• Σχόλιο του χρήστη 'Κλεοπάτρα Τυροβούζη, Απόφοιτη Δ.Ε.Κ. Α.Ε.Α.Θ.' | 14 Ιουλίου 2021, 02:22

    Άρθρα 155, 156, 169 Άρθρο 155 παρ. 1-2: Ποιος ο λόγος ύπαρξης των συγκεκριμένων παραγράφων αφού πρόκειται για ένα δικαίωμα το οποίο έχει κάθε κάτοχος πτυχίου Ανώτατου Ιδρύματος και εφόσον σύμφωνα με το άρθρο 3 της παρ. 1 του ν. 3432/2006 τα πτυχία της Α.Ε.Α. είναι ισότιμα με αυτά των Ανώτατων Ιδρυμάτων;; Αν υποθέσω ότι αποτελεί μια πρόταση – λύση του Υπουργείου για το φλέγον θέμα και χρόνιο πρόβλημα των αποφοίτων των Δ.Ε.Κ. των Α.Ε.Α σχετικά με την απόκτηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων, αντ΄ αυτού θα πρότεινα: - την άμεση έκδοση Προεδρικού Διατάγματος για την τροποποίηση του αρ. 4 παρ. 17 ν. 3432/2006 το οποίο αναμένουν όλοι οι απόφοιτοι από το 2006, ενώ η ΔΙΣ έχει αιτηθεί με το υπ΄ αριθμό έγγραφο 610, παράλληλα με - τον καθορισμό της μισθολογικής κατηγορίας Π.Ε. από το ΥΠΑΙΘ (αρ. 5 παρ. 3 ν. 3432/2006) το οποίο εκκρεμεί από το 2006 και, τέλος, - την διεύρυνση του αρ. 17 παρ. 4 ν. 3432/2006 για το οποίο η ΔΙΣ έχει αιτηθεί αποστέλλοντας κατά καιρούς τρία έγγραφα 610/13.2.2018, 4512/8.10.2018, 4068/7.10.2020 χωρίς το ΥΠΑΙΘ να ανταποκρίνεται. Άρθρο 155 παρ. 3-5: Παρατηρώ πως όλα αφήνονται στην κρίση του τμήματος υποδοχής ΠΑ.Δ.Α., Σ.Α.Ε.Τ. των οποίων ο Πρύτανης και ο Πρόεδρος, αντίστοιχα, με έγγραφά τους βασισμένα σε μια αθέμιτη επιχειρηματολογία αμφισβήτησαν την γνωστική μας επάρκεια και τις επαγγελματικές μας ικανότητες στο χώρο της συντήρησης. Θεωρώ πως ύστερα από αυτή τη συμπεριφορά είναι αρκετά προβλέψιμη η αντιμετώπιση που πρόκειται να έχουμε ως εισακτέοι στο εν λόγω τμήμα οι απόφοιτοι του Δ.Ε.Κ. των Α.Ε.Α.!!! Επιπροσθέτως, σε όλα τα παραπάνω, σκόπιμα θα σημειώσω ότι: - ο Υπουργός Εσωτερικών δήλωσε εγγράφως (στις 19.04.2021) πως σύμφωνα με το άρ. 26 παρ. 2 του ‘’Προσοντολογίου’’ το μόνο αρμόδιο όργανο να χαρακτηρίζει την επάρκεια διδασκαλίας και το γνωστικό αντικείμενο των πτυχιούχων προγραμμάτων Δ.Ε.Κ. των Α.Ε.Α. είναι το Α.Σ. της Α.Ε.Α. Πολλοί απόφοιτοι, ανάμεσα τους και εγώ, έχουμε προβεί σε αυτή την ενέργεια και η Βεβαίωση που έχουμε λάβει είναι πρωτοκολλημένη, - σύμφωνα με τον Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π. στο μητρώο του ΕΠ.Π. (το 2013) οι απόφοιτοι των Δ.Ε.Κ. των Α.Ε.Α. ‘’αναλαμβάνουν την ολοκληρωμένη μελέτη και συντήρηση αντικειμένων πολιτισμού’’ - το ‘’Παράρτημα Διπλώματος’’ του Δ.Ε.Κ. της Α.Ε.Α. έχει συνταχθεί βάσει το υπόδειγμα (για τις διαδικασίες και πρακτικές συντήρησης) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Συμβουλίου της Ευρώπης και της UNESCO/CEPES, - το πρόγραμμα σπουδών του Δ.Ε.Κ. της Α.Ε.Α. συνάδει με ό,τι ορίζουν ως προς την γνωστική επάρκεια ενός συντηρητή οι διεθνείς οργανισμοί συντήρησης, όπως η E.C.C.O (κείμενο ‘’Professional Guidelines’’) και η ICCOROM (κείμενο ‘’Ορισμός του Επαγγέλματος του Συντηρητή’’ 1978 / τελική μορφή στην Συνάντηση της Κοπεγχάγης το 1984). Τα Δ.Ε.Κ. βγάζουν επιστήμονες με ειδίκευση στα βυζαντινά κειμήλια και μνημεία. Κανένα τμήμα συντήρησης (οποιασδήποτε βαθμίδας) δεν είχε το κατάλληλο πρόγραμμα σπουδών ώστε να επιτυγχάνεται αυτό, την στιγμή που οι αρχαιότητες ως επί το πλείστον προέρχονται από τον βυζαντινό πολιτισμό. Άρθρο 169 παρ.1: Βάσει κανονισμού τα ζητήματα της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης δεν ρυθμίζονται μόνο από την Πολιτεία αλλά και από την Εκκλησία. Συγχωνεύονται τμήματα των Α.Ε.Α και εν τέλει παύει η λειτουργία όλων των Α.Ε.Α παρά το ενυπόγραφο από 12 Μητροπολίτες της Δ.Ι.Σ. αίτημα προς την αντίθετη κατεύθυνση! Αυτό το έγγραφο θα γνωστοποιηθεί στο κοινοβούλιο πριν την ψήφιση ή τις τυχόν τροποποιήσεις του Σχεδίου Νόμου;;;!! Απούσα προς το παρόν η Σύνοδος Ιεραρχίας!!! Η απουσία μπορεί να ερμηνευτεί και ως συγκατάβαση!!! Με αφορμή την πανδημία, η Πολιτεία, η Εκκλησία και η κοινωνία, θα έπρεπε ήδη να έχουν κατανοήσει το χάος που μπορεί να επιφέρει το τρίδυμο ημιμάθεια-κλήρος-εξουσία. Αφού επιλέγεται να κλείσουν οι Α.Ε.Α., μοιάζει να είναι αυτοσκοπός και το χάος και το προαναφερθέν τρίδυμο, για μία κοινωνία και έναν κλήρο εύκολα διαχειρίσιμο! Τα άρθρα 155, 156, 169, θίγουν την αξιοπρέπεια του πολίτη με τις άκρως αντιδημοκρατικές και παράτυπες ενέργειες, εκφράζουν την αναξιοπιστία της Πολιτείας και της Εκκλησίας, αντιμετωπίζουν με βαρβαρότητα και αδιαφορία την βυζαντινή πολιτιστική κληρονομιά και διαταράσσουν την τοπική οικονομία.