Αρχική Υπηρεσιακές Μεταβολές του Εκπαιδευτικού Προσωπικού - Κρίση και την Επιλογή των Στελεχών της Εκπαίδευσης1. Σύστημα Πρόσληψης ΕκπαιδευτικώνΣχόλιο του χρήστη Ταμπάκος Κωνσταντίνος | 26 Νοεμβρίου 2009, 16:03
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αγαπητή κ. Διαμαντοπούλου, τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς αντιδραστικής επίθεσης μιας μερίδας εκπαιδευτικών ενάντια στις προθέσεις του Υπουργείου για τη διαχείριση του προσωπικού. Επειδή το θέμα σχεδόν τείνει να εξαντληθεί, αναφέρω τις προτάσεις μου έπειτα από σύντομες τοποθετήσεις. Το δεδομένο είναι ότι ζούμε σε καθεστώς ελεύθερης οικονομίας της αγοράς, στην οποία ισχύει ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης. Όποιος δεν το έχει αντιληφθεί ακόμα τόσο το χειρότερο για τον ίδιο. Είναι θεμιτό να διαφωνεί κάποιος και να προσπαθεί να το ανατρέψει αλλά όσο ισχύει πρέπει να το σέβεται. 1. Το Υπουργείο Παιδείας δεν έχει καμία υποχρέωση να απαντήσει στην ερώτηση "Που θα απασχοληθεί ένας πτυχιούχος ΑΕΙ". Αυτό είναι θέμα του πτυχιούχου κατά πρώτο λόγο και πιθανόν και του Υπουργείου Εργασίας κατά δεύτερον. Όταν κάποιος αποφασίζει να πάει να σπουδάσει δεν νομίζω να υπογράφει καμία σύμβαση με το κράτος ότι θα εργασθεί για το κράτος. Δύο προτάσεις κάνω πάνω σ' αυτό. 1η: Κάθε νεοεισελθών φοιτητής για να γίνει δεκτός στη σχολή του να υπογράφει ότι με τη λήψη του πτυχίου του δεν έχει καμία απαίτηση απ' το κράτος να του βρει δουλειά και εναλλακτική 2η: να υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός των αναγκών της εκπαίδευσης σε ορίζοντα 10ετίας περίπου και οι σχολές απ' τις οποίες αποφοιτούν πτυχιούχοι που μπορούν να εργασθούν και ως εκπαιδευτικοί να δημιουργούν ξεχωριστό τμήμα που να προορίζεται αποκλειστικά για την εκπαίδευση και να δέχονται σ' αυτό αθροιστικά όσους χρειάζεται το κράτος + 20% περίπου για ασφάλεια. 2. Να καταργηθεί άμεσα ο νόμος Στυλιανίδη για το 24μηνο + ΑΣΕΠ και πολύ περισσότερο το 30μηνο χωρίς ΑΣΕΠ για διορισμό στην εκπαίδευση. Κυριολεκτικά απορώ με ποια λογική ο κ. Στυλιανίδης δημιούργησε αυτό το έκτρωμα. Πάνε 11 χρόνια τώρα από τότε που ορθώς κατά τη γνώμη μου καταργήθηκε η επετηρίδα και υπάρχουν ακόμα φωνές απ' ότι βλέπω να την επιζητούν. Υπάρχουν φωνές της συντήρησης μιας μίζερης κατάστασης και της οπισθοδρόμησης. Φωνές που αδυνατούν να καταλάβουν ότι από ένα πεπαλαιωμένο σύστημα πρόσληψης, οι περισσότεροι (σε συνδυασμό με τον τεράστιο αριθμό αποφοίτων των τελευταίων 20 χρόνων τουλάχιστον) δεν έχουν καμία ελπίδα να εργασθούν ως εκπαιδευτικοί για το κράτος. Μπορώ να καταλάβω τη ρύθμιση για το 24μηνο + ΑΣΕΠ με την προϋπόθεση ότι θα καταργηθεί το 40% των προσλαμβανόμενων μόνο με προϋπηρεσία και αυτοί θα αποτελέσουν τον καινούργιο πίνακα του 40%. Το καλύτερο θα ήταν βέβαια να καταργηθεί