Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αξιότιμη Κυρία Υπουργέ, Αξιότιμοι Κρατικοί Λειτουργοί, Αναφορικά με το άρθρο 155, με θλίβει το γεγονός ότι δρομολογείται η απαξίωση των πτυχιούχων της διαχείρισης εκκλησιαστικών κειμηλίων και ιδιαίτερα η δυσμένεια στην οποία πέφτουν αυτοί από την Θεσσαλονίκη, με το να δρομολογείται σαν λύση, η δυνατότητα να συμμετέχουν σε μία διαδικασία κατατακτήριων εξετάσεων, στην οποία μπορούσαν και μπορούν ούτως ή άλλως να συμμετέχουν, ως απόφοιτοι σχολής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Στην οποία σχολή εισήλθαν με πανελλήνιες εξετάσεις και από την οποία αποφοίτησαν, παρακολουθώντας μαθήματα συντήρησης και διαχείρισης έργων τέχνης, με υποχρεωτική παρακολούθηση, σε ένα άριστα εξοπλισμένο περιβάλλον εργαστηρίων, με άρτια καταρτισμένους καθηγητές. Έχουν λάβει σφαιρική γνώση της επιστήμης της συντήρησης έργων τέχνης και έχουν εξειδικευτεί στα κειμήλια της βυζαντινής κληρονομιάς, την οποία διαθέτει η Ελλάδα. Επιπλέον, πολλοί εξ αυτών έχουν συνεχίσει τις σπουδές τους και έχουν αριστεύσει σε μεταπτυχιακό και διδακτορικό επίπεδο. Έχουν επενδύσει κόπο, χρόνο και χρήματα για να αφοσιωθούν σε αυτήν την επιστήμη, να αριστεύσουν και να έχουν μία ελπίδα, το δικαίωμα για συμμετοχή, στη διεκδίκηση μίας θέσης εργασίας, σχετικής με το πτυχίο τους. Μετά από χρόνια περιφρόνησης, με την απουσία κατοχύρωσης των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων, τώρα έρχεται η πλήρης απαξίωσή τους, αυτών και των πτυχίων τους. Ίσως θα ήταν προτιμότερο να γνώριζαν εξαρχής αυτήν την κατάληξη, ώστε να μην φαίνεται, να μην είναι τόσο μάταιη αυτή η προσπάθεια για αριστεία, η οποία τώρα πέφτει στο κενό. Μετά από χρόνια μάλιστα, στην διάρκεια των οποίων αναγκάζονται να τα βγάζουν πέρα, χωρίς να τους αναγνωρίζεται το πτυχίο τους και τις όποιες οικονομικές δυσκολίες αυτό φέρει. Η σύνθλιψη της ελπίδας και η διάψευση μίας λογικής θεωρώ προσμονής για αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων σε μία νεοσύστατη τότε σχολή, δημιουργεί πληθώρα πρακτικών δυσκολιών και αρνητικών συναισθημάτων στους απόφοιτους. Αν για την κατοχύρωση των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων, θεωρείτε απαραίτητη την επανάληψη των γνώσεων που λάβαν προπτυχιακά, τότε μία διαδικασία εξομοίωσης στην πόλη όπου φοίτησαν είναι λιγότερο άδικη. Επίσης, φοιτητές που συνεχίζουν ή συνέχισαν σε μεταπτυχιακό και διδακτορικό επίπεδο τις σπουδές τους, δόκιμο είναι να λάβουν άμεσα αναγνώριση, καθώς η εκ νέου απόκτηση τίτλου σπουδών, καθιστά άχρηστα τα μεταπτυχιακά τους διπλώματα, σε επίπεδο συμμετοχής σε διαγωνισμούς και προκηρύξεις, μιας και αυτά έχω την εντύπωση ότι μοριοδοτούνται, αν έχουν ληφθεί μετά τη λήψη του βασικού τίτλου σπουδών. Τα παραπάνω ως πρόταση συμβιβασμού, μιας και η σχολή μεταδίδει γνώσεις σχετικά με τη συντήρηση και διαχείριση έργων τέχνης, εμβαθύνοντας τόσο σε εργαστηριακό επίπεδο (π.χ. εκμάθηση φυσικοχημικών μεθόδων ανάλυσης, συντήρηση βυζαντινής εικόνας), όσο και σε θεωρητικό, στην κατανόηση του μεσαιωνικού και του αναγεννησιακού ανθρώπου, σε σχέση με τον κόσμο και την τέχνη. Με τον πρώτο να αποτελεί δημιουργό πληθώρας έργων στον ελλαδικό χώρο και τον δεύτερο να θέτει τις βάσεις για τον άνθρωπο και την καλλιτεχνική δημιουργία, μέχρι σήμερα. Δεν μου φαίνεται ωραίο, να υπονοείται ότι υπολείπεται σε κάτι, όποιος φοιτητής διδάχθηκε όχι μόνο συντήρηση έργων τέχνης, τη διαδικασία δημιουργίας αυτής, άλλα και τις ιδεολογικές ζυμώσεις που οδήγησαν στην αποτύπωσή της. Αν κάποιοι θεωρούν πως τα εργαστηριακά μαθήματα έπρεπε να είναι περισσότερα, εις βάρος των προηγούμενων, τότε η παρακολούθηση εργαστηρίων στην πόλη όπου σπούδασε ο κάθε φοιτητής και η αυτόματη αναβάθμιση του ήδη υφιστάμενου πτυχίου του, ίσως αποτελεί μία λύση, με την οποία δεν θα αισθάνονται χαμένοι, ούτε οι πεντακόσιοι απόφοιτοι, ίσως και περισσότεροι, των σχολών διαχείρισης εκκλησιαστικών κειμηλίων και οι οικογένειές τους, ούτε όσοι μεθοδεύουν την εξόντωσή τους, οι οποίοι, αν υπάρχουν, αμφιβάλλω αν είναι όσοι ο αριθμός των αποφοίτων. Μάλιστα, με την υγειονομική κρίση που διανύουμε, μία διαδικασία τηλεκπαίδευσης θα είναι η πλέον ασφαλής. Αξιότιμη Κυρία Υπουργέ, αξιότιμοι αρμόδιοι αξιωματούχοι και φορείς, σας παρακαλώ για σωτήρια επέμβασή σας στο θέμα. Θα κάνετε καλό σε πολλούς ανθρώπους, χωρίς να βλάπτεται κανένας στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας στην ανάγνωση του κειμένου μου.