Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Πρωτ/ρος Γεώργιος Μαρνέλλος' | 12 Ιουλίου 2021, 21:21

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  «ΚΕΡΑΥΝΟΣ ΕΝ ΑΙΘΡΙΑ» ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ Α.Ε.Α. ΘΕΣ/ΚΗΣ ΚΑΙ ΒΕΛΛΑΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΠΡΩΤ/ΡΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΑΡΝΕΛΛΟΥ, ΔΡΑ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ, τ. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ, ΑΝΑΠΛ. ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΤΗΣ Π.Α.Ε.Α.Η.Κ. Για να φτάσομε στη σύνταξη και ψήφιση του νομοσχεδίου το οποίο διέπει από το 2006 την Εκκλησιαστική Εκπαίδευση (Νόμος υπ΄αριθ. 3432 Φ.Ε.Κ. τ. Α΄, αριθ. φ. 14/3 Φεβρ.2006) και ειδικότερα στην ίδρυση των Α.Ε. Ακαδημιών Αθηνών, Βελλάς (Α.Ε.Β.Ι.), Θεσ/κης (Α.Ε.Α.Θ.) και Ηρακλείου, με χορήγηση πτυχίου ισότιμου των Πανεπιστημίων- και το οποίο ενσωματώνει τα πορίσματα και τις αγωνίες τριών επί μέρους Επιτροπών, κυριολεκτικά ματώσαμε, ταλαιπωρηθήκαμε, αγωνιστήκαμε, πονέσαμε και, σε μεγάλο βαθμό, καταπονηθήκαμε. Όλοι συνάδελφοί οι οποίοι υπηρετήσαμε και υπηρετούμε στις Α.Ε.Α., μείναμε έκπληκτοι, πληροφορούμενοι από το διαδίκτυο, ειδικότερα από δημοσιεύσεις διακεκριμένων επιστημόνων- συναδέλφων Καθηγητών, για την ύπαρξη νέου σχέδιου νόμου για την Εκκλησιαστική Εκπαίδευση-Δ.Ε. και Ανώτατη Εκκλ/κή Εκπαίδευση, σύμφωνα με το οποίο καταργούνται οι δυο ιστορικές Ακαδημίες Βελλάς και Θεσ/κης. Πριν, καν ερωτηθούν τα θεσμοθετημένα Ακαδημαϊκά Συμβούλια και η Εκκλησία, το εν λόγω νομοσχέδιο προωθείται, ήδη, σε δημόσια διαβούλευση. Η είδηση αυτή, με όλο το σεβασμό στο πρόσωπο της Εξοχ. κυρίας Νίκης Κεραμέως, Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, η οποία επιτελεί από τη θέση της σπουδαίο και εξαιρετικά δύσκολο έργο, αγωνιζόμενη για την αναμόρφωση της Δευτεροβάθμιας και Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και για την επίλυση χρονιζόντων εκπαιδευτικών προβλημάτων, έπεσε σε όλους τους διδάσκοντες και διδασκόμενους ως «κεραυνός εν αιθρία»! ΕΚΠΛΗΤΤΟΜΕΘΑ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΔΙΕΡΩΤΩΜΕΘΑ ΠΡΟΣ ΤΙ ΤΟΣΗ ΣΠΟΥΔΗ…. Πριν, καλά-καλά, αναλάβουν την διοίκηση των Ακαδημιών οι μόνιμοι Καθηγητές τους, δηλαδή τα οριζόμενα από τον ισχύοντα νόμο Ακαδημαϊκά Συμβούλια!…. Πότε και ποιοί αξιολόγησαν το έργο των τεσσάρων (4) Ανώτατων Εκκλησιαστικών Ακαδημιών, που λειτούργησαν από το 2006 και εξής, χωρίς το αναγκαίο διδακτικό και διοικητικό προσωπικό και όχι μόνο, ώστε, στη συνέχεια, ερήμην των Ακαδημαϊκών Συμβουλίων, να προβαίνουν στην κατάργηση των δυο εξαυτών, των Α.Ε.Σ. Θεσ/κης και Βελλάς; -Ως Καθηγητής της Π.Α.Ε.Α.Κ., με την ιδιότητα του Μέλους των εκλεκτορικών σωμάτων, είχα την ευκαιρία να επισκέπτομαι την Α.Ε.Α.Θ., να γνωρίσω από κοντά, τα πρόσωπα των συναδέλφων Καθηγητών. Στο σύνολό τους , είναι όλοι τους καταξιωμένοι επιστήμονες, με περγαμηνές και πλούσιο επιστημονικό, διδακτικό και συγγραφικό έργο. Επίσης, ευτύχησα να γνωρίσω τους φοιτητές και το περιβάλλον της Ακαδημίας. Να καμαρώσω για τις σύγχρονες και άνετες σχολικές κτηριακές τους εγκαταστάσεις, τις οποίες θα ζήλευαν και σύγχρονα Κρατικά Πανεπιστήμια των Χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης! Τις ίδιες εντυπώσεις έχω αποκομίσει και κατά τις δύο μου επισκέψεις στην Α.