Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ηλίας' | 20 Ιανουαρίου 2021, 19:03

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Το πανεπιστήμιο αναμφισβήτητα αποτελεί σημαντικό εφόδιο, για την κοινωνικοεπαγγελματική πορεία του ανθρώπου, και γι’ αυτό το λόγο η ελληνική κοινωνία επενδύει κατά πολύ στην εισαγωγή των νέων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Πριν όμως παρουσιάσω τις απόψεις μου για την ΕΒΕ, ας αναλύσουμε εν συντομία τη λέξη πανεπιστήμιο, αφού το εν λόγω νομοσχέδιο τα αφορά άμεσα. Πανεπιστήμιο είναι ο χώρος στον οποίο παράγεται η γνώση, και οι επιστήμες διαιωνίζονται και εξελίσσονται. Συνεπώς, πρόκειται για έναν υψηλού κύρους χώρο πολιτισμού. Εν ολίγοις, για να λάβει κανείς την ιδιότητα του ακαδημαϊκού πολίτη, χρειάζεται να πληροί κάποιες προϋποθέσεις. Μολαταύτα, στις μέρες μας τα κριτήρια εισαγωγής σε αυτά τα ιδρύματα έχουν (ας μου επιτραπεί ο όρος) ισοπεδωθεί, με αποτέλεσμα να οδηγούνται σε απώλεια του κύρους τους. Σε αυτό το σημείο μπορεί κάποιος να υποθέσει ότι υποστηρίζω την ύπαρξη μιας παιδείας για λίγους και εκλεκτούς. Τουναντίον, υποστηρίζω ένθερμα το δικαίωμα συμμετοχής στην εκπαίδευση, αλλά βαθιά στα κύτταρά μας πρέπει να ριζωθεί το γεγονός ότι στο πανεπιστήμιο ο άνθρωπος δεν πηγαίνει να αποκτήσει βασικές γνώσεις, όπως συμβαίνει στο δημοτικό σχολείο, αλλά να εκπαιδευτεί για την εκπόνηση ενός επαγγέλματος, το οποίο έχει καθήκον να στηρίξει εντός και εκτός του πανεπιστημίου, δηλαδή όπως θα έλεγε και ο W.James να αρχίσει να είναι αυτό που θα γίνει μετά. Με λίγα λόγια, ο με λευκή κόλλα εισαχθέν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, προσωπικά δε με πείθει ότι θα στηρίξει τη σχολή στην οποία το τρέχον σύστημα τον κατέταξε, αφού το μάθημα ή τα μαθήματα στα οποία παρέδωσε λευκή κόλλα θα κληθεί να τα συναντήσει στα πρώτα έτη της πανεπιστημιακής του ζωής. Επίσης, δε με πείθει ούτε το γεγονός πως επρόκειτο για μια άτυχη στιγμή, καθώς κατά τη γνώμη μου η συγκομιδή μορίων λευκής κόλλας (ας μου επιτραπεί η φράση) και κάτι ψηλών είναι συνιστώσα αδιαφορίας, και όχι αποτυχίας. Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι οι υποψήφιοι των πέντε και των έξι χιλιάδων μορίων είναι άχρηστοι, απλά είναι θύματα της ελληνικής μικροαστικής αντίληψης η οποία θέτει το πανεπιστήμιο ως αυτοσκοπό, και δευτεροκλασάτο όποιον δεν έχει αποφοιτήσει από αυτό. Είναι αναγκαίο λοιπόν, η πολιτεία να δώσει έμφαση και στα επαγγέλματα τα οποία δεν απαιτούν πανεπιστημιακή μόρφωση, έτσι ώστε να μην οδηγηθούν στη σταδιακή εξαφάνιση, ενισχύοντας το ρόλο τους στην καθημερινότητα. Εξάλλου, στο εξωτερικό το οποίο τόσο πολύ μας αρέσει να αναφέρουμε, οι εργάτες καθαριότητας λαμβάνουν συνεχή ενημέρωση για περιβαλλοντικά θέματα, μέσω σεμιναρίων. Τέλος, η ελάχιστη βάση εισαγωγής μπορεί να μην αποτελέσει πανάκεια όσον αφορά την αποσυμφόρηση των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων, αλλά να σηματοδοτήσει την επαναφορά του κύρους του πανεπιστημίου, καθώς η παιδεία των άξιων είναι αυτή που πρέπει να επιδιώκεται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.