Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'πολυχρονάκη Μαρία' | 26 Ιανουαρίου 2011, 00:29

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΛΥΚΕΙΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ Ορισμός ΠΠΣ : Τα κείμενα του Υπουργείου σχετικά με τον ρόλο των ΠΠΣ χαρακτηρίζονται από μια συνονθυλευματική ανάμειξη πληθώρας εκπαιδευτικών επιδιώξεων που οδηγούν σε μια αλληλλοαναίρεση των όρων «Πρότυπο» και «Πειραματικό». Εμείς συμφωνούμε στη διαφοροποιητική συμβολή των ΠΠΣ ως προς τη σμίλευση νέων μαθησιακών προτύπων σε νέα πρωτοποριακά θέματα και τεχνικές και στην κριτική αμφισβήτηση των καθιερωμένων διδακτικών στρατηγικών με δεδομένη την επιταχυνόμενη μεταβλητότητα των συνθηκών ζωής και δράσης των μαθητών. Στο πλαίσιο της πειραματικής εφαρμογής νέων πυρήνων και μεθόδων μάθησης το ΠΠΣ μπορεί να λειτουργήσει ως πλοηγός της εκπαιδευτικής πολιτικής και πράξης. Ως προς τον τρόπο εγγραφής : Παρά την αισιόδοξη και διαχρονική επιδίωξη να αποτελέσει η εκπαίδευση μοχλό της κοινωνικής αναδιάρθρωσης, τα παραγόμενα ερευνητικά πονήματα στον τομέα της Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης τον τελευταίο αιώνα καταδεικνύουν ότι οι κοινωνικές ανισότητες υπερκεράζουν τις σχολικές δομές, τις μετατρέπουν σε απλούς ανακλαστήρες της ήδη υπάρχουσας κοινωνικής διάκρισης. Αποδεικνύεται λοιπόν ότι κοινωνική επιλογή και αξιοκρατία στην πράξη ταυτίζονται. Έτσι για αποφυγή αναπαραγωγής της κοινωνικής διαίρεσης και για λόγους διεύρυνσης και δημοκρατικοποίησης των εκπαιδευτικών ευκαιριών κρίνεται επιβεβλημένη η διατήρηση της κλήρωσης των μαθητών ως προϋπόθεση εισόδου τους στο Πειραματικό σχολείο. Ως προς τη λειτουργία ομίλων : Η λειτουργία ομίλων, ως δυνητική ευχέρεια και όχι ως ρητή υποχρέωση, λειτουργεί ήδη σε πολλά πειραματικά σχολεία, όπως και στο δικό μας, και οπωσδήποτε κρίνεται θετικά ως γόνιμη στρατηγική αυτοκατεύθυνσης της γνώσης, πολυμέθοδης ανταλλαγής ιδεών και ενίσχυσης του αυτοσυναισθήματος των μαθητών. Όμως για την ευδοκίμηση τέτοιων παρεμβάσεων θεωρείται επιτακτική η εύρεση ενός σχεσιοδυναμικού πλαισίου άμεσης ανταπόκρισης στην αποκαθήλωση των εξεταστικών προτύπων μάθησης, καθώς κυριαρχεί η αναζήτηση παραεκπαιδευτικών διαδικασιών για επιτυχία στις εξετάσεις έναντι μιας πραγματικά πνευματικής επένδυσης. Οι γενικές εξετάσεις ως κεντρικό και κομβικό θέμα στη λειτουργία του όλου εκπαιδευτικού συστήματος καλλιεργούν πνεύμα ολιγάρκειας γύρω από τη μόρφωση, ενισχύουν ένα ιδιωτικό δίκτυο εξωσχολικών εκπαιδευτικών υπηρεσιών και προωθούν τη «σχολειοποίηση της μάθησης» δηλαδή τη στεγανοποίηση της μάθησης από τη σύγχρονη πραγματικότητα. Ως προς την αναβάθμιση της εκπαιδευτικής πρακτικής : Η πρακτική άσκηση φοιτητών που ούτως ή άλλως γίνεται στα ΠΣ συμβάλλει βελτιωτικά στη διαμόρφωση των πειραματικών σχεδιασμών του σχολείου, προσφέρει πολυεπίπεδη επιμόρφωση