• Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτριος Παπάζης, Ανάργυρος Παπαρίδης, Δημήτριος Πασσάκος' | 7 Ιουλίου 2021, 10:52

    Η Κυβέρνηση, όπως και πολύ περισσότερο η Εκκλησία, οφείλει να μεριμνά για όλους τους ανθρώπους. Μια μεγάλη μερίδα αυτών ανήκουν σε οικογένειες αξιοπρεπείς, συχνά πολύτεκνες, που όμως δεν έχουν οικονομικές δυνατότητες να σπουδάσουν τα παιδιά τους ούτε καν στις εστίες τους, πολύ δε περισσότερο μακριά από αυτές. Ενώ λοιπόν ο εξορθολογισμός σημαίνει οργάνωση και δομή με λογικό τρόπο, φτάνοντας στην ψήφιση του νομοσχεδίου προκύπτουν τα εξής ερωτηματικά με βάση τη λογική: 1. Ποιος είναι ο συντάκτης των άρθρων 155, 156 και 169 του νομοσχεδίου, στον οποίον θα μπορούσαμε να απευθυνθούμε ως γνώστες της Ανώτατης Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης, δεν μάθαμε ποτέ. 2. Πώς απογυμνώνεται από την Ανώτατη Εκκλησιαστική Εκπαίδευση η Βόρεια Ελλάδα, όταν σε αυτήν συναντιούνται η Ήπειρος, η Μακεδονία με το Άγιον Όρος, η Θράκη και τα ορθόδοξα κράτη των Βαλκανίων και η οποία γειτνιάζει με την Κωνσταντινούπολη και την Τουρκία, από την οποία ζητούμε να ανοίξει την Θεολογική Σχολή της Χάλκης; 3. Πώς είναι δυνατό να γίνεται λόγος για εξορθολογισμό και αναβάθμιση της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης, με την ίδρυση τριών διετούς φοιτήσεως (ένα έτος θεωρία και ένα πρακτική) αδιαβάθμητων μεταδευτεροβάθμιας-μεταλυκειακής εκπαίδευσης Σχολών Μαθητείας Υποψηφίων Κληρικών (ΣΜΥΚ) κατώτερου επιπέδου, και ταυτόχρονη κατάργηση (που η Εκκλησία δεν επιθυμεί) δύο ΑΕΑ ανώτατου επιπέδου, κατά τρόπο ώστε να μην προβλέπεται ύπαρξη ούτε μιας ΑΕΑ και ούτε μιας ΣΜΥΚ σε ολόκληρη τη Μακεδονία και τη Θράκη; Γιατί «αναβάθμιση» με κατάργηση τριτοβάθμιας και αντικατάστασής της με αδιαβάθμητη μη τυπικής εκπαίδευσης δομή, δεν νοείται. 4. Πώς, ενώ η σημερινή εποχή, ιδίως της οικονομικής κρίσης, της πανδημίας και του προσφυγικού κύματος, απαιτεί ιερείς με υψηλό μορφωτικό επίπεδο και διευρυμένη παιδεία, που θα συνέχουν την κοινωνία, η Πολιτεία αποφασίζει πως (μια ΣΜΥΚ για την περιοχή από τη Θεσσαλία και πάνω) αρκούν οι ιερείς που σε ένα χρόνο μέσα θα μαθαίνουν τα πρακτικά (τέλεση λειτουργιών και ακολουθιών) και θα αγνοούν βασικά θεωρητικά στοιχεία της πίστης, όπως το άνοιγμα στον ξένο, τον σεβασμό στον αλλόφυλο, αλλόθρησκο, άθεο και αντίθεο, την έμπρακτη αγάπη στον Άλλο, ακόμη και αν αυτός είναι «εχθρός»; (σημειώνεται ότι ο κακόμοιρος καθαιρεθείς ιερέας της πρόσφατης επικαιρότητας δεν εκπαιδεύτηκε ποτέ σε Ακαδημίες). Η Πολιτεία θέλει ιερείς που θα προσιδιάζουν στον λευίτη και όχι στον καλό Σαμαρείτη, κληρικούς που θα καλούν το πλήρωμα να μη φορά μάσκα στην πανδημία, να κάνει την «επανάστασή» του, ανοίγοντας κρυφά τις εκκλησίες, όταν αυτό απαγορεύεται, να ταυτίζει την αντιεμβολιαστική εκστρατεία με πύρινο χριστιανικό καθήκον και κάνοντας όλα αυτά να αισθάνεται μάρτυρας του Χριστού; να ξέρει να κρατά σωστά το θυμιατήρι αλλά να είναι τελείως αποξενωμένος από τις αγωνίες, τις αναζητήσεις και τα προβλήματα της κοινωνίας των πιστών; 5. Δεν θα συζητούσαμε σήμερα για εξορθολογισμό των ΑΕΑ, αν η Πολιτεία δεν μείωνε συστηματικά τον αριθμό των εισακτέων και επί σειρά ετών δεν είχε αδιαφορήσει για την έκδοση προεδρικών διαταγμάτων και υπουργικών αποφάσεων που προέβλεπε ο ιδρυτικός νόμος προς 15ετίας των ΑΕΑ. Παρά ταύτα, ενημερώθηκε η Πολιτεία ότι οι πτυχιούχοι κληρικοί των ΑΕΑ ήταν περίπου 800 (σημειωτέον ότι το πρόγραμμα των Ιερατικών Σπουδών της Θεσσαλονίκης παρήγαγε τους περισσότερους πτυχιούχους κληρικούς), από τους οποίους κάποιοι σε προβεβλημένες θέσεις , γεγονός που έστω και τώρα μπορεί να ληφθεί υπόψη. 6. Ενώ η Εκκλησία γνωρίζει ότι για τη διαχείριση και συντήρηση των κειμηλίων της απαιτείται από τον πτυχιούχο εκκλησιαστικό φρόνημα και ευαισθησία και οι απόφοιτοί μας έχουν αποδείξει ότι διακρίνονται γι’ αυτό, επιπλέον δε έχουν παρακολουθήσει επιτυχώς τετραετή κύκλο ανώτατων σπουδών και αρκετοί έχουν λάβει και μεταπτυχιακά διπλώματα, η Πολιτεία ουδέποτε μέχρι σήμερα τους αναγνώρισε επαγγελματικά δικαιώματα (άρ. 5 παρ. 3 και αρ. 17 παρ. 4 του ν. 3432/2006), μολονότι η Εκκλησία το ζήτησε επανειλημμένα. 7. Η διαφορά των φοιτητών μας από φοιτητές άλλων τμημάτων συντήρησης είναι ότι προέρχονται από οικογένειες πολύτεκνες, με χαμηλά εισοδηματικά κριτήρια αλλά με αγάπη και συνείδηση προς αυτό που επέλεξαν να σπουδάσουν, συνθήκες που φαίνεται ότι αγνοούνται από τον συντάκτη του νομοσχεδίου: με ποια λογική οι φοιτητές των υπό κατάργηση ΑΕΑ θα απορροφηθούν στην ΑΕΑ Αθηνών, ποιος θα καλύψει τα έξοδα διαμονής και διατροφής τους και με ποια λογική οι απόφοιτοι του Προγράμματος ΔΕΚ θα εισαχθούν με κατατακτήριες εξετάσεις στο ΠΑΔΑ, για να συμπληρώσουν τα τέσσερα έτη σπουδών τους στη Θεσσαλονίκη με άλλα δύο τουλάχιστον στην Αθήνα; Αρκετοί από τους αποφοίτους μας έχουν ήδη κάνει ακόμη και πολύτεκνες οικογένειες, τις οποίες καλούνται να εγκαταλείψουν και ενώ οφείλουν να τις συντηρήσουν θα πρέπει πρωτίστως να συντηρήσουν τον εαυτό τους στον νέο κύκλο σπουδών, που τους επιβάλει το υπό ψήφιση νομοσχέδιο, για να αποκτήσουν τα επαγγελματικά δικαιώματα που αυτονόητα θα έπρεπε ήδη να τους έχουν δοθεί. 8. Με ποια λογική δεν λαμβάνεται μέριμνα α) για το διδακτικό προσωπικό της ΑΕΑ Θεσσαλονίκης αντίστοιχη του διδακτικού προσωπικού της ΑΕΑ Βελλάς Ιωαννίνων (άρθρο 169.5) και β) για τους αποφοίτους του προγράμματος Εκκλησιαστικής Μουσικής και Ψαλτικής Τέχνης της Πατριαρχικής Ανώτατης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Κρήτης (άρθρο 155); Δημήτριος Παπάζης Ανάργυρος Παπαρίδης Δημήτριος Πασσάκος