Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος 2021' | 11 Ιουλίου 2021, 09:56

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Άρθρο 104 - Ίδρυση, κατάργηση και αναστολή λειτουργίας Εκκλησιαστικών Σχολείων Η θέσπιση ορίου μαθητών 60 για Εκκλησιαστικό Λύκειο και 120 για Εκκλησιαστικό Γυμνάσιο – Λύκειο, είναι μια πρωτοφανής δυσμενής διάκριση εναντίων των εκκλησιαστικών σχολείων που δεν ισχύει σε καμία βαθμίδα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Το αντίθετο ισχύει, λειτουργούν δημοτικά με 5 μαθητές, νηπιαγωγεία με 3 μαθητές και Γυμνάσια - Λύκεια στην επαρχία με πολύ λιγότερους από 120 μαθητές. Είναι σαφές ότι με το άρθρο αυτό, όχι αναβάθμιση δεν γίνεται , αλλά επέρχεται βέβαιο κλείσιμο των εκκλησιαστικών Γυμνασίων και Λυκείων. Εντύπωση προκαλεί η «αφωνία» στο θέμα αυτό των Ιεραρχών, σαν να μην τους ενδιαφέρει το θέμα. Επιθυμούν αναβάθμιση της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης και μόρφωσης των μελλοντικών κληρικών και αντί να ξεκινήσουν με την κατοχύρωση και αναβάθμιση των σπουδών από τη Δ/θμια εκπαίδευση, ασχολούνται αποκλειστικά με επιμορφώσεις μετά το Λύκειο. Δεν διαφωνεί κανείς με την ίδρυση σχολών επιμόρφωσης κληρικών που σε μεγάλη ηλικία αποφασίζουν να γίνουν ιερείς, όμως τα παιδιά που από νεαρή ηλικία καταλαβαίνουν την κλήση τους και βρίσκονται κοντά στην εκκλησία θα πρέπει να έχουν την επιλογή να παρακολουθήσουν τα μαθήματα της Δ/θμιας εκπαίδευσης μέσα από ένα σχολείο που ενισχύει και αναπτύσσει τις δεξιότητες που απαιτούνται για τους μελλοντικούς ιερείς. Δείτε για παράδειγμα τα μουσικά σχολεία. Οι μαθητές με κλήση προς τη μουσική έχουν την επιλογή να σπουδάσουν σε ένα μουσικό σχολείο, ώστε να καλλιεργήσουν και να αναπτύξουν περαιτέρω τις κλήσεις τους, σε ένα εκπαιδευτικό περιβάλλον που είναι βοηθητικό και ενισχυτικό της δεξιότητάς τους. Γιατί στερείτε αυτό το δικαίωμα από τα παιδιά που ζουν κοντά στην εκκλησία και θέλουν να μεγαλώσουν και να σπουδάσουν μέσα σε ένα περιβάλλον που ταιριάζει στη στάση ζωής τους, την ηθική και τις δεξιότητές τους; Γιατί ένας μελλοντικός ιερέας να μην μπορεί να διδαχθεί δωρεάν Βυζαντινή Μουσική που διδάσκεται στο εκκλησιαστικά σχολεία και θα πρέπει να πηγαίνει σε ιδιωτική σχολή; Η διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού που έχει κλήση προς την εκκλησία και επιθυμεί να γίνει ιερέας θα πρέπει να ξεκινά από τα Εκκλησιαστικά Γυμνάσια και Λύκεια. Εκεί που θα αρχίσει η ηθική του διαπαιδαγώγηση ταυτόχρονα με την γενική εκπαίδευση. Εκεί θα έχει την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με την ψαλτική, την αγιογραφία και να αναπτύξει με την βοήθεια των καθηγητών του, άλλα ταλέντα που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να εκδηλώσει στα Γενικά Λύκεια. Με τα επιπλέον μαθήματα εκκλησιαστικής κατεύθυνσης και την ποιότητα των καθηγητών που δεν συναντάται εύκολα στα Γενικά Λύκεια. Τα Εκκλησιαστικά Σχολεία διαθέτουν οικοτροφεία, δίνοντας την δυνατότητα στους μαθητές απομακρυσμένων περιοχών, φτωχούς αλλά και αδύναμους μαθητές με κλήση προς την εκκλησία, να σπουδάσουν σε ένα σχολείο όπου οι καθηγητές θα ασχοληθούν μαζί τους, αντί να καταλήξουν «αγράμματοι απόφοιτοι» εντός Γενικού Λυκείου. Τα Εκκλησιαστικά Σχολεία έχουν αποδείξει την αξία τους και τη συστηματική δουλειά που γίνεται από χαρισματικούς και αφοσιωμένους καθηγητές, μέσω των αποφοίτων τους. Πολλοί από αυτούς έγιναν ιερείς, άλλοι ακολούθησαν άλλα επαγγέλματα. Για τους περισσότερους από αυτούς η ύπαρξη του Εκκλησιαστικού Σχολείου και του Οικοτροφείου ήταν ο βατήρας που τους εκτόξευσε στη ζωή. Η σκάλα της κοινωνικής κινητικότητας που έφερε φτωχά παιδιά από τα χωριά με αγράμματους γονείς να γίνουν καταξιωμένοι επαγγελματίες σε όλους τους