Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Επί των βαθμίδων και εκλογής μελών ΔΕΠ: Άρθρο 140: §3: Το προηγούμενο καθεστώς για τους επίκουρους προέβλεπε 3ετή θητεία + 3ετή αναμονή για εξέλιξη σε αναπληρωτή. Συνεπώς 6 έτη κατ'ελάχιστον για να "πιάσει" κανείς τα προσόντα της εξέλιξης. Με τη νέα ρύθμιση, η 5ετία στην πραγματικότητα αποτελεί εκβιαστική προθεσμία αφού η 1η αίτηση πρέπει στην ουσία να γίνει στην 3ετία, να υπάρξει αναμονή 1 έτος, και μετά να ξαναγίνει αίτηση στην 5ετία. Αλλιώς καλείται ο επίκουρος να τα ρισκάρει όλα για όλα και να κάνει την αίτηση μεταξύ 4ετίας και 5ετίας, που η διαδικασία είναι "one-shot": Αν απορριφθεί η αίτηση, αυτομάτως απολύεσαι. Οι θέσεις μελών ΔΕΠ δε μπορεί να λειτουργούν με όρους καζίνο. Μια τέτοια ρύθμιση πραγματικά πλήττει τους νέους (κατά τεκμήριο) σε ηλικία επίκουρους καθώς είναι τα έτη στα οποία μπορεί να αποκτήσουν παιδιά ή να έχουν αυξημένες απαιτήσεις φροντίδας στην οικογένειά τους. Αντίστοιχα αν κάποιος αρρωστήσει ή για άλλο λόγο δε δύναται να εργαστεί σε πλήρεις παραγωγικούς ρυθμούς, αυτομάτως όχι μόνο αποκλείεται από τη δυνατότητα εξέλιξης, αλλά κινδυνεύει να χάσει και τη δουλειά του. Πολλοί από τους νέους επίκουρους που είναι τώρα επί θητεία έχουν επιστρέψει από το εξωτερικό και πρέπει να αντιπαλέψουν και τη διαδικασία προσαρμογής στη χώρα, και τη δημιουργία νέων δικτύων συνεργασίας εκ του μηδενός. Αντίστοιχα ενώ προβλέπεται η αυστηρή ολοκλήρωση των διαδικασιών εντός ενός έτους, δεν προβλέπεται τίποτα για τις περιπτώσεις που οι διαδικασίες κωλυσιεργούν - το ΣτΕ έχει πολλάκις κρίνει ότι οι προθεσμίες αποτελούν ισχυρή ένδειξη και δεν έχουν δεσμευτικό χαρακτήρα. Θα καταλήξει κόσμος να απολύεται λόγω της κωλυσιεργίας (εσωτερικά και εξωτερικά); Τέλος η εφαρμογή των διατάξεων αυτών για τους ήδη υπηρετούντες επί θητεία αποτελεί αυθαίρετη και αναδρομική μεταβολή των όρων με τους οποίους προσελήφθησαν επί τα χείρω και πρέπει να υπάρξει ρητή πρόβλεψη για τη δυνατότητα εξέλιξή τους τουλάχιστον ως προς τη βαθμίδα του μόνιμου επίκουρου με βάση τον παλιό νόμο. §5: Δεν είναι σαφές από τη διατύπωση ποιός μπορεί να συμμετέχει στη διαδικασία εξέλιξης ως υποψήφιος: Οι διαδικασίες εξέλιξης είναι ανοικτές (δηλαδή μπορεί οποιοσδήποτε υποψήφιος να ανταγωνιστεί τον αιτούντα εξέλιξη) ή αφορούν μόνο τον αιτούντα; Άρθρο 143: §3. Η κατοχύρωση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας αποτελεί συνεισφορά στην αξιοποίηση της γνώσης δε μπορεί να προσμετράται ως ακαδημαϊκό κριτήριο εξέλιξης. Τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας δεν προκύπτουν απαραίτητα από επιστημονικό έργο, όπως αυτό νοείται από την εφαρμογή της επιστήμης, αφού περιγράφουν διαδικασίες και μεθόδους που δεν είναι απαραίτητα αποτελέσματα έρευνας. Αντίστοιχα δεν είναι δυνατό η συμμετοχή σε τεχνοβλαστό ως μέλος ή μέτοχο να αποτελεί κριτήριο ακαδημαϊκής και ερευνητικής δραστηριότητας (π.χ. αν ένας ασχοληθεί με τα PR μιας τέτοιας εταιρείας, τι σχέση έχει αυτό με την έρευνα, ή αν απλώς έχει βάλει χρήματα στο μετοχικό της κεφάλαιο; Είναι απαράδεκτη μια τέτοια πρόβλεψη). Η συμμετοχή σε τεχνοβλαστούς με την ιδιότητα του ερευνητή δεν έχει κανένα λόγο να διαχωρίζεται και να αντιμετωπίζεται πλεονεκτικά σε σχέση με την επαγγελματική απασχόληση σε μεγάλη εταιρεία που διαθέτει ερευνητικό τμήμα. Αντίστοιχα, η έννοια της αναγνωρισμένης κοινωνικής παρουσίας και παρέμβασης είναι νεφελώδης και πρέπει να παραληφθεί - η κοινωνική παρουσία και οι παρεμβάσεις διάφορων ψευδοεπιστημόνων είναι αναγνωρισμένη (δυστυχώς) από μεγάλη μερίδα του πληθυσμού. Δεν είναι δυνατό να μπαίνουν τέτοια κριτήρια που δεν μπορούν να εκτιμηθούν. §6 & §7. αβ) Η "εν γένει" επιστημονική επαγγελματική