Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Για την κατανομή των μαθητών στα τμήματα: Θεωρώ άνισο να κατανέμονται ίσα και αλφαβητικά οι μαθητές στα τμήματα.. Και αυτό γιατί από τύχη, χωρίς τη συλλογική παρέμβαση και παιδαγωγική κρίση του Συλλόγου Διδασκόντων, πολύ εύκολα μπορούν να δημιουργηθούν τμήματα πολύ άνισα. Πχ. να τύχουν με τον καθαρά αλφαβητικό χωρισμό των παιδιών όλοι οι αλλοδαποί, όλα τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, τα περισσότερα παιδιά ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, όλα τα αγόρια με ένα κορίτσι ή το αντίστροφο, κτλ., σε ένα τμήμα και το άλλο τμήμα να τύχει να είναι πολύ ευνοημένο. Το επιχείρημα πως μπορεί να καταχραστεί από τους Συλλόγους Διδασκόντων για να ευνοήσουν ένα τμήμα, πρώτα από όλα προσβάλει την εμπιστοσύνη μας για ένα συλλογικό δημοκρατικό όργανο που έτσι και αλλιώς παίρνει αποφάσεις για πολλά άλλα θέματα του σχολείου, γνωρίζοντας τις ιδιαιτερότητές του και τις ανάγκες του, που αν δεν το εμπιστευόμαστε ας του τις αφαιρέσουμε όλες! Δεύτερον στις περισσότερες περιπτώσεις μια συλλογική απόφαση θα έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να είναι πιο δίκαιη η κατανομή από το να αφεθεί στην τύχη και τέλος δεν συμφέρει κανέναν Σύλλογο Διδασκόντων να έχουν ένα «πολύ δύσκολο» τμήμα στο σχολείο γιατί θα το επωμίζονται όλοι 6 χρόνια. Προς τι λοιπόν η ανησυχία; Το επιχείρημα των ίσων ευκαιριών και της ίσης αντιμετώπισης ισχύει ανάμεσα σε άνισα παιδιά που έρχονται στο σχολείο από διαφορετική αφετηρία το καθένα; Το σχολείο ως δημόσιος θεσμός δεν οφείλει να αντισταθμίζει όσο μπορεί αυτές τις πολλαπλές ανισότητες (από ατομικούς οικογενειακούς, πολιτισμικούς, κοινωνικούς λόγους κτλ) και να συμβάλλει στην περισσότερη εκπαιδευτική και κοινωνική δικαιοσύνη; Για τη μοριοδότηση των ξένων γλωσσών: Είναι δυνατόν να μην αναγνωρίζονται στην επιλογή στελεχών πτυχία ξένων γλωσσών που ο Ασέπ αναγνωρίζει σε εκπαιδευτικούς ή το κράτος χορηγεί, όπως το Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας;