Αρχική Εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, Προστασία της Ακαδημαϊκής Ελευθερίας, Αναβάθμιση του Ακαδημαϊκού Περιβάλλοντος και άλλες διατάξειςΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ ΟΜΑΔΕΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ Άρθρο 13 Σύσταση Ομάδων Προστασίας Πανεπιστημιακών ΙδρυμάτωνΣχόλιο του χρήστη Δημήτρης | 17 Ιανουαρίου 2021, 00:51
Η δημιουργία του συγκεκριμένου σώματος με σκοπό την βελτίωση της καθημερινότητας των φοιτητών στα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας θεωρώ πως βρίσκεται πολύ μακριά από την κάλυψη των πραγματικών αναγκών των πανεπιστημίων. Τόσα χρήματα, τόση μέριμνα και τόση κινητοποίηση για τη δημιουργία νέου σώματος ασφαλείας, εν μέσω μάλιστα περιόδου που τα πανεπιστήμια δεν είναι ανοιχτά για τους φοιτητές. Αντί αυτού, θα μπορούσαν να ληφθούν πολύ πιο αποτελεσματικά μέτρα όπως για παράδειγμα η ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ, η ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ και η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ. Ζούμε σε μία παράλληλη πραγματικότητα αν θεωρούμε ότι η λειτουργία των πανεπιστημίων είναι αποτελεσματική, με τις τεράστιες ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό και την πλήρη παρακμή του ερευνητικού χαρακτήρα των ιδρυμάτων. Εγκαταστάσεις παρατημένες στη φθορά του χρόνου, εξοπλισμός απαρχαιωμένος και μεγάλοι σε ηλικία καθηγητές που δεν μπορούν να ακολουθήσουν τις απαιτήσεις των καιρών. Πανεπιστημιακά campus που δεν είναι ελκυστικά στους φοιτητές τους, των οποίων οι υποδομές, ο σχεδιασμός και οι παροχές δεν ενισχύουν ούτε στο ελάχιστο το αίσθημα ευθύνης των φοιτητών, του πανεπιστημιακού και ερευνητικού προσωπικού για το χώρο στον οποίο ζουν ένα μεγάλο και ιδιαίτερα σημαντικής σημασίας μέρος της ζωής τους. Επομένως, ένα τέτοιο σώμα ασφαλείας εντός του πανεπιστημίου όχι μόνο δε θα συνεισφέρει στη εδραίωση ενός αισθήματος ασφάλειας και ηρεμίας, αλλά θα καθιερώσει τον φόβο της παρεμβατικής αστυνόμευσης στις πανεπιστημιακές διαδικασίες, την ανελεύθερη διακίνηση ιδεών και απόψεων, την ανελεύθερη ανάπτυξη ανθρώπινων χαρακτήρων και την συνέχιση της παρακμής των ιδρυμάτων. Δυστυχώς, σήμερα το πανεπιστήμιο και ως χώρο και ως ίδρυμα απαξιώνεται και υποτιμάται συνεχώς και με εκθετικό βαθμό. Η "ζημιά" δε γίνεται από τους "κακούς φοιτητές" των πανεπιστημίων. Η ζημιά γίνεται κάθε μέρα από την ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ του κράτους για την πραγματική λειτουργία του πανεπιστημίου και την ενίσχυσή της. Για το θέμα των ναρκωτικών εντός των πανεπιστημίων και γενικότερα της επικινδυνότητας μέσα στο campus, μπορεί να ενισχυθεί η παρουσία ιδιωτικών security με ακριβώς αυτή την αρμοδιότητα. Επιπλέον, είναι φανερό σε όσους φοιτούν σε πανεπιστήμιο σήμερα ότι είναι πρακτική των αστυνομικών αρχών να "καθαρίζουν" τις πόλεις, τη βιτρίνα, από το εμπόριο ναρκωτικών και κάπως μαγικά όλοι οι έμποροι μεταφέρονται εντός των πανεπιστημίων. Κρύβουμε το πρόβλημα κάτω από το χαλί και στοχοποιούμε το πανεπιστήμιο και τους φοιτητές (όχι στο σύνολό τους βέβαια). Γιατί αν δεν το βλέπει το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας, τότε δεν υπάρχει... Επιτέλους να καταλάβουμε πως πρέπει άμεσα να επαναπροσδιοριστεί η προσέγγιση του κράτους προς το πανεπιστήμιο! ΧΟΡΤΑΣΑΜΕ ΑΠΟ ΑΝΟΥΣΙΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΠΟΙΗΣΗ ΕΥΘΥΝΩΝ!