τομείς του δημόσιου βίου. Προφανώς θεωρείτε ότι σήμερα η κοινωνία δεν έχει ανάγκη τα Οικοτροφεία. Κάνετε μεγάλο λάθος. Τα Οικοτροφεία των Εκκλησιαστικών Σχολείων είναι αυτή τη στιγμή η μοναδική διέξοδος για μια καλύτερη ζωή δεκάδων μαθητών, που αλλιώς δεν θα είχαν καμία ευκαιρία στα μέρη που γεννήθηκαν. Βάζετε όριο 60 μαθητών, ξεχνώντας ότι η ανθρώπινη ζωή δεν μετριέται με στατιστικές και αριθμούς. Ακόμα και 30, 40 παιδιά που από την φτώχεια και μια Γενική Εκπαίδευση που θα τα θέσει στο περιθώριο, να κατορθώσουν να ανέβουν την σκάλα της κοινωνικής κινητικότητας και να φτάσουν στην ανώτατη εκπαίδευση, είναι το μέγιστο κέρδος για την κοινωνία. Με εντυπωσιάζει που ο κοινωνικός αποκλεισμός και η λογική όποιος έχει χρήματα να σπουδάσει, διαφορετικά να μην έχει καμία ευκαιρία, προάγεται από την επίσημη εκκλησία και τους ανθρώπους της. Είναι σαφές, το σχέδιο νόμου φέρει την έγκριση της επίσημης εκκλησίας. Έχετε αναρωτηθεί σε πόσα παιδιά θα στερήσετε ένα καλύτερο μέλλον με αυτή την απόφαση; Ποιο θα είναι το κοινωνικό σας έργο; Μιλάμε για πραγματικό κοινωνικό έργο και όχι για τα γηροκομεία στα οποία οι τρόφιμοι πληρώνουν μόνοι τους με τις συντάξεις τους και σαν επιχειρήσεις αφήνουν και κέρδος. Να υποθέσω ότι για αυτό προορίζονται και τα κτίρια των εκκλησιαστικών σχολείων «γηροκομεία», κερδοφόρες επιχειρήσεις! Το αντίθετο θα έπρεπε να γίνει για να επιτευχθεί αναβάθμιση της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης. Οι Εκκλησιαστικές Ακαδημίες να ενσωματωθούν στα Εκκλησιαστικά Λύκεια που έχουν ήδη κτιριακές υποδομές και καθηγητές υψηλού επιπέδου. Όλοι οι κληρικοί να περνούν από τις επιπλέον τάξεις που θα ήταν η συνέχεια των εκκλησιαστικών λυκείων και να εκπαιδεύονται στα ιερατικά καθήκοντά τους. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι στις Εκκλησιαστικές Ακαδημίες δεν προβλέπεται η απορρόφηση των καθηγητών των εκκλησιαστικών σχολείων που το ήθος, η αξία και η επιστημονική τους κατάρτιση είναι γνωστά τοις πάσι. Με ποιους θα στελεχώσετε τις εκκλησιαστικές ακαδημίες; Εκτός ΑΣΕΠ μάλλον θα γίνει ένα πάρτι «αξιοκρατικών κριτηρίων» με γνωστούς και φίλους… Ας υποθέσουμε ότι ο νόμος περνάει και εφαρμόζεται. Ποια θα είναι η κατάσταση τα επόμενα χρόνια; Όλα τα Εκκλησιαστικά Σχολεία κλειστά. Οι τοπικές κοινωνίες σε μαρασμό. Πλήρη αποκοπή της εκκλησίας από την κοινωνία. Παιδιά που θα μπορούσαν να έχουν ένα καλύτερο μέλλον αλλά και μελλοντικοί ιερείς, θα έχουν χάσει την ευκαιρία να ακολουθήσουν την εκπαίδευση που επιθυμούν. Το παιδί που αγαπά την μουσική θα μπορεί να πηγαίνει στο μουσικό σχολείο, το παιδί που αγαπά την βυζαντινή μουσική και την εκκλησία όμως όχι! Αναρωτιέμαι, είναι θέμα κόστους; Όχι, το κόστος είναι ελάχιστο και ειδικά για την εκκλησία, το κόστος είναι μόνο τα οικοτροφεία. Για το κράτος επίσης ελάχιστο 50-60 καθηγητές. Άραγε ποιο είναι το κίνητρο; Άλλαξε η εκκλησία και το μόνο την ενδιαφέρει πλέον είναι οι «business», εγκατέλειψε τους φτωχούς, τους αδύναμους και το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να είναι συνδαιτυμόνας στα τραπέζια της εκάστοτε εξουσίας. Αυτό το μοντέλο φαίνεται να ακολουθείται και εδώ. Ξεφορτώνεται το πραγματικό κοινωνικό της έργο που έχει κόστος και επενδύει μόνο σε «κερδοφόρες επιχειρήσεις – γηροκομεία». Ο κόσμος βλέπει τα «κατορθώματα» και των Ιεραρχών και των πολιτικών, μην θεωρείτε ότι απευθύνεστε σε ανόητους. Είναι στρατηγικό το λάθος σας και τα αποτελέσματα θα τα δείτε στο μέλλον, με την πλήρη αποκοπή της εκκλησίας από την κοινωνία. Κόβετε τις ρίζες της εκκλησίας στην κοινωνία και θα το πληρώσετε ακριβά στο μέλλον, όταν θα ψάχνετε υποστηρικτές για τον πλήρη διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους… Εδώ θα είμαστε και θα το δείτε…