απασχόληση είναι προβληματική χωρίς να προσδιορίζεται η τεκμηρίωση της καταλληλότητας του επιπέδου. Για παράδειγμα, χωρίς να έχουν προκύψει ερευνητικά ή εκδοτικά αποτελέσματα σαν άμεσο αποτέλεσμα αυτής της ενασχόλησης. Για να το πω αλλιώς, αναγνωρίζεται ως επαγγελματική εμπειρία που εξισώνεται με τη διδασκαλία, αν είμαι "διευθυντής" στο λογιστικό γραφείο της μάνας μου, που εργάζομαι εγώ κι αυτή; Γιατί τα έχουμε δει και αυτά σε εκλεκτορικά. Πως είναι δυνατό το επαγγελματικό έργο να έχει τύχει "γενικής αναγνώρισης", κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατό να αποδειχθεί. αγ) Δεν μπορεί να συνεκτιμάται, και μάλιστα ιδιαιτέρως,η κατοχύρωση διανοητικής ιδιοκτησίας μέσω διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και η συμμετοχή στην ίδρυση ή τη διοίκηση εταιρειών τεχνοβλαστών. Κανένα από τα δύο δεν εμπίπτει στα καθήκοντα των μελών ΔΕΠ, όπως προβλέπονται στο Άρθρο 155. Μια εταιρεία - τεχνοβλαστός έχει ως κύριο σκοπό την οικονομική της επιβίωση, όχι την παραγωγή έρευνας. Η κατοχύρωση της γνώσης μέσω διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας αποτελεί "κλείσιμο" της γνώσης και αποστέρησή της από την κοινωνία, η οποία την έχει χρηματοδοτήσει. Ενώ σε όλο τον κόσμο αλλά και στα χρηματοδοτημένα ερευνητικά προγράμματα της ΕΕ η κατεύθυνση είναι προς τις ανοικτές επιστήμες, ανοικτό κώδικα, ανοικτά δεδομένα, ανοικτές δημοσιεύσεις, αυτά τα κριτήρια μας επιστρέφουν 50 χρόνια πίσω και σε λογικές τελείως ξεπερασμένες. §8) Δε μπορεί να εξισώνεται η συμμετοχή σε δημοσίευση που πραγματοποιείται από ερευνητική ομάδα που επιβλέπει κάποιος, με τις υπόλοιπες κατηγορίες των αυτοδύναμων εργασιών. Δεν είναι ίση η συνεισφορά κάποιου που επιβλέπει, με αυτόν που στην πραγματικότητα έκανε τη δουλειά. Η πρόβλεψη αυτή πρέπει να παραληφθεί. Άρθρο 147 §2) Να προβλεφθεί ρητά ο αποκλεισμός των επιβλέποντων καθηγητών της διδακτορικής διατριβής του υποψηφίου από το εκλεκτορικό σώμα. §11) Οι συνεδριάσεις να είναι υποχρεωτικό να μαγνητοσκοπούνται, τουλάχιστον σε ότι αφορά τις ερωτήσεις προς τους υποψηφίους και τη διαλογική συζήτηση που ακολουθεί, ώστε να μην παραποιούνται / παραλείπονται τα πρακτικά. Πλέον αυτό είναι τεχνικά εφικτό για όλα τα εκλεκτορικά χωρίς να χρειάζεται ειδική υποδομή. §14) Πως γίνεται να τοποθετηθεί κάποιος στην αξιολογική κατάταξη με 6 ψήφους, αφού 6 χρειάζεται ο πρώτος για να εκλεγεί; Η διατύπωση χρήζει βελτίωσης. Θα γίνεται πρώτα ψηφοφορία για τον 1ο, στη συνέχεια για τον 2ο κ.ο.κ.; Δε βγάζει νόημα και σε σχέση με το §15. Άρθρο 150 §1) Ελέγχονται πλημμέλειες της αιτιολογίας ως προς την αξιολόγηση που έχουν γίνει από την εισηγητική επιτροπή, ή από τους εκλέκτορες, ή και τα δύο; Χρειάζεται αποσαφήνιση. §2) Ο κοσμήτορας δεν έχει λόγο υποβολής ένστασης - δεν τεκμηριώνεται έννομο συμφέρον υπέρ του, παρά μόνο για τους υποψηφίους. Εξάλλου το έννομο συμφέρον του πανεπιστημίου διαφυλάσσεται από τον έλεγχο νομιμότητας του Συμβουλίου Διοίκησης. Άρθρο 151 §2) Η επιτροπή καλό θα ήταν να συμπεριλαμβάνει και κάποιον καθηγητή συναφούς γνωστικού αντικειμένου ο οποίος επιλέγεται τυχαία μέσω ηλεκτρονικής κλήρωσης και που θα είναι υποχρεωτικά μέλος ΔΕΠ άλλου ΑΕΙ από το οικείο που αφορά τη θέση. Άρθρο 155 §1) δ) Η συμμετοχή στα επιστημονικά συνέδρια και τα σεμινάρια πρέπει να χρηματοδοτείται από τη στιγμή που προβλέπεται ως υποχρέωση των μελών ΔΕΠ. Αν πρόκειται να παραμείνει, τότε πρέπει να υπάρχει ΡΗΤΗ πρόβλεψη για χρηματοδότηση σε συμμετοχή σε τουλάχιστον ένα συνέδριο ετησίως ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ από την παρουσίαση δημοσίευσης/ανακοίνωσης σε αυτό, και χρηματοδότηση για ένα τουλάχιστον συνέδριο στο οποίο παρουσιάζεται εργασία.