Αρχική Δημόσια διαβούλευση επί του σχεδίου νόμου με τίτλο «Αναβάθμιση του σχολείου, ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών και άλλες διατάξεις».ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ, ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣΣχόλιο του χρήστη Ο ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΤΗΣ | 14 Ιουλίου 2021, 17:31
Με την ολοκλήρωση της Διαβούλευσης επί του σχεδίου νόμου για το θέμα της μερικής κατάργησης ΑΕΑ και του ακρωτηριασμού (με την πλήρη κατάργηση των δευτέρων προγραμμάτων τους) της Τριτοβάθμιας Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως της χώρας, η οποία διαιρείται στον ισχυρό νότο και τον αδύναμο βορρά, συνοψίζω ότι στο πλαίσιο του «εξορθολογισμού» και της «αναβαθμίσεως» της Ανώτατης Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης από την Πολιτεία: 1. Αγνοήθηκε συστηματικά επί 15ετία η έκδοση των προεδρικών διαταγμάτων και των υπουργικών αποφάσεων που προέβλεπε ο ιδρυτικός νόμος των ΑΕΑ (3432/2006), χωρίς ποτέ κάποιος από την Πολιτεία να λογοδοτήσει, ιδίως για την παράλειψη της χορήγησης του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος στην εργασία και της υποβάθμισης της αξίας του πτυχίου των αποφοίτων των δευτέρων προγραμμάτων των ΑΕΑ (Διαχείρισης Εκκλησιαστικών Κειμηλίων και Εκκλησιαστικής Μουσικής και Ψαλτικής Τέχνης), τα οποία στην ουσία ακυρώνονται, αφού οι απόφοιτοι υποχρεώνονται σε μια περίοδο οικονομικής και υγειονομικής κρίσης να ξανασπουδάσουν για να αποκτήσουν εργασιακά δικαιώματα, τα οποία αναγνωρίζονται μόνον εκτός Ελλάδος. 2. Αγνοήθηκαν προκλητικά από τον απευθείας διάλογο με την Πολιτεία τα Ακαδημαϊκά Συμβούλια των ΑΕΑ και περισσότερα από 100 δημοσιεύματα στον ηλεκτρονικό και έντυπο τύπο από τα μέσα Απριλίου του 2021 με εκκλήσεις για αναβάθμιση και όχι κατάργηση των ΑΕΑ, οι οποίες παρήγαγαν με τα προγράμματα Ιερατικών Σπουδών πάνω από 800 πτυχιούχους κληρικούς, που δεν ασκούν μόνον εφημεριακά καθήκοντα στις ακριτικές περιοχές της πατρίδας μας αλλά εσωτερική και εξωτερική ιεραποστολή με τον ποιμαντικό διάλογο και την αγαθοεργή δράση τους μέσα στην κοινωνία, και θα μπορούσαν να προσφέρουν με τους αποφοίτους των δευτέρων προγραμμάτων σπουδών (ΔΕΚ και ΕΜΨΤ) σημαντικά στον χριστιανικό πολιτισμό, αν δεν είχε ακολουθηθεί από την Πολιτεία η μακρόχρονη στρατηγική της «κοροϊδίας» με τη συμπερίληψή τους στο μηχανογραφικό δελτίο χωρίς τη χορήγηση επαγγελματικών δικαιωμάτων και σε συνδυασμό με τον περιορισμό των εισακτέων τους. 3. Αγνοήθηκε η βούληση γενικά της Εκκλησίας για την εκπαίδευση των ιερατικών στελεχών της και ειδικότερα της Εκκλησίας της Κρήτης και της Εκκλησίας της Ελλάδος, οι οποίες ουδέποτε εγγράφως συνήνεσαν στην κατάργηση των ΑΕΑ, των μοναδικών τριτοβάθμιων ιδρυμάτων εκκλησιαστικής εκπαίδευσης της Βορείου Ελλάδος. Αγνοήθηκαν συγκεκριμένα: α) το συνοδικό έγγραφο της Εκκλησίας της Ελλάδος προς την Υπουργό για τη διατήρηση μιας ΑΕΑ στη Βόρεια Ελλάδα και β) οι επιστολές που έστειλαν προς την Υπουργό με κοινοποίηση στην Εκκλησία