εντελώς το 40% από προϋπηρεσία. Στις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών (από 2000 και μετά) το ένα λάθος διαδεχόταν το άλλο. Το Υπουργείο Παιδείας για να έχει υποχρεωμένους αρκετούς εκπαιδευτικούς μόνιμους και μη, προχώρησε σε ρυθμίσεις που βλάπτουν σοβαρά την Παιδεία, αυξάνοντας το κόστος χωρίς ανταπόδοση και το χειρότερο οδήγησε την κατάσταση σε αδιέξοδο. Θα μου πει κάποιος τώρα. Και τι με νοιάζει εμένα βρε αδερφέ. Ας πρόσεχε. Εγώ είδα ανοιχτό τον προθάλαμο και μπήκα. Ως εδώ καλά. Όσο ο διαχειριστής του κτιρίου ήταν ζαμανφουτίστας ήλπιζες να συνεχίσεις να τον παραμυθιάζεις και κάποια στιγμή να μπεις. Έλα ντε όμως που αλλάζουν κάποτε οι διαχειριστές και μπορεί ο επόμενος να είναι νοικοκύρης και να θέλει να ξέρει κατ' αρχήν τι έχει και τι του γίνεται. Ας δούμε μαζί κάποια πραγματικά γεγονότα και ας προσπαθήσουμε νηφάλια να καταλήξουμε σε ένα συμπέρασμα. Θα δικαιολογήσω καλύτερα το προηγούμενο σκεπτικό. Κάπου στο 2000 (δεν έχει σημασία η ακριβής ημερομηνία) , αν θυμάμαι καλά, εντελώς ξαφνικά και αναίτια εφευρέθηκε το μάθημα της Ολυμπιακής Παιδείας, το οποίο θα διδασκόταν στα σχολεία για ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΑΡΙΘΜΟ ΕΤΩΝ (νομίζω μέχρι το 2004) και μετά θα σταματούσε. Το ΥΠΕΠΘ κάνει το πρώτο λάθος. Αποφασίζει το μάθημα αυτό να το διδάσκουν αποκλειστικά αναπληρωτές πτυχιούχοι των ΤΕΦΑΑ, εν γνώση τους ότι σε μερικά χρόνια θα καταργηθεί και θα μείνουν χωρίς αντικείμενο. Βρέθηκε κόσμος που το δέχθηκε αυτό. Βέβαια αυτοί άλλα είχαν στο μυαλό τους. Πριν τις εκλογές του 2004 κι ενώ ήταν σχεδόν σίγουρο ότι η ΝΔ θα γινόταν κυβέρνηση κατάφεραν κι απόσπασαν την υπόσχεσή της για προσμέτρηση προϋπηρεσίας και ουσιαστικά μονιμοποίηση. Πιθανόν να μην μονιμοποιήθηκαν όλοι μ' αυτό. Έχουμε και συνέχεια. Δημιουργούνται τα ΤΑΔ, όπου κι αυτά το ΥΠΕΠΘ αποφασίζει να τα στελεχώσουν καινούργιοι αναπληρωτές καθηγητές πτυχιούχοι των ΤΕΦΑΑ. Ένα σωρό ΤΑΔ σε κάθε απίστευτη ειδικότητα ξεφυτρώνουν παντού. (Προσωπικά πιστεύω στη χρησιμότητα των ΤΑΔ και μακάρι να μπορούν να τα παρακολουθήσουν κι άλλοι μαθητές αρκεί να λειτουργούν σωστά και να ενταχθούν στο ημερήσιο πρόγραμμα). Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΠΘ πιστεύει ότι δίνοντας προσωρινή απασχόληση σε μερικές εκατοντάδες πτυχιούχους ΤΕΦΑΑ θα τους έχει απόλυτα ικανοποιημένους αφού ήδη υπήρχε ότι το 40% των προσλήψεων των μόνιμων καθηγητών θα γίνεται απ' τον πίνακα των αναπληρωτών. Στην αρχή όλα καλά. Κάποιοι πιο παλιοί μονιμοποιήθηκαν. Έλα όμως που προστέθηκαν αρκετοί ακόμα σ' αυτόν τον πίνακα και σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, η μονιμοποίησή τους θα πήγαινε αρκετά χρόνια πίσω και σε μερικούς ίσως και ποτέ. Ο συγκεκριμένος κλάδος είχε ήδη κορεσθεί και για πολλούς το όνειρο ξεθώριαζε. Τι κάνουν