Αρχική Νέοι Ορίζοντες στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα: Ενίσχυση της ποιότητας, της λειτουργικότητας και της σύνδεσης των ΑΕΙ με την κοινωνία και άλλες διατάξειςΜΕΡΟΣ Α΄ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ (άρθρα 1 – 285)Σχόλιο του χρήστη Δημήτρης Αργυρούλης | 9 Ιουνίου 2022, 11:26
Ένα από τα πλέον σημαντικά κομμάτια του νομοσχεδίου είναι η εκλογή των μελών ΔΕΠ. Υπάρχει μια εμφανής προσπάθεια βελτίωσης της διαδικασίας μέσα από την εισαγωγή του Μητρώου Γνωστικών Αντικειμένων ώστε να αποφεύγονται οι φωτογραφικές προκηρύξεις θέσεων. Για να είναι όμως ολοκληρωμένη η προσπάθεια θα πρέπει ο νομοθέτης να προχωρήσει στην κατάργηση της προϋπόθεσης του άρθρου 143 για 3 έτη εμπειρίας για την εκλογή σε θέση Επίκουρου Καθηγητή. Η διάταξη αυτή είναι άκρως προβληματική για τους εξής λόγους: α)Εκ πρώτης όψεως εισάγεται ένα πρόσθετο αντικειμενικό κριτήριο ώστε να εξασφαλίζεται ότι οι εκλεγόμενοι θα διαθέτουν τα απαραίτητα προσόντα. Μια πιο προσεκτική ανάγνωση της διάταξης όμως καθώς και της διάταξης του πεδίου 7 του ίδιου άρθρου αποδεικνύει ότι στην πράξη παρέχεται ευρεία ευχέρεια στις επιτροπές να καθορίζουν κατά το δοκούν τί νοείται ως 'εμπειρία'. β)Η συγκέντρωση 3 ετών εμπειρίας από κατόχους διδακτορικού που βρίσκονται στην ημεδαπή είναι μια δύσκολη υπόθεση καθώς προϋποθέτει την ύπαρξη αρκετών ευκαιριών για μισθωτή έρευνα ή ακαδημαϊκή διδασκαλία. Με άλλα λόγια, η διάταξη αυτή ενισχύει το σύστημα πατρωνίας στα ΑΕΙ, εφόσον όσοι έχουν καλές επαφές με μέλη ΔΕΠ μπορούν να έχουν και περισσότερες δυνατότητες γρήγορης κάλυψης της ως άνω προϋπόθεσης. γ)Η συγκέντρωση 3 ετών εμπειρίας από κατόχους διδακτορικού που βρίσκονται στην αλλοδαπή λειτουργεί ως σημαντικό αντικίνητρο επιστροφής. Κάποιος που έχει ξοδέψει τρία χρόνια χτίζοντας μια επαγγελματική πορεία σε πανεπιστήμιο της αλλοδαπής είναι πολύ λιγότερο πιθανό να μπει στη διαδικασία διεκδίκησης μιας χαμηλότερα αμειβόμενης θέσης. δ)Η διάταξη αυτή οδηγεί σε ένα παράδοξο: κάτοχος διδακτορικού να μπορεί να κάνει αίτηση για θέση Επίκουρου Καθηγητή (ή την αντίστοιχη) στην Οξφόρδη, στο Κέιμπριτζ ή στο Χάρβαρντ, αλλά να μην μπορεί να κάνει αίτηση στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Πάντειο ή στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Κάποιος με εξαιρετικές δημοσιεύσεις και λιγότερα από 3 έτη εμπειρίας δε θα κριθεί καν με τη δικαιολογία του κριτηρίου της εμπειρίας και θα προτιμηθεί κάποιος άλλος που θα έχει πάρει τη διδασκαλία μαθήματος από το φίλο Καθηγητή της ημεδαπής. Συνεπώς, η διάταξη αυτή είναι άκρως προβληματική και πρέπει να καταργηθεί ή να τροποποιηθεί καθώς λειτουργεί ως μέσο πριμοδότησης των αρεστών και όχι των αρίστων. Οι κάτοχοι διδακτορικού θα πρέπει να κρίνονται με βάση τα προσόντα τους και -ασφαλώς- την εμπειρία τους. Διατάξεις, όμως, που οδηγούν σε αποκλεισμούς από την αξιολόγηση για τεχνικούς λόγους δεν έχουν νόημα ύπαρξης.