Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Θεοφάνης Γέμτος' | 17 Ιανουαρίου 2021, 10:07

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Παρακολουθώ τη συζήτηση του χρόνου φοίτησης στα ΑΕΙ της χώρας. Δυστυχώς ακόμα και σήμερα παραμένουμε κολλημένοι στη ρύθμιση της δεκαετίας του 1980 για την ελεύθερη επιλογή μαθημάτων από τους φοιτητές. Μια απόφαση χωρίς νόημα καθώς μετά από αυτή άρχισαν οι αστείες προσπάθειες ορισμού προ απαιτούμενων, αλυσίδων παρακολούθησης κλπ που όλες απέτυχαν. Η κατάληξη είναι ο φοιτητής να εισάγεται στο ΑΕΙ και να μπορεί να ισχυρίζεται ότι είναι στο πτυχίο χωρίς να περάσει κανένα μάθημα. Φυσικά εκεί κολλά καθώς είναι δύσκολο να αρχίσει ομαλά από την αρχή. Ο ορισμός ανώτατου ορίου σπουδών έχει το μειονέκτημα ότι αυτό εφαρμόζεται αφού ο φοιτητής ξοδέψει τα ν+ έτη σπουδών. Πριν από τη "δημοκρατική" ρύθμιση της δεκαετίας του 1980 ίσχυε και στη χώρα μας (όπως και στις περισσότερες χώρες του κόσμου) το σύστημα παρακολούθησης κάθε έτους σπουδών και προαγωγή στο επόμενο αφού περάσει τα μαθήματα του έτους. Τα προγράμματα σπουδών καταστρώνονται με ακολουθία των μαθημάτων που προϋποθέτουν τις γνώσεις του (των) προηγούμενου (ων) έτους (ων). Υπήρχαν κατά περίπτωση δυνατότητες μεταφοράς μέρους των μαθημάτων αλλά μόνο για μα χρονιά. Εάν επανέλθουμε στο σύστημα αυτό τότε ο έλεγχος γίνεται απλός. Ο φοιτητής θα προάγεται από έτος σε έτος και θα διαγράφεται αν χάσει δύο χρονιές. Θα οριστεί επίσης χρόνος περάτωσης των πτυχιακών μαθημάτων και διατριβών. Αυτό θα κάνει και πιο υπεύθυνους τους καθηγητές στην αξιολόγηση των φοιτητών. Το πλεονέκτημα του συστήματος αυτού είναι ότι ο φοιτητής που δεν έχει διάθεση να σπουδάσει θα διαγράφεται νωρίς χωρίς να χάσει τόσο χρόνια από τη ζωή του και να διαγραφεί μετά από 6-9 έτη χωρίς να αποκτήσει κάποιο τίτλο ή προσόντα. Αλλά δεν θα υπάρξει και το δίλημμα να διαγραφεί κάποιος που έχει περάσει πχ 55 από τα 60 μαθήματα μετά από 8 χρόνια σπουδών.