Ε.Α. Βελλάς Ιωαννίνων, τόσο από την συναναστροφή μου με τους Καθηγητές και το Διοικητικό Προσωπικό, όσο και από το ήθος των φοιτητών, από το όμορφο και μοναδικό μοναστηριακό βυζαντινό και φυσικό περιβάλλον (Ιστορική Ιερά Μονή Βελλάς) και την πλούσια βιβλιοθήκη του Ιεροδιδασκαλείου-Εκκλησιαστικής-Παιδαγωγικής Ακαδημίας. Το εξαιρετικό άρθρο του διακεκριμένου επιστήμονα π. Νικολάου Λουδοβίκου, Καθηγητή της Α.Ε.Α.Θ., αλλά και Πανεπιστημίων -Ινστιτούτων του Εξωτερικού, που δημοσιεύτηκε στις 05-05-21, στο διαδίκτυο, με τίτλο «Μαρτύριο και θάνατος των Α.Ε.Α….» και η επιστολή της κυρίας Μαρίας Ράπτη, Προέδρου της Α.Ε.Α.Β.Ι., με τίτλο: «Δυσοίωνη εξέλιξη το κλείσιμο της Α.Ε.Α. Βελλάς», με την οποία εκπέμπουν κραυγή αγωνίας για την τύχη των ιστορικών αυτών Ανώτατων Ακαδημιών, έπεσε στην κεφαλή μας «ως κεραυνός εν αιθρία». Στενοχωρηθήκαμε και προβληματιστήκαμε πάρα πολύ για αυτή την εξέλιξη και ιστάμεθα αλληλέγγυοι στους Μακεδόνες και Ηπειρώτες για τον δίκαιο αγώνα με σκοπό την διατήρηση και περαιτέρω ανάπτυξη και εξέλιξη των Ανώτατων αυτών Ιδρυμάτων, τα οποία, εκτός των άλλων ακαδημαϊκών στόχων, ορθώνουν τείχη «ανοσίας» και θωρακίζουν τα ελληνικά μας σύνορα, την Ελληνική Γλώσσα, την Ορθόδοξη Εκκλησία μας, την Ελληνική Ιστορία και τον Πολιτισμό μας, έναντι εκείνων που τα επιβουλεύονται. Δεν επαρκεί ο φιλόξενος χώρος της καθημερινής εφημερίδας του Ν. Λασιθίου «ΑΝΑΤΟΛΗ» ούτε και υπάρχει ο απαιτούμενος χρόνος, για να εκθέσομε εδώ αναλυτικά και τεκμηριωμένα τις απόψεις και τα επιχειρήματα μας, γιατί δεν πρέπει να κλείσουν οι συγκεκριμένες Ανώτατες Εκκλησιαστικές Ακαδημίες, οι οποίες ως «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ» και όχι «ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ» δεν είναι εκ της φύσεως, της ονομασίας τους, της «ταυτότητας» και της αποστολής τους, διόλου ανταγωνιστικές των Θεολογικών Σχολών και των λοιπών Πανεπιστημίων της Ημεδαπής. Με βάση την εμπειρία μας, ως απόφοιτος Εξατάξιας Εκκλησιαστικής Σχολής (6 έτη σπουδών του παλαιού Εξαταξίου Γυμνασίου και δυο επί πλέον ιερατικής-ποιμαντικής μορφώσεως, σύνολο οχτώ (8) έτη) και ως Καθηγητής και Διευθυντής του τριτάξιου Εκκλησιαστικού Γυμνασίου και του Τετρατάξιου Εκκλησιαστικού Λυκείου Τήνου και στη συνέχεια της γεραράς Π.Ι.Σ. Χανίων , δεν θα μπω καθόλου σε διάλογο, ως προς την καινοφανή χρήση και δημιουργία ενός «αδιαβάθμητου διετούς μεταλυκειακού εκπαιδευτικού σχήματος» για την εκπαίδευση «μορφωμένων υποτίθεται κληρικών! νέου τύπου Σχολών κατάρτισης, αδιακρίτως, αποφοίτων Γενικών, Τεχνικών και Επαγγελματικών Λυκείων, με την ονομασία «Σχολές μαθητείας Υποψηφίων Κληρικών (ΣΜΥΚ) », αποφεύγοντας να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Εάν ένα τέτοιο σχήμα -ΣΜΥΚ, ήθελε, ιδρυθεί στο ιστορικό και σεβάσμιο μοναστήρι της Βελλάς Ιωαννίνων, πλησίον των αλβανικών συνόρων (μωαμεθανική χώρα), αντίθετα, δηλαδή, με τις προτάσεις της Ακαδημίας, την επιθυμία και τις προτάσεις της Οικείας Ιεράς Μητροπόλεως, του Περιφερειάρχη Ηπείρου, των Δημάρχων Ιωαννίνων και Πωγωνίου, αυτό θα είναι, συγχωρέσετε με, «άστοχη επένδυση» για το Γένος και την Ορθόδοξη μαρτυρική Εκκλησία. Χωρίς να εισέλθομε στην «μακρόχρονη στρατηγική» που ακολουθήθηκε σκόπιμα, τα τελευταία χρόνια, τουλάχιστον ως προς το πρόγραμμα Εκκλησιαστικής Μουσικής και Ψαλτικής με τον περιορισμό του αριθμού των εισαγόμενων από 50 και 60 σε δέκα (10), θέλω να διευκρινίσω, κάτι σημαντικό. Επιτυχία μιας «Εκκλησιαστικής» Σχολής, που καταρτίζει στελέχη της Εκκλησίας, δηλαδή, ιερείς και ποιμένες και όχι Καθηγητές που θα διδάξουν τα λεγόμενα «Θρησκευτικά» στα Δημόσια Σχολεία, δεν σημαίνει, ειδικότερα για την εκπαίδευση αξίων κληρικών, ποσοτικά αποτελέσματα, αύξηση αριθμού των αποφοίτων, αλλά ποιοτικά-καρπούς του Αγίου Πνεύματος, δηλαδή ιερείς-δασκάλους και ιεραποστόλους. Επίσης, στόχος των Α.Ε.Α. δεν είναι απλώς να καταρτίσουν τους νέους ιερείς μας στην ποιμαντική θεολογία, στη λειτουργική, την τελετουργική, στο τυπικό και στο ψάλλειν… Δεν είναι μόνο η άσκηση των εφημεριακών καθηκόντων με τις γνωστές λειτουργικές υποχρεώσεις των εφημερίων (θείες λειτουργίες, τέλεση μυστηρίων, μνημόσυνων), αλλά και η εξωτερική ιεραποστολή, κυρίως η εσωτερική ιεραποστολή, ο πειστικός ποιμαντικός διάλογος, ο σεβασμός στην επιστήμη και στην πατερική θεολογία, και η κοινωνική-αγαθοεργής δράση μέσα στην κοινωνία, η συστηματική κατήχηση, το ζωντανό κήρυγμα, η αντιμετώπιση του κύματος της αθεϊας, των ποικιλώνυμων αιρέσεων, των προβλημάτων των ποικιλοτρόπως πασχόντων στα Νοσηλευτικά Ιδρύματα και στα Θεραπευτήρια, τα οποία περιθάλπουν άτομα με αναπηρία. Αλήθεια, υπάρχουν προγράμματα ανώτατων σπουδών για την εξειδίκευση των ιερέων που υπηρετούν σε τουριστικές περιοχές και στους χώρους των Ιδρυμάτων Υγείας; Έχομε, όλοι εμείς, μηδέ του εαυτού μου εξαιρουμένου, οι οποίοι υπηρετούμε σήμερα, κοντά στον πόνο των ασθενών, τις ειδικές γνώσεις και τη γλωσσομάθεια που απαιτούνται, για την ποιμαντική των ασθενών, των γερόντων, των ατόμων με αναπηρία και την ποιμαντική των ορθόδοξων, ετερόδοξων και ετερόθρησκων ή άθεων τουριστών, που επισκέπτονται τον τόπο μας; Δεν αποτελεί, λοιπόν, η ίδρυση ενός «Δ.Ε.Ι.Ε.Κ.» αναβάθμιση για το χώρο της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης και δεν μπορεί να υποκαταστήσει, σε καμιά περίπτωση, την Α.Ε.Α. ΒΕΛΛΑΣ και το ιστορικό «Ιεροδιδασκαλείο» της, για να γίνει «εφαλτήριο για την ανάδειξη της Βελλάς» σε ένα μοναδικό στο είδος του, Πανεπιστήμιο-θα πρόσθετα: Εκκλησιαστικό και Παιδαγωγικό, με παράλληλα προγράμματα διδασκαλίας, καλλιέργειας της Ελληνικής Γλώσσας και συστηματικής διάδοσής της στο Εξωτερικό. Αλήθεια, έχει διερωτηθεί κανείς, ποιος σχολικός φορέας, ποιο Πανεπιστήμιο θα δώσει και πάλι στις ακριτικές περιοχές της πατρίδας μας και ιδιαίτερα στις Επαρχίες του Θρόνου, πχ. στις παροικίες της Ομογένειας στις Ευρωπαϊκές χώρες, στην Αμερική, στην Αυστραλία, γιατί όχι και στην Αφρική, τον «παπά-δάσκαλο», ώστε