Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλειος Ιωακειμίδης' | 12 Ιουλίου 2021, 00:17

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Βιώνουμε μια νέα μεταρρυθμιστική προσπάθεια που φιλοδοξεί να βελτιώσει τη λειτουργία και την ποιότητα του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας. Δυστυχώς, το μεταρρυθμιστικό εγχείρημα, όπως όλα τα προηγούμενα, δεν έχει μακρόπνοη προοπτική, είναι καταδικασμένο από μία μελλοντική κυβέρνηση να ‘’ξηλωθεί’’ στο όνομα μιας αναγκαιότητας ή χάριν προεκλογικών δεσμεύσεων των αντιπολιτευτικών κομμάτων. Διαμαρτύρομαι ενάντια στο παρόν νομοσχέδιο για τους παρακάτω λόγους: α) έχει έντονο ιδεολογικό- κομματικό πρόσημο, β) δεν έχει συνέχεια με τις προηγούμενες μεταρρυθμιστικές προσπάθειες, γ) δεν στηρίζεται στη συναίνεση, γ) επιχειρεί ριζικές αλλαγές, όπως όλες οι προηγούμενες μεταρρυθμιστικές προσπάθειες, γεγονός που με τη σειρά του θα ταλαιπωρήσει για άλλη μία φορά τη ζωή των πολιτών (γονέων, μαθητών, εκπαιδευτικών,..) δ) ο τρόπος που επιζητά να καθιερωθεί, προσβάλλει, ευτελίζει και υποτιμά τη δημοκρατική διαδικασία. Τι είδους διαβούλευση είναι αυτή που έχει χρονικό περιθώριο 15 ημερών, μετά την εξαντλητική σχολική χρονιά και μάλιστα σε μία ‘’νεκρή περίοδο’’ την περίοδο των διακοπών. Επίσης, παρατηρείτε τις τελευταίες δεκαετίες ο δημοκρατικός διάλογος (οι όποιες συζητήσεις με τους εκπροσώπους των κλάδων, οι διαβουλεύσεις, οι διάλογοι στο κοινοβούλιο, να μην μπορούν να επηρεάσουν τις διαδικασίες λήψεις των πολιτικών αποφάσεων, τελικά οι κυβερνήσεις περνάνε με κομματική πειθαρχία τα νομοσχέδια τους ως εάν δεν έγινε ποτέ δημοκρατικός διάλογος, γεγονός που καθιστά τις δημοκρατικές διαδικασίες προσχηματικές. Άλλοι ενδεικτικοί λόγοι που καταδεικνύουν την αναγκαιότητα απόσυρσης του παρόντος νομοσχεδίου και της έναρξης μιας πραγματικής μεταρρυθμιστικής προσπάθειας: α) Η συνθετότητα του νομοσχεδίου το καθιστά προβληματικό, β) έχει έντονο εποπτικό χαρακτήρα. Καθιερώνεται ένας τεράστιος εποπτικός μηχανισμός, ένας εποπτικός ‘’στρατός’’ μέσα και έξω από τις σχολικές μονάδες, ο οποίος έρχεται και επικάθεται επί της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Η μέγγενη του τεχνοκρατικού εποπτικού μηχανισμού, μοιάζει με έναν νέο θεσμό επί του θεσμού του σχολείου, που έρχεται να στερήσει αυτό που υπόσχονται οι εμπνευστές του νομοσχεδίου, δηλαδή την ελευθερία και την αυτονομία της σχολικής μονάδας και την ελευθερία του εκπαιδευτικού, γ) οι διαδικασίες αξιολόγησης που δεν θα έχουν τιμωρητικό χαρακτήρα, τελικά έχουν. Πως θα αισθάνεται η σχολική τάξη που έχει έναν εκπαιδευτικό μη ικανοποιητικό χαρακτηρισμένο; Δεν θα δηλώσει ότι αδικείται έναντι των άλλων τμημάτων; Δεν θα προκαλέσει την αντίδραση των γονέων; Πως θα αισθάνεται ο εκπαιδευτικός, μπαίνοντας μέσα στην τάξη, μέσα στο σύλλογο των διδασκόντων με το στίγμα της ανεπάρκειας; Η λογική και ο τρόπος αυτής της αξιολόγησης έχει έντονο αντιπαιδαγωγικό χαρακτήρα για τους μαθητές/μαθήτριες και δυσμενείς επιπτώσεις στην προσωπικότητα