λοιπόν; Ότι θα κάνανε οι περισσότεροι μάλλον. Οργανώνονται στην ΠΕΑ, ουσιαστικά την ελέγχουν, και πιέζουν έναν "αχαρακτήριστο" υπουργό για νέα ρύθμιση. Στο μεταξύ λίγο νωρίτερα ο συγκεκριμένος υπουργός άφηνε να διαρρεύσει ότι για τη μονιμοποίηση θα χρειάζεται υποχρεωτικά το ΑΣΕΠ. Αυτό δεν το συζητούσαν καν. Τους δέχθηκε λοιπόν, συζήτησαν και ω! του θαύματος τον έπεισαν (με τόσα δίκια πως να μην πεισθεί!!!) για να κάνει ρύθμιση γι’ αυτούς. Τους το υπόσχεται. Ανακοινώνει μετά από λίγο ρύθμιση για μονιμοποίηση με 40 μήνες προϋπηρεσία ανεξαρτήτως ΑΣΕΠ. Ούτε αυτό δεν ικανοποιούσε. Στα παζάρια λοιπόν πέφτει στους 30 μήνες χωρίς ΑΣΕΠ. Εκεί έγινε το deal. Φυσικά τα ΤΑΔ συνεχίζουν να λειτουργούν κανονικά μόνο με αναπληρωτές που μαζεύουν προϋπηρεσία και είναι απολύτως βέβαιο ότι σχεδόν όλοι θα φθάσουν στο 30μηνο. Και θα προσληφθούν ανεξαρτήτως αν χρειάζονται. Το ίδιο ισχύει και για όλες τις ειδικότητες. Συγνώμη, αλλά με το φτωχό μου το μυαλό νομίζω ότι με τις φωτογραφικές αυτές ρυθμίσεις κάποιοι μας κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια μας. Θέλετε να είμαστε τίμιοι και εντάξει απέναντι σε όλους όσοι έχουν προϋπηρεσία; Τότε υποχρεωτικά πρέπει να γίνουν κάποιες παρεμβάσεις άμεσα. 1η. Τα ΤΑΔ να στελεχώνονται από μόνιμους και αν λείπουν ειδικότητες τότε να προσλαμβάνονται αναπληρωτές, οι οποίοι και να δεσμεύονται γραπτώς ότι δεν έχουν άλλη απαίτηση με το πέρας της σύμβασης. 2η. Όλοι οι καθηγητές να πάνε στα σχολεία τους και να σταματήσει το όργιο των αποσπάσεων σε γραφεία και ΙΕΚ αλλά και σε ΠΥΣΔΕ και μάλιστα 10 φορές το χρόνο. Ο λόγος για τον οποίον κάποιος θα μπορεί να παίρνει απόσπαση πρέπει να είναι μετρήσιμος. Να καθορισθούν δηλαδή με διαταγή οι λόγοι και να μπορούν να ελέγχονται οι αποσπασθέντες εκπαιδευτικοί. Προϋπόθεση βέβαια είναι ο νομός στον οποίο ζητούν να αποσπασθούν να έχει κενό στην ειδικότητά τους. Αν είναι κάποιος σοβαρός λόγος (πάντα με θεσμοθέτηση) να παίρνει την απόσπασή του ανεξαρτήτως κενού και να πηγαίνει υποχρεωτικά στο γραφείο της διεύθυνσης. 3η. Οι διευθύνσεις να δίνουν πραγματικά κενά και πλεονάσματα, να νοιάζονται και για το τελευταίο ευρώ που θα ξοδέψουν. 4η. Σωστός προγραμματισμός των κενών που θα δημιουργηθούν την επόμενη χρονιά έτσι ώστε αν δεν καλυφθούν με μετατιθέμενους να προσληφθούν μόνιμοι. Οι διευθυντές των εκάστοτε διευθύνσεων να έχουν διοικητικές και οικονομικές συνέπειες αν παρουσιάζονται υπεραριθμίες στην περιοχή τους. 5η. Η ΠΔΣ (καλύτερα να καταργηθεί βέβαια έτσι όπως λειτουργεί) να γίνεται κυρίως από μόνιμους με εμφανώς μειωμένο ωράριο και με ευκολία μετακίνησης από μία περιοχή σε άλλη (δηλ. από Α σε Β) εφόσον ο εκπαιδευτικός διδάσκει σε ένα σχολείο. 