Αρχική Νέοι Ορίζοντες στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα: Ενίσχυση της ποιότητας, της λειτουργικότητας και της σύνδεσης των ΑΕΙ με την κοινωνία και άλλες διατάξειςΜΕΡΟΣ Α΄ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ (άρθρα 1 – 285)Σχόλιο του χρήστη Κίνηση Πανεπιστημιακής Αναβάθμισης (ΚΙ.Π.ΑΝ.) | 16 Ιουνίου 2022, 09:32
Κίνηση Πανεπιστημιακής Αναβάθμισης (ΚΙ.Π.ΑΝ.) Σχέδιο νόμου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση: Κριτική αποτίμηση του σχεδίου νόμου – Μια άλλη οπτική για το πανεπιστήμιο και το νομικό πλαίσιο που το διέπει Η τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα έχοντας αποκτήσει μια υπερβάλλουσα μαζικοποίηση από πλευράς φοιτητικού πληθυσμού πρέπει άμεσα να στραφεί στην υιοθέτηση μέτρων που θα υποστηρίζουν την μετατροπή των ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε πανεπιστήμια της ποιότητας, της ευελιξίας, της διαφάνειας και της ανταγωνιστικότητας προσαρμοσμένα στα επίπεδα των κεντρικών χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Αμερικής. Η πρώτη βασική τομή που πρέπει να γίνει στο νομοθετικό πλαίσιο που αφορά τα ΑