλημένα άνευ σοβαρής αιτίας. Δεν μπορεί δηλαδή να υπάρχει μέγιστο όριο εξαμήνων, αν δεν υπάρχει και επαρκής έλεγχος των διδασκόντων. Αν και ακραία, είναι γνωστά στο πανελλήνιο παραδείγματα καθηγητών που εκβίαζαν φοιτήτριες για να της περάσουν ή και πιο συχνά καθηγητών που νομίζουν ότι το αντικείμενο τους το ξέρουν μόνο αυτοί και ο Θεός και κόβουν όλους τους φοιτητές ή έχουν το 8 ως τον μέγιστο βαθμό για εργασίες και εξετάσεις. Στην πραγματική ζωή αν τύχεις σε τέτοιο προϊστάμενο ή σε τέτοιο δάσκαλο ή καθηγητή μέσης εκπαίδευσης, μπορείς να αλλάξεις εργοδότη ή σχολείο έστω με κάποια δυσκολία. Πανεπιστήμιο όμως δεν μπορείς να αλλάξεις. Άρα, πρέπει το κράτος να φρονίσει για τους διδάσκοντες στα πανεπιστήμια με πολύ μεγαλύτερη επιμέλεια από όσο φροντίζει για τα σχολεία ή για την εργοδοσία. Μόνο τότε θα μπορούσε να εισαχθεί και κάποιος περιορισμός ανεπιτυχών εξετάσεων ανά μάθημα.