στους εκπαιδευτικούς μέσα από ανατροφοδοτικές επιβεβαιώσεις, αρκεί να διαφυλάσσεται η αυτονομία του σχολείου και να μη χρησιμοποιείται η πρακτική άσκηση για αναπαραγωγή εμπειρικών ή υποκειμενικών βεβαιοτήτων ή για ιδεολογική καθυπόταξη μέσω του σχολικού μηχανισμού με τη μονόπλευρη αξίωση επιβολής της πανεπιστημιακής εξουσίας πάνω στην αναζήτηση των εκπαιδευτικών πρακτικών. Οι κοινές ερμηνευτικές αφετηρίες απομακρύνουν από ακραίες και απορρίψιμες πρακτικές, υπονομεύουν τις εστίες τριβής στη σχέση μεταξύ εκπαιδευτικού και μαθητών και οδηγούν στην εκτίμηση δημιουργικών εμπνεύσεων κατά την επινόηση και κοινή εξεύρεση τύπων δράσης και απόφασης μεταξύ πανεπιστημιακών και διδακτικού προσωπικού. Ως προς τον τρόπο διοίκησής τους : Η ασάφεια που παρατηρείται στις δομημένες ιεραρχίες που προτάσσει το Υπουργείο φαίνεται να λειτουργούν σαν ένα θεσμοθετημένο φόβητρο που προϊδεάζει για μια προοπτική ρήξης με αυτές. Αυτό που προτείνεται είναι ο σύμμετρος καταμερισμός αρμοδιοτήτων μεταξύ πανεπιστημιακών συνδέσμων, διευθυντή και συλλόγου διδασκόντων, ενώ δυναμικός και μετασχηματιστικός μπορεί να είναι ο ρόλος του Σχολικού Συμβουλίου, που εκφράζει τις απόψεις όλων των άμεσα ενδιαφερομένων (μαθητών, καθηγητών και γονέων). Προτάσεις για αναβάθμιση των ΠΠΣ : Η «αυθόρμητη» παρατήρηση και η βιωματική σχέση με τη σχολική και παρασχολική πραγματικότητα, ο προβληματισμός και τα σχετικά αναγνώσματά μας, μας οδήγησαν σε προτάσεις που σχετίζονται με : Α) την υλικοτεχνική υποδομή Η υποχρηματοδότηση της δημόσιας εκπαίδευσης και οι γλίσχρες δυνατότητες για επαρκή οικονομική στήριξη των εκπαιδευτικών μονάδων λειτουργεί επιβραδυντικά και ανασταλτικά στην αναβάθμισή τους. Απαιτείται ευχέρεια σε αίθουσες, εργαστήρια, τεχνολογικό εξοπλισμό. Για ορισμένα όμως σχολεία, όπως το Πειραματικό Γυμνάσιο και Λύκειο Ηρακλείου, οι απαιτήσεις αυτές φαντάζουν υπερβολικές όταν βρίσκεται σε καθεστώς φιλοξενίας και δεν έχει καν δικό του κτήριο! Και δεν είναι δυνατό να αναμένουμε πάντα από τα παιδιά να υπερκαλύπτουν την ολιγάρκεια και την ολιγωρία του περίγυρού τους με επιδόσεις δυσανάλογα υψηλές σε σχέση με τις υλικοτεχνικές δυσχέρειες που αντιμετωπίζουν στη σχολική τους καθημερινότητα. Β) τις γεωγραφικές – πολιτισμικές ιδιαιτερότητες Να υπάρχει δυνατότητα τροποποίησης και παραβίασης των πλαισίων των σχολικών προγραμμάτων ανάλογα με τις χωροταξικές ή άλλες ιδιαιτερότητες που διαμορφώνουν την ξεχωριστή φυσιογνωμία ενός τόπου. Γ) την οργανικότητα των καθηγητών Το ικανό στελεχιακό δυναμικό των ΠΣ, που έχουν αξιολογηθεί κεντρικά, με βάση τα ακαδημαϊκά τους προσόντα, από το Υπουργείο και όχι από τις κατά τόπους Διευθύνσεις είναι αναγκαίο να διατηρήσουν την οργανικότητά τους και να αντιμετωπιστούν σοβαρά ως έμπειροι εκπρόσωποι της σχολικής γνώσης και όχι ως ευκαιριακά φερέφωνα των εκάστοτε εκπαιδευτικών πρακτικών.