Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλης Μουστάκης' | 2 Ιουνίου 2022, 20:18

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αρχικά επισημαίνω ότι ένας νέος Νόμος λογικά πρέπει να αντιμετωπίζει δυσκολίες ή ακόμη και προβλήματα που εντοπίσθηκαν από την εφαρμογή του υπάρχοντος πλαισίου λειτουργίας. Αυτό δεν συμβαίνει με το παρόν νομοσχέδιο. Θα περίμενα να υπάρχει πρώτα από όλα μια αιτιολογημένη απαρίθμηση προβλημάτων και δίπλα στη τεκμηριωμένη παρουσίαση του κάθε προβλήματος να προσδιορίζεται μια λύση. Ακόμη καλύτερα θα ήταν αν είχε προηγηθεί η διερεύνηση του υπάρχοντος πλαισίου λειτουργίας των Πανεπιστημίων πριν προχωρήσουμε σε αλλαγές. Αυτο που αναφέρω δυστυχώς (ή καλύτερα ΔΥΣΤΥΧΩΣ) δεν έχει ποτέ γίνει με εξαίρεση το Νόμο της μακαρίτισας κ. Μαριέττας Γιαννάκου που όντως στηρίχθηκε στην αντιμετώπιση "κακώς κειμένων" προηγούμενων Νόμων και κυρίως του Νόμου του 1982. Ο τελευταίος ουσιαστικά "επέζησε" περίπου 25 χρόνια απλά διότι αντιμετώπιζε ουσιαστικά τα θέματα που απασχολούσαν τα ΑΕΙ μέχρι το 1981. Τώρα επί της ουσίας: (1) όλα τα ΑΕΙ στη χώρα μας δεν είναι ίδια. Με ποια λογική λοιπόν προχωράμε στη λογική του one size fits all? Για παράδειγμα με τον 4009/2011 προβλεπόταν η ίδρυση Σχολής Μεταπτυχιακών Σπουδών. Τέτοια Σχολή ποτέ και πουθενά δεν έγινε. Και όμως σε ορισμένα ΑΕΙ θα βοηθούσε σημαντικά, ενπώ σε άλλα η δημιουργία τέτοιας Σχολής είτε ήταν πρακτικά ανέφικτη ή τελείως λάθος να γίνει. (2) Προβλέπεται η εκλογή του πρύτανη από το ΣΔ. Αυτό καταστρατηγεί μια θεμελιώδη αρχή της διοίκησης, συγκεκριμένα την αρχή του διαχωρισμού ρόλων και της εξισορρόπησης των εξουσιών μεταξύ των κύριων οργάνων διοίκησης σύμφωνα με την οποία το σωστό είναι: (α) το ΣΔ να οριοθετεί και ελέγχει με βάση τις στρατηγικές του αποφάσεις και (β) ο Πρύτανης εκτελεί και κατευθύνει μέσα από περιγράψιμες δομές, γνωστές σε όλους. Έχει δε αποδειχθεί ότι το απλό copy-paste διοικητικών πρακτικών από άλλες χώρες δεν αποδίδει. Το Stanford, το Harvard ή το MIT δεν δημιουργήθηκαν με τον ίδιο τρόπο που δημιουργήθηκαν τα Ελληνικά ΑΕΙ!! (3) Το σχέδιο νόμου τονίζει την αυτονομία. Αυτό που ακολουθεί είναι ρητορική ερώτηση: πόσο αυτόνομο είναι ένα ΑΕΙ στο να προσδιορίζει τον αριθμό των εισακτέων στα τμήματα και προγράμματα σπουδών του; Και αν ακόμη υποθέσουμε ότι τον τελευταίο λόγο θέλει να τον έχει η πολιτική ηγεσία, το σχέδιο νόμου δεν προσδιορίζει πλαίσιο με βάση το οποίο θα προκύπτει ο αριθμός των εισακτέων.