• Σχόλιο του χρήστη 'Βαγγέλης Κανδρής' | 12 Ιουλίου 2021, 14:04

    Όσο η αξιολόγηση δεν ξεκινά από την κορυφή, αλλά από τον τελευταίο τροχό της αμάξης του εκπαιδευτικού συστήματος που είναι οι εκπαιδευτικοί, τότε είναι ή καταδικασμένη να αποτύχει ή να γίνει εργαλείο ελέγχου των εκπαιδευτικών από τη μεριά της πολιτικής ηγεσίας και των προϊσταμένων, τους οποίους η ίδια κατά βάση τοποθετεί, όπως θα συμβεί με την σε μεγάλο βαθμό αυθαίρετη μοριοδότηση που νομοθετεί στο παρόν ν/σ η πολιτική ηγεσία. Μπορεί να μας πει η πολιτική ηγεσία 1. αν έχει ποτέ αξιολογηθεί το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (και πριν από αυτό το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο) που είναι κατά το νόμο και κατά την ουσία υπεύθυνο για όσα διδάσκονται στο σχολείο; Κατά πόσο έχει κάνει βελτιώσεις στα σχολικά εγχειρίδια ή στα Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών μετά από κάποια χρόνια διδασκαλίας; Ή κατά πόσο έχει φτιάξει ψηφιακά σχέδια μαθήματος για κάθε διδακτική ενότητα, ανοικτά σε επιμέρους αλλαγές από τον κάθε εκπαιδευτικό, ώστε να αποτελούν έναν οδηγό διδασκαλίας και ουσιαστική βοήθεια για κάθε νέο εκπαιδευτικό, και την ίδια στιγμή να είναι αξιοποιήσιμα σε διαδραστικό πίνακα, ώστε να αξιοποιούνται και οι Νέες Τεχνολογίες στην Εκπαίδευση για τις οποίες τόσο κόπτονται διαχρονικά όλες οι πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου Παιδείας; Έχουν συνείδηση πόσες πολλές ώρες απαιτούνται για να γίνει ένα σχέδιο μαθήματος σε διαδραστικό πίνακα; Είναι τόσες πολλές που καταντά απαγορευτικό για τον μέσο εκπαιδευτικό που έχει μικρά παιδιά ή άλλες υποχρεώσεις το απόγευμα. Ποια είναι η βοήθεια λοιπόν που δίνει το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής στην καθημερινότητα των εκπαιδευτικών στην τάξη και πόσο έχει αξιολογηθεί γι’ αυτό; 2. αν έχει ποτέ αξιολογηθεί η Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων για τα θέματα που βάζει στις Πανελλήνιες Εξετάσεις και κατά πόσο αυτά είναι στη λογική των σχολικών βιβλίων και των Αναλυτικών Προγραμμάτων Σπουδών; Είναι μία αξιολόγηση που πρέπει να προηγηθεί γιατί έχουμε πάμπολλα παραδείγματα θεμάτων εκτός λογικής σχολικών βιβλίων που αναγκάζουν τους μαθητές και τους γονείς να στραφούν στα φροντιστήρια, τα ιδιαίτερα και στην φροντιστηριακού τύπου Β´ και Γ´ Λυκείου των ιδιωτικών σχολείων, τη στιγμή που οι καθηγητές είναι αναγκασμένοι να διδάσκουν το σχολικό εγχειρίδιο. Άλλωστε το βασικό επιχείρημα της πολιτικής ηγεσίας για την ανάγκη αξιολόγησης είναι ότι δεν γίνεται μάθημα στο Λύκειο, με αποτέλεσμα τα παιδιά να στρέφονται στα φροντιστήρια. Είναι διατεθειμένη η πολιτική ηγεσία να έρθει σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των μεγάλων φροντιστηρίων που κερδίζουν από αυτήν την ανωμαλία των θεμάτων στις Πανελλήνιες Εξετάσεις; Αν δεν είναι, ας αφήσει στην άκρη τα όσα ισχυρίζεται για τα καλά της αξιολόγησης και την αναβάθμιση του Δημόσιου Σχολείου. 