Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Παρότι το Σχέδιο Νόμου κινείται σε θετική κατεύθυνση και στο πεδίο της εισαγωγής της κουλτούρας της αξιολόγησης στην Εκπαίδευση και το Δημόσιο Σχολείο, εν τούτοις κάποιες διατάξεις του υπονομεύουν εξ αρχής και επί της ουσίας τη βασική αρχή "όποιος αξιολογεί, αξιολογείται" και κυρίως σε ότι αφορά την μεταβατική διάταξη της πρώτης εφαρμογής του. Πιο συγκεκριμένα, ένας Διευθυντής σχολικής μονάδας με σπουδαία ηγεσία που πήγε το σχολείο "μπροστά", ανοικτό στην κοινωνία, με καινοτομίες, δράσεις, παιδαγωγικό κλίμα και συνεργασίες λαμβάνει την ίδια ακριβώς μοριοδότηση με κάποιον άλλον Διευθυντή σχολικής μονάδας που πήγε το σχολείο "πίσω" και είχε ακριβώς την αντίθετη συμπεριφορά και χωρίς κανένα σχετικό επίτευγμα. Δεν αποτελεί δικαιολογία ούτε η στενότητα χρόνου ούτε η πρώτη εφαρμογή του νόμου που συνηθίζεται να δίνει εξαιρέσεις, μέχρι την δεύτερη εφαρμογή του νόμου που σηνήθως δεν γίνεται ΠΟΤΕ, καθώς ο νόμος έχει αλλάξει ενδιαμέσως από άλλον. Για του λόγου το αληθές, τα τελευταία 20 χρόνια τουλάχιστον δεν υπάρχει νόμος επιλογής στελεχών εκπαίδευσης που εφαρμοστηκε δεύτερη φορά (και πάντα στην πρώτη εφαρμογή με μεταβατικές διατάξεις που ακύρωναν στην ουσία τις όποιες σημαντικές αλλαγές και καινοτομίες εισήγαγε θεωρητικά και μάνο, αλλά μη εφαρμοστέα στην πράξη, ο νόμος. Ειδικά για τις πρώτες θέσεις στην πυραμίδα της διοικητικής ιεραρχίας της εκπαίδευσης, μεταβατική διάταξη προσωρινής αναστολής σημαίνει ακύρωση της βασικής αρχής. Αν υπάρχει πραγματική πολιτική βούληση για αληθινή αξιολόγηση των στελεχών (που θα αξιολογήσουν στη συνέχεια τους εκπαιδευτικούς), υπάρχουν ιδέες και τρόποι να αξιολογηθούν δίκαια (και μεταξύ τους και στη συνείδηση της εκπαιδευτικής κοινότητας) από την πρώτη εφαρμογή του νόμου (από τώρα). Μια τέτοια ιδέα - πρόταση, μεταξύ άλλων, είναι: Διευθυντής Εκπαίδευσης του οποίου διοικητικές αποφάσεις (π.χ. περισσότερες από 2) έχουν ακυρωθεί από τα αρμόδια Διοικητικά Δικαστήρια κατά τη διάρκεια συγκεκριμένης θητείας, δεν λαμβάνει μοριοδότηση για την θητεία κατά την οποία αυτές οι ακυρωθείσες αποφάσεις εκδόθηκαν. Η ουσία του διοικητικού έργου των Διευθυντών κ.α. πρέπει να αξιολογείται αληθινά, αντικεινενικά και δίκαια και αυτό θα καταγραφεί θετικά στην αποδοχή της αξιολόγησης από την εκπαιδευτική κοινότητα. Ας μη χαθεί άλλη μια ευκαιρία για το θέμα αυτό. Τέλος και σε συνδυασμό με τα ανωτέρω, η αθροιστική μοριοδότηση για θέσεις ευθύνης (Περιφερειακός Διευθυντής, Διευθυντής Εκπαίδευσης, Διευθυντής Σχολικής Μονάδας και άλλες θέσεις στελεχών) έχει υπερβολικό υψηλό όριο μονάδων και θα έπρεπε λογικά να περιορισθεί αρκετά (π.χ. να μειωθεί κατά 3 μονάδες μοριοδότησης).