να συνδέσει τα παιδιά με την μητέρα πατρίδα αλλά και ευκολότερα οι Μητροπόλεις του Εξωτερικού να βρίσκουν την φόρμουλα για να προσλαμβάνουν και να διορίζουν ιερείς σε όλες τις Ελληνικές Παροικίες, οι οποίοι να ασκούν ταυτόχρονα και το έργο του διδασκάλου στα Ελληνικά Σχολεία, ένα έργο, τοιαύτης ορθόδοξης, εθνικής και ιεραποστολικής σημασίας…. Η πρόταση αυτή, δεν είναι δική μας. Ανήκει στον σοφό Ιεράρχη της Εκκλησίας Κρήτης, Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίον (1992), την οποία και υιοθέτησε ομόφωνα το Πανελλήνιο Συνέδριο, που με την ευκαιρία του εορτασμού της Εκατοντατετηρίδας της Εκκλησιαστικής Σχολής Κρήτης, οργανώθηκε από την Ιερά Επαρχιακή Σύνοδο της Εκκλησίας Κρήτης από 29 Νοεμβρίου μέχρι 2 Δεκεμβρίου 1992 στην Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης με θέμα «ΟΙΚΟΝΟΜΟΙ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ», Η ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (Εκκλησιαστικές και Θεολογικές Σχολές), Εμπειρίες και προοπτικές. Στα πορίσματα και τις προτάσεις του Συνεδρίου προς το ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ, παρ. 10, προτείνει «την εξέταση της δυνατότητας να επανέλθει ο θεσμός των Ιεροδιδασκαλείων, προσαρμοσμένος στα σύγχρονα δεδομένα, για την κάλυψη ειδικών αναγκών και την αποτελεσματικότερη ορθόδοξη χριστιανική αγωγή των παιδιών» ( Πρωτ/ρου Γεωργίου Εμμ. Μαρνέλλου, ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΠΤΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ, Εκδ. Κ.Μ.Ο.Π., Άγιος Νικόλαος Κρήτης, 2004, σ. 45-48). Και αποτίοντας φόρο τιμής προς τον Άγιο Νεκτάριον, Μητροπολίτη Πενταπόλεως, Σχολάρχη της Ριζαρείου Σχολής και «Προστάτη των Εκκλησιαστικών Σχολών» (με βάση Π.Δ.), προτείνω με σεβασμό και παρακλητικό τρόπο, προς την Ηγεσία του ΥΠΕΠΘ, να μην προχωρήσει στην κατάργηση των παραπάνω Α.Ε.Α. Θεσ/κης και Βελλάς, ειδικότερα δε «να αποδώσει τιμή και τα ευχαριστήρια στον Άγιο των Ελληνικών Γραμμάτων και της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης» μέσα στο έτος 2021, ο οποίος, όπως αναφέρει ο μακαριστός Μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως Σωφρόνιος Σταμούλης (1875-1960) σε ιδιόχειρο σημείωμα του της 2/15 Δεκεμβρίου 1938, «ο Άγιος Νεκτάριος καταγόταν από την Ήπειρο, ένας μάλιστα πρόγονός του «εντός κόφας ήχθη εις Σηλυβρίαν» (Σοφ. Δημητρακόπουλος, Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ, Ιστορική βιογραφία, Αθήνα 1998, σ.19). Η ευλογία για το ΥΠ. ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ, ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΚΑΙ «ΕΠΕΚΕΙΝΑ ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ» ΣΤΑ ΕΚΑΤΟΝΤΑΧΡΟΝΑ, ΜΑΛΙΣΤΑ, ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ (1920-2020) ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΑΚΟΣΑΧΡΟΝΑ ….ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΗΣ! ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, 12 ΙΟΥΛΙΟΥ, 2021 ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΡΝΕΛΛΟΣ, Δρ Θεολογίας, Διπλωμ. του Ανωτάτου Παδαγωγικού Ινστιτούτου του I.C. των Παρισίων