της Ελλάδος πλέον των είκοσι (20) μητροπολιτών της Βορείου Ελλάδος για τη διατήρηση τουλάχιστον της ΑΕΑ Θεσσαλονίκης, η οποία με βάση επίσημα στοιχεία υπήρξε η παραγωγικότερη σε πτυχιούχους κληρικούς, με εξαιρετικές υποδομές και τον καλύτερο εργαστηριακό εξοπλισμό από όλες τις ΑΕΑ. Το Ελληνικό Κοινοβούλιο δικαιούται-υποχρεούται να γνωρίζει τα έγγραφα αυτά, ώστε να σχηματίσει μια σαφέστερη εικόνα προτού ψηφίσει το νομοσχέδιο; 4. Αγνοούνται ακόμη ο συντάκτης των επίμαχων άρθρων 155, 156 και 169 και τα κριτήρια κατάργησης των ΑΕΑ της Βορείου Ελλάδος, η οποία σαφώς και στοχευμένα υποτιμάται. Από την στιγμή που οι ΑΕΑ χαρακτηρίζονται ως παραγωγικές σχολές της Εκκλησίας (ν. 3432/2006, άρ. 1.1) δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με καθαρά τεχνοοικονομικά κριτήρια (π.χ. κατ’ αντιστοιχία θα σταματούσε ποτέ η λειτουργία της Σχολής Ικάρων απλά επειδή κοστίζει πολλά χρήματα η λειτουργία της;). Άλλωστε, τα κονδύλια για τις ΑΕΑ είναι ελάχιστα έως μηδαμηνά σε σχέση με τα κονδύλια για άλλα ΑΕΙ. 5. Αγνοούνται παντελώς το κόστος και οι ταλαιπωρίες στις οποίες θα υποβληθούν οι φοιτητές, οι εργαζόμενοι φοιτητές πολλοί (ανάμεσά τους κληρικοί που δεν μπορούν να απομακρυνθούν σε μόνιμη βάση από τον χώρο διακονίας τους), οι απόφοιτοι και το διδακτικό προσωπικό, αλλά και οι δυσχέρειες της μεταφοράς στην Αθήνα και την Κρήτη των αρχείων, των βιβλιοθηκών και του εξοπλισμού των υπό κατάργηση ΑΕΑ. Η παραθεώρηση όλων των παραπάνω οδηγεί κάθε νοήμονα άνθρωπο στη διαπίστωση μιας γενικότερης εκπαιδευτικής υποβάθμισης και αναλγησίας εκ μέρους του ελληνικού ευρωπαϊκού κράτους και αντί στον εξορθολογισμό στο αδιέξοδο του παραλογισμού. Θα μείνει αλησμόνητο στην ιστορία από τους φοιτητές-αποφοίτους, τους γονείς και τους διδάσκοντες στις ΑΕΑ το νομοσχέδιο του αργού θανάτου της ανώτατης εκκλησιαστικής εκπαίδευσης, το οποίο εντάσσεται στο πλαίσιο της απομάκρυνσης μεγάλου μέρους της κοινωνίας από την Εκκλησία και της προσέγγισης -σε μια περίοδο κρίσης αξιών- άλλων μη χριστιανικών αξιών. Όλοι θα κριθούμε από τις πράξεις μας, οι οποίες έχουν αντίκτυπο στον απλό ελληνικό λαό, ο οποίος διαπιστώνει ότι το έτος 2021, που συμπληρώνονται 200 χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, λησμονείται και διαγράφεται ο σπουδαίος ρόλος που διαδραμάτισε ο Κλήρος και η Εκκλησία στην Εθνική μας Παλιγγενεσία με την κατάργηση ιστορικών Εκκλησιαστικών Σχολών Μέσης και Ανώτατης Εκπαίδευσης. Η Πολιτεία οφείλει να σεβαστεί τους πολίτες που την εμπιστεύτηκαν όταν επέλεξαν να σπουδάσουν σε ίδρυμα Ανώτατης Εκπαίδευσης του Ελληνικού κράτους αλλά και την Εκκλησία λαμβάνοντας υπόψιν την απόφαση της Συνόδου Ιεραρχίας. Αν δεν υπάρξει κάποια αλλαγή πολιτικής με ταυτόχρονη αιτιολογία για τα άρθρα 155, 156 και 169, τα οποία θίγουν ομολογουμένως την αξιοπρέπεια του πολίτη, το μόνο που απομένει είναι οι νόμιμοι τρόποι που παραχωρεί το Σύνταγμα κάθε τετραετία, ώστε να εκφραστεί ο ελεύθερος ελληνικός λαός σε θέσεις που προκαλούν την κοινή λογική και σε αποφάσεις μη ισόνομης πολιτικής.