6η. Τυχόν ρύθμιση που θα γίνει για τους έχοντες προϋπηρεσία να έχει ημερομηνία λήξης το πολύ σε τρία χρόνια χωρίς να δεσμευτεί το Υπουργείο ότι θα τους πάρει όλους. Να πάρει ΜΟΝΟ ΟΣΟΥΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ και φυσικά στο 40%. Να μην πειραχθεί στο ελάχιστο το 60% μέσω ΑΣΕΠ και μετά την παρέλευση 3ετίας όλες οι προσλήψεις να γίνονται αποκλειστικά μέσω ΑΣΕΠ. 7η. Να βγει σε δημόσια διαβούλευση το τι πρέπει να εξετάζεται στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ για τους εκπαιδευτικούς και το τι πρέπει να μοριοδοτείται και πόσο. Οι προτάσεις που θα ακουστούν πιστεύω ότι θα οδηγήσουν σε εξάλειψη των σημερινών αδυναμιών, έτσι ώστε να σταματήσει να λοιδορείται από μερικούς. Αυτό το οποίο πρέπει να πολεμήσετε είναι η νοοτροπία της κουτοπονηριάς που υπάρχει σε πολλούς από εμάς. "Εδώ είναι Ελλάδα" , "Δούλεψε για το κράτος έστω και ως συμβασιούχος και θα δεις, θα γίνει κάποια ρύθμιση κάποια στιγμή. Ψήφοι είναι αυτοί" , "Δε βλέπεις τι γίνεται, όλοι γλείφουν" είναι μερικές εκφράσεις που πρέπει να σταματήσουν να ακούγονται ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ και γι αυτό με αφορμή τις τελευταίες επιστολές των διαμαρτυρόμενων εκπαιδευτικών έγραψα κάποιες σκέψεις μου, τις οποίες και θέλω να μοιραστώ μαζί σας. Καθένας μας είναι υπεύθυνος για τις επιλογές του και πρέπει μαζί με το ρίσκο που παίρνει κάθε φορά (θα πάω ωρομίσθιος ή αναπληρωτής) να αναλαμβάνει και το κόστος όταν δεν του κάθονται οι υπολογισμοί. Τίποτα δεν είναι αιώνιο σ’ αυτήν τη ζωή. Πόσο μάλλον η αλλαγή μιας κατάστασης που έχει οδηγήσει σε αδιέξοδα. ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΣΟΦΡΩΝΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΝΑ ΠΑΝΕ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΕΥΚΑΙΡΙΑΚΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΖΗΝ ΓΙΑ 9 Ή 18 Ή 27 ΜΗΝΕΣ ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΧΤΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΠΟΛΥ ΚΟΠΟ ΚΑΤΙ ΠΙΟ ΜΟΝΙΜΟ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ. ΜΠΟΡΕΙ ΟΙ ΠΙΟ ΠΟΛΛΟΙ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΕΞΥΠΝΑΚΗΔΕΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΓΙ’ ΑΥΤΟ, ΟΜΩΣ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΦΘΑΣΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥΣ. Όσων αφορά την ΟΛΜΕ, να μην τολμήσει να μας καλέσει σε απεργία συμπαράστασης στους αναπληρωτές. Περιμένουμε πρώτα να ακούσουμε προτάσεις και λύσεις των διακλαδικών μας προβλημάτων με τις μεγάλες αδικίες που υφίστανται κάποιοι κλάδοι σε αντίθεση με τα προνόμια άλλων. Αυτά να συζητήσουμε και να λύσουμε πρώτα. Στη συνέχεια κι ενώ ξεκαθαρίσουμε το τοπίο πόσοι είμαστε, ποιοι είμαστε και που είμαστε, μπορούμε άνετα να συζητήσουμε και να διεκδικήσουμε τα οικονομικά μας αιτήματα. Και είναι σίγουρο ότι θα βρούμε άκρη. Ταμπάκος Κωνσταντίνος ΠΕ03 μαθηματικός Τρίκαλα