του εκπαιδευτικού (αυτοεκτίμηση, αυτοεικόνα, αυτοπεποίθηση). Σε αυτό το σημείο πρέπει να δηλώσω ότι στην ελληνική κοινωνία δεν μπορεί να υπάρξει αντικειμενική αξιολόγηση, άτομα με κοινωνικές δεξιότητες και ‘’καλές’’ κοινωνικές διασυνδέσεις θα ‘’κατορθώνουν’’ και άλλοι θα ‘’καταστρέφονται’’, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την πελατειακή κουλτούρα της ελληνικής κοινωνίας που θα βρίσκει τρόπους εκδήλωσης και στο σχολικό-επαγγελματικό περιβάλλον, δ) η ενίσχυση του ρόλου του διευθυντή σε ρόλο αξιολογητή με εξουσίες που τον καθιστούν φόβητρο στους εκπαιδευτικούς και δημιουργούν διαταραχή στις συνεργατικές σχέσεις του με το σύλλογό διδασκόντων. Η αποτελεσματικότητα και η εύρυθμη λειτουργία της σχολικής μονάδας στηρίζεται στη συνοχή του συλλόγου και στις καλές σχέσεις με τη διεύθυνση του σχολείου, γεγονός που το παρόν νομοσχέδιο διαταράσσει, ε) ο αποπροσανατολισμός του εκπαιδευτικού από το κυρίως έργο του με κάθε είδους δράσεις που είναι υποχρεωμένοι οι επόπτες να επινοούν και να διοργανώνουν, τις οποίες είναι υποχρεωμένοι να παρουσιάζουν στα συμβούλια τους βάση του νομοσχέδιο. Αν προσδιορίζονταν, για παράδειγμα, περίοδοι δράσεων που να μη συμπίπτουν με τη διδασκαλική περίοδο, αλλά να διαχωρίζονται από αυτή, θα μπορούσαν να ενταχτούν στη σχολική χρονιά, με επωφελή αποτελέσματα, μη διαταράσσοντας το επιβαρυμένο έργο του εκπαιδευτικού, στ) η έλλειψη πρόβλεψης συμβατότητας του νομοσχεδίου επί της ελληνικής κοινωνίας. Για παράδειγμα ο κατά καιρούς λόγος περί αύξησης των μαθητών ανά τάξη ή της αύξησης του ωραρίου του εκπαιδευτικού μπορεί να εφαρμοστεί σε χώρες όπως την Κίνα ή την Ιαπωνία όπου ο εκπαιδευτικός μπορεί να σταθεί μέσα στη σχολική τάξη και με 40 μαθητές, στην ελληνική κοινωνία όμως μπορεί να εφαρμοστεί; Αυτό που πράττουν οι άλλες χώρες πρέπει να εξετάζεται αν μπορεί να εφαρμοστεί και στην ελληνική κοινωνία, ζ) αγνοείται η κεκτημένη παρελθοντική γνώση (μια συζήτηση που διήρκεσε πάνω από εκατό χρόνια το 19ο αιώνα) η οποία κλήθηκε να απαντήσει στο ερώτημα κατά πόσο η ανθρώπινη δράση και τα παράγωγά της όπως είναι ο πολιτισμός, η παιδεία, κα, είναι μετρήσιμα με τεχνοκρατικό τρόπο. Έγινε παραδεκτό σε ακαδημαϊκό επίπεδο ότι δεν μπορεί να μετρηθεί με αντικειμενικό τρόπο η ανθρώπινη συμπεριφορά, η) επίσης, παραβλέπονται τα αποτελέσματα παρόμοιων μεταρρυθμιστικές πολιτικών σε άλλες χώρες. Υπάρχουν οι εκθέσεις όλων αυτών των εγχειρημάτων, αλλά και οι δηλώσεις ένθερμων υποστηρικτών των πολιτικών αυτών που σήμερα είναι ενάντιοι, γιατί δεν επέφεραν τα αναμενόμενα αποτελέσματα και για τα πολλά προβλήματα που προκάλεσαν στη ζωή όσων εμπλέκονται στη εκπαιδευτική διαδικασία. Σε αυτό που είμαι σύμφωνος με το παρόν νομοσχέδιο είναι οι στόχοι του, δηλαδή η βελτίωση του έργου του εκπαιδευτικού, η βελτίωση της ποιότητας της παροχής γνώσης, ο εκσυγχρονισμός του σχολείου,.. είμαι όμως αντίθετος στον τρόπο επίτευξης τους για τους λόγους που ανέφερα ενδεικτικά. Φοβάμαι ότι το παρόν νομοσχέδιο θα προκαλέσει πολλές αντιδράσεις.