Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ελένη Ζαμπουνίδου' | 13 Ιουλίου 2021, 17:03

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ανάγκη εισαγωγής ρύθμισης στο σ/ν! Ονομάζομαι Ζαμπουνίδου Ελένη και είμαι απόφοιτος του Τμήματος Κοινωνικής Διοίκησης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Ύστερα από την αποφοίτηση μου αποφάσισα να μεταβώ στη Βιέννη, για να πραγματοποιήσω μεταπτυχιακές σπουδές στο μεγαλύτερο Πανεπιστήμιο εφαρμοσμένων επιστημών της Αυστρίας «FH CAMPUS WIEN» στο αντικείμενο της Διαμόρφωσης Κοινωνικής Πολιτικής και Κλινικής Κοινωνικής Εργασίας. Τον Οκτώβριο του 2020 κατέθεσα τα απαραίτητα έγγραφα στην υπηρεσία του ΔΟΑΤΑΠ, ώστε να αναγνωριστεί ο μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών μου. Τον Ιανουάριο του 2021 εκδόθηκε -προς δυσάρεστη έκπληξή μου- απορριπτική πράξη του ΔΟΑΤΑΠ με την αιτιολογία ότι το ποσοστό των διδασκόντων που κατέχουν διδακτορικό τίτλο σε όλο γενικώς το Πανεπιστήμιο ανέρχεται σε ποσοστό 27% και συνεπώς δεν συμπληρώνεται το ποσοστό του 50%, που είναι απαραίτητο για την αναγνώριση του μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών μου. Να σημειωθεί στο σημείο αυτό, ότι συγκεκριμένα στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών μου, το ποσοστό των διδασκόντων κατόχων διδακτορικού ανέρχεται σε 50%. Εξάλλου, βάσει της 5/10-04-2020 απόφασης της Ολομέλειας του ΔΟΑΤΑΠ, η οποία εφαρμόζεται από την 1η Μάϊου 2020 στην κρίση του ομοταγούς του Ιδρύματος συμπεριλαμβάνεται η εξέταση του ποσοστού των διδασκόντων κατόχων διδακτορικού στο κρινόμενο πρόγραμμα σπουδών. Συνεπώς, δεν είναι μεγάλη αδικία, να μην χαρακτηρίζεται ως ισότιμο ένα πρόγραμμα σπουδών, που καλύπτει όλες τις προϋποθέσεις του νόμου, συμπεριλαμβανομένης και αυτής για το ποσοστό των διδασκόντων κατόχων διδακτορικού, μόνο και μόνο επειδή το Πανεπιστήμιο γενικώς (δηλαδή σε άλλα αντικείμενα και επιστημονικούς κλάδους, που δεν έχουν καμία συνάφεια με το μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών που εγώ ολοκλήρωσα) δεν συμπληρώνει το απαιτούμενο ποσοστό διδασκόντων κατόχων διδακτορικού; Η αδικία αυτή, που προκαλείται από μια ανελαστική διάταξη, που χρήζει εκσυγχρονισμού και προσαρμογής σε καταστάσεις όπως η δική μου, που δυστυχώς δεν έχουν ακόμα προβλεφθεί, αποτυπώνεται στο εύστοχο σχόλιο ενός μέλους της εκτελεστικής επιτροπής, ύστερα από την αρνητική κατά τα’ άλλα εισήγηση του, ως προς το θέμα της αναγνώρισης, το οποίο σας παραθέτω επακριβώς από το πρακτικό της συνεδρίασης της 10ης Απριλίου 2020 του ΔΟΑΤΑΠ: «Με βάση το νόμο η εισήγηση πρέπει να γίνει δεκτή, αλλά το να μην αναγνωρίζουμε ένα ίδρυμα με κριτήριο των αριθμών των διδασκόντων με διδακτορικό είναι λάθος και πρέπει κάποια στιγμή να μπουν άλλα κριτήρια (ποιότητα ιδρύματος, θέση στη διεθνή αξιολόγηση κτλ.). Παράδοξο βρίσκω και το γεγονός ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα που παρακολούθησε έχει το 50% των διδασκόντων με διδακτορικό, αλλά παρόλα αυτά δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε το πτυχίο της λόγω του Ιδρύματος!» Είναι κρίμα να «ματώνουμε» οικονομικά και ψυχικά σε μια ξένη χώρα, ώστε να πάρουμε έναν μεταπτυχιακό τίτλο και να μην αναγνωρίζονται οι κόποι μας στην Ελλάδα λόγω ενός δυσκίνητου νόμου που δεν προβλέπει αδίκως τη δυνατότητα αναγνώρισης του τίτλου σπουδών σε πλήθος περιπτώσεων, όπως η δική μου. Παράκληση προς τον Υπουργό να άρει αυτή την αδικία.