3. αν έχουν ποτέ αξιολογηθεί τα σχολικά εγχειρίδια στο κατά πόσο είναι πλήρη α. στις γνώσεις που καλούνται να προσφέρουν στους μαθητές με βάση τα Προγράμματα Σπουδών, β. στο κατά πόσο προωθούν την κριτική σκέψη ή την αποστήθιση, γ. στη μεθοδολογία για τη λύση των ασκήσεων και δ. στις ασκήσεις που καλούνται οι μαθητές να είναι ικανοί να λύσουν στο τέλος; Δεν είναι δυνατόν να απαιτείται η αγορά ενός ή και περισσότερων βοηθημάτων για να συμπληρωθούν αυτά που θεωρητικά έπρεπε να υπάρχουν στα σχολικά εγχειρίδια και την ίδια στιγμή να χρεώνεται ο εκπαιδευτικός την ανεπάρκεια των σχολικών βιβλίων, τα οποία όμως είναι υποχρεωμένος να διδάξει. Είναι διατεθειμένη η πολιτική ηγεσία να έρθει σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των εκδοτικών οίκων που κερδίζουν από την ύπαρξη τέτοιων ανεπαρκών βιβλίων; Αν δεν είναι, ας αφήσει στην άκρη τα όσα ισχυρίζεται για τα καλά της αξιολόγησης και την αναβάθμιση του Δημόσιου Σχολείου. 4. αν έχουν ποτέ αξιολογηθεί οι υποδομές και ο εξοπλισμός που υπάρχει στα σχολεία και κατά πόσο τα σχολεία μπορούν να υποστηρίξουν τις θεωρητικές απόψεις που διατυπώνονται στο ν/σ για αναβάθμιση της διδακτικής πράξης; Έχει εικόνα η πολιτική ηγεσία ότι ελάχιστες αίθουσες έχουν βιντεοπροβολείς ή διαδραστικούς πίνακες ή ότι δεν υπάρχουν υπολογιστές, σταθεροί ή φορητοί, που να μπορούν υποστηρίξουν τη διδακτική πράξη και τη δουλειά των εκπαιδευτικών; Ας μην κάνω αναφορά για την έλλειψη εργαστηρίων ή αίθουσας εκδηλώσεων ή μουσικής ή κλειστών γυμναστηριών κλπ. Είναι διατεθειμένη η πολιτική ηγεσία να έρθει σε σύγκρουση με τη λογική της χρόνιας υποχρηματοδότησης της Παιδείας και να βάλει ένα τριετές, για παράδειγμα, πλάνο αναμόρφωσης του εξοπλισμού και των υποδομών των σχολικών μονάδων; Αν δεν είναι, ας αφήσει στην άκρη τα όσα ισχυρίζεται για τα καλά της αξιολόγησης και την αναβάθμιση του Δημόσιου Σχολείου. 5. αν έχουν ποτέ αξιολογηθεί οι σχολικοί σύμβουλοι στο κατά πόσο βοήθησαν τους εκπαιδευτικούς στο να γίνουν καλύτεροι στο μάθημά τους; Και μη μου πείτε ότι για να γίνουν σχολικοί σύμβουλοι έχουν αξιολογηθεί. Θα προσπεράσω τη γελοιότητα να γίνεται κάποιος σχολικός σύμβουλος με μεταπτυχιακό ή διδακτορικό σε θέμα άσχετο με τη διδακτική του γνωστικού του αντικειμένου ή τα παιδαγωγικά ή να μην έχει τουλάχιστον 15 χρόνια διδακτικής πράξης και το ν/σ να αναφέρεται μόνο σε συνολική εκπαιδευτική υπηρεσία, και θα σταθώ στο αν έχει εικόνα η πολιτική ηγεσία του κατά πόσο συχνά πάνε οι σχολικοί σύμβουλοι στα σχολεία. Λίγοι είναι αυτοί που πάνε συχνά στα σχολεία!!! Υπάρχουν σχολικοί σύμβουλοι που έχουν πάνω από 9 χρόνια θητεία και δεν έχουν επισκεφτεί ποτέ κάποια σχολεία της αρμοδιότητάς τους και έχουν πάει μία ή δύο φορές σε όσα εδέησαν να πάνε, με συνέπεια ούτε να έχουν εικόνα του τι συμβαίνει στα σχολεία ούτε να έχουν βοηθήσει πραγματικά τους εκπαιδευτικούς. Οι εξαιρέσεις είναι λίγες και φωτεινές!!! Έχει ελέγξει η πολιτική ηγεσία πόσοι σχολικοί σύμβουλοι κατά τη διάρκεια της θητείας τους έχουν κάνει επιπλέον μεταπτυχιακά ή έχουν συγγράψει βιβλία και που βρήκαν το χρόνο να κάνουν κάτι τέτοιο; Αν ήταν στο πλάι των εκπαιδευτικών και μέσα στα σχολεία, τότε καλά έκαναν και έγραψαν βιβλία ή έκαναν κι άλλες σπουδές, αλλά αν δεν ήταν εντάξει στις βασικές τους υποχρεώσεις, υπάρχει σοβαρό θέμα και ηθικής και τάξης. Είναι διατεθειμένη η πολιτική ηγεσία να έρθει σε σύγκρουση με τα συμφέροντα της συγκεκριμένης κάστας εκπαιδευτικών και να τους αναγκάσει να είναι στο πλάι των εκπαιδευτικών επί της ουσίας και όχι να τους βλέπουμε μόνο αν είναι να προωθήσουν κάποια κυβερνητική γραμμή ή για να μας πουν πόσο αναγκαία είναι η αξιολόγηση ή για να μπουν μπροστά στην νεοφιλελεύθερου τύπου αξιολόγηση; Γιατί ως γνωστόν οι περισσότεροι από αυτά τα στελέχη της εκπαίδευσης είναι παντός πολιτικού καιρού. Αν δεν είναι διατεθειμένη, ας αφήσει στην άκρη τα όσα ισχυρίζεται για τα καλά της αξιολόγησης και την αναβάθμιση του Δημόσιου Σχολείου. Πριν προχωρήσει η πολιτική ηγεσία στην εφαρμογή αυτής της αξιολόγησης και οργάνωσης του σχολείου στα αγγλοσαξωνικά πρότυπα, καλό θα ήταν να μας δώσει συγκεκριμένα στοιχεία από τις χώρες που έχει εφαρμοστεί αυτό το μοντέλο. 1. Πόσες σχολικές μονάδες έκλεισαν. 2. Κατά πόσο κατηγοριοποιήθηκαν οι εναπομείνασες σχολικές μονάδες μέσω της χρηματοδότησης με κριτήριο τις επιτυχίες των μαθητών στις πανελλήνιες εξετάσεις ή την επαγγελματική αποκατάσταση των αποφοίτων. 3. Αν τα σχολεία και οι εκπαιδευτικοί πέρασαν σταδιακά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και αν αυτό σήμανε περαιτέρω κλείσιμο σχολικών μονάδων και απολύσεις εκπαιδευτικών. 4. Πόσο βελτιώθηκαν τα δημόσια σχολεία ή κατά πόσο το μοντέλο αυτό σήμανε την ενίσχυση των ιδιωτικών σχολείων μέσω της σταδιακής υποβάθμισης του Δημόσιου Σχολείου. 5. Πόσο αυξήθηκαν οι ψυχικές νόσοι και το στρες στους εκπαιδευτικούς, με αποτέλεσμα να έχουμε πολλές παραιτήσεις εκπαιδευτικών λόγω της ασφυκτικής πίεσης και τον αστήρικτο παιδαγωγικά και διδακτικά έλεγχο που ασκούν οι εξωγενείς παράγοντες (σχολικοί σύμβουλοι, δημοτικές αρχές, τοπικοί επιχειρηματίες κλπ). 6. Με τι ποσά ενισχύθηκαν ΜΚΟ και διάφοροι φορείς, όπως η εκκλησία, που κλήθηκαν να καλύψουν το κενό που δημιούργησε το κλείσιμο σχολικών μονάδων στις αγροτικές και ημιαστικές περιοχές των ΗΠΑ ή της Αγγλίας ή αλλού. 7. Που βρίσκεται το μορφωτικό επίπεδο των μαθητών ή και των κατοίκων των χωρών αυτών που εφαρμόστηκε το νεοφιλελεύθερο αγγλοσαξωνικό σύστημα. Μήπως έχει πέσει στα Τάρταρα; Ας δώσει πρώτα στοιχεία η πολιτική ηγεσία για όλα αυτά αφήνοντας τις θριαμβολογίες και τις νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες της και μετά ας έρθει να συζητήσει με εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές το τι σχολείο θέλει.