Αρχική Νέοι Ορίζοντες στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα: Ενίσχυση της ποιότητας, της λειτουργικότητας και της σύνδεσης των ΑΕΙ με την κοινωνία και άλλες διατάξειςΜΕΡΟΣ Α΄ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ (άρθρα 1 – 285)Σχόλιο του χρήστη Εξαπατημένος γονιός | 5 Ιουνίου 2022, 23:32
Άρθρο 76 – Ανώτατη διάρκεια φοίτησης Ο Υφυπουργός Άγγελος Συρίγος έδωσε πέρσι τον Ιούλιο μια εξαιρετική συνέντευξη σε γνωστή, πολύ ενημερωμένη και με καλές ερωτήσεις δημοσιογράφο η οποία δημοσιεύθηκε στα podcasts δημοφιλούς ιστότοπου. Εκεί, λοιπόν, επιβεβαιώνει ότι υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους μπορεί ένας φοιτητής να καθυστερήσει στις σπουδές του όπως για παράδειγμα οικογενειακοί και κοινωνικοί. Επιβεβαιώνει, επίσης, ότι οι πιο δύσκολες σχολές είναι οι φυσικομαθηματικές και της πληροφορικής με τον μέσο όρο αποφοίτησης να ξεπερνάει τα επτά χρόνια. Καταλήγοντας λέει ότι το πρόβλημα είναι πολυπαραγοντικό και η δημοσιογράφος απαριθμεί μερικούς παράγοντες όπως τα απαρχαιωμένα προγράμματα σπουδών, ο τεράστιος αριθμός φοιτητών στα αμφιθέατρα, το αγεφύρωτο χάσμα της ύλης μεταξύ λυκείου και πρώτου έτους. Η αξιολόγηση είναι προαπαιτούμενο, λέει ο Υφυπουργός, για να εφαρμοστεί το n+2 και άλλα…λόγια παχιά.. λόγια μεγάλα. Το άρθρο 76 είναι επομένως τιμωρητικό, κάτι που δεν αποτελεί έκπληξη πλέον για μας τους απλούς πολίτες και γονείς αφού δεν είναι το μόνο άρθρο νόμου που έχουμε δει τα τελευταία τρία χρόνια γραμμένο με τιμωτρητική ή εισπρακτική διάθεση. Οι φοιτητές που εργάζονται 10 - 15 ώρες την εβδομάδα ή 10 ώρες την ημέρα μόνο εποχιακά γιατί να μην θεωρούνται εργαζόμενοι; (Μετά παραπονιέστε γιατί μένουν αμάζευτα τα ροδάκινα). Οι φοιτητές που το πρώτο εξάμηνο το πέρασαν ψάχνοντας να βρουν σπίτι, γιατί να μην πάρουν ένα ακόμη εξάμηνο παράταση; Οι φοιτητές που φτάνουν στο n+2 χρωστώντας 1-2 μαθήματα; Τι θα πείτε στους γονείς τους; Ότι ξόδεψαν μια περιουσία για το τίποτα; Εκεί όπου υπάρχουν καθηγητές που συστηματικά «κόβουν» για το γόητρο, εκεί όπου υπάρχουν καθηγητές οι οποίοι όπως αποδείχτηκε «την πέφτουν» σε φοιτήτριες, εκεί όπου υπάρχουν καθηγητές οι οποίοι δεν έχουν καμία μεταδοτικότητα, γιατί να μην δίνεται η δυνατότητα για περισσότερα εξάμηνα πέραν του n+2; Στο κάτω κάτω, μετά τα n+2 έτη οι φοιτητές δεν επιβαρύνουν ούτε τη σίτιση ούτε την στέγαση ούτε τα συγγράμματα. Αντιθέτως, συνεχίζουν να τροφοδοτούν τις γκαρσονιέρες, τα σουβλατζίδικα και όλα τα εμπορικά της επαρχίας.