Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Κούφας Πέτρος' | 9 Ιουλίου 2021, 16:08

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία της Θεσσαλονίκης, δεν αποτελεί μονάχα την "καρδιά" της Εκκλησιαστικής εκπαίδευσης στην Βόρεια Ελλάδα, αλλά είναι και ο βασικός κορμός της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης σε όλα τα σημερινά Βαλκάνια, με αντίκτυπο και κύρος σε όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες ανά τον κόσμο. Με φοιτητές από όλες σχεδόν τιως "γωνίες" της γης. Συνεπώς κλείνοντας την Α.Ε.Α.Θ., "καρατομείται" η Εκκλησιαστική εκπαίδευση, δημιουργώντας Εκκλησιαστικό προσωπικό και ιερείς, σχεδόν ή πλήρως ανειδίκευτους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τον σκοταδισμό και την επιστροφή της Εκκλησίας σε μεσαιωνικές συνθήκες. Αν συμβεί αυτό, ή θα παραγκωνιστεί η Εκκλησία με τον καιρό από την κοινωνία, ή ο λαός θα ακολουθεί χωρίς πνευματικότητα και παιδεία, καταστάσεις που εδώ και χρόνια, χάρις την Ανώτατη Εκκλησιαστική Εκπαίδευση, είχαμε προσπεράσει. Το ζήτημα έχει πλέον "ξεφύγει" από το μεμπτό του κλεισίματος ή μίας "συγχώνευσης" τριών προγραμμάτων της Ανώτατης Εκκλησιαστικής εκπαίδευσης και ο αναχρονισμός του πνευματικού επιπέδου της κοινωνίας, θα αποτελεί ζήτημα χρόνου. Όντας γόνος πολύτεκνης οικογένειας, οι σπουδές μου αποτελούν ένα σημαντικό μέρος του οικογενειακού εισοδήματος και φαντάζομαι ότι το ίδιο συμβαίνει στις περισσότερες οικογένειες, που συντηρούνε έναν φοιτητή. Όταν στερείς από μία οικογένεια για ακόμη μία φορά το δικαίωμα της επιλογής, αναγκάζοντας την να αφήσει το σπίτι και την βάση που με κόπο και θυσίες κατάφερε να οργανώσει, ελλοχεύει ο κίνδυνος το μέλος της οικογένειας αυτής, να παρατήσει ή να παρατείνει τις σπουδές του. Σπουδές που πληρώθηκαν με θυσίες, από τα έξοδα των Πανελληνίων Εξετάσεων, μέχρι την κατοχή του πτυχίου του μέλους. Διότι στην Ελλάδα έχουμε κάτι που μοιάζει με δημόσια εκπαίδευση και παιδεία, αλλά στο τέλος δεν είναι ούτε δημόσια, ούτε εκπαίδευση, ούτε βέβαια παιδεία. Διότι βασικό χαρακτηριστικό της παιδείας ενός ανθρώπου, είναι η ικανότητα του σεβασμού και της διάκρισης των άλλων ανθρώπων, ανεξαρτήτως προσωπικών συμφερόντων και του δικαιώματος των δικών του "πιστεύω". Κάτι που, μέσα στα τέσσερα φτωχά μου, αλλά υπέροχα χρόνια στην συγκεκριμένη σχολή, φαίνεται να διδάχθηκα από τους καθηγητές μου, καθώς ήταν και είναι πρότυπα όχι μόνο Εκκλησιαστικής Παιδείας, αλλά ξεχωριστά ο καθένας τους, μαθήματα ζωής, ταπεινότητας και ήθους. Κοντά σε αυτούς δεν έμαθα μόνο αυτά που χρειαζόμουν για την σταδιοδρομία μου και την "καριέρα" μου ως στέλεχος της Εκκλησίας, αλλά μου μάθανε να σέβομαι, να αγαπώ και να βελτιώνομαι ως άνθρωπος. Κάτι που, στις "σοβαρές" σχολές δεν συμβαίνει, μα ούτε φυσικά και στα "πρότυπα" των Α.Ε.Ι. που έχουν εκφυλιστεί εντελώς και κάθε άλλο μοιάζουν αντί Πανεπιστημίου. Επί των άρθρων 155, 156, 169 του Νομοσχεδίου, είναι αναγκαίο να γνωστοποιηθεί το όνομα του συντάκτη και η ιδιότητα του, για να διαπιστωθεί η αυθεντία του και η προσωπική του τριβή με το ζήτημα της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης. Αντί αυτού, τα παραπάνω άρθρα δημιουργούν μεγαλύτερα ζητήματα και εμπόδια για την Εκκλησιαστική Εκπαίδευση, σε σχέση με αυτά που ήδη υπάρχουν. Όσον αφορά το σύνολο των άρθρων, είναι φτιαγμένα και διατυπωμένα όπως όλα τα νομοσχέδια, που κατά καιρούς ψηφίζονται και επιβάλλονται από τον νόμο. Χωρίς δηλαδή καμία διευκόλυνση απέναντι στον πολίτη, χωρίς το δικαίωμα της επιλογής, χωρίς να εξηγήσει κανείς τους πραγματικούς λόγους που επιβάλλονται οι παραπάνω εφαρμογές, σε γλώσσα ξύλινη και ύπουλα σιωπηλή, χωρίς σταθερότητα, για να μεταβληθεί και αποδοθεί ξεκάθαρα στο συμφέρον του νομοθέτη ή της Κυβέρνησης. Βλέποντας τις κινήσεις αυτές, κατανοώ απόλυτα τις κινήσεις του Υπουργείου, σέβομαι ως πολίτης το Σύνταγμα και τον θεσμό τους, αλλά καταλήγω στην ανικανότητα και την ανωριμότητα του νομοθέτη των παραπάνω άρθρων, κοινοποιώντας τα παραπάνω άρθρα χωρίς καμία ντροπή ή σεβασμό απέναντι στους συνανθρώπους του. Εύχομαι πραγματικά να κατανοήσουν τα σφάλματα τους από μόνοι τους, διότι εγώ νιώθω ότι ντρέπομαι για λογαριασμό τους, όταν καλούμαι να τοποθετηθώ "προαιρετικά" σε τέτοιου είδους "Μανιφέστο". Κλείνοντας θα αναφέρω την ρήση του Βίκτωρος Ουγκώ - "Εκεί που ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή." . Αναρωτηθείτε αντιθέτως, τι θα επέλθει αν "συγχωνευθούν" (δηλαδή κλείσουν) δύο Ανώτατες σχολές και τέσσερα τμήματα, τριών διαφορετικών προγραμμάτων σπουδών. Μακάρι να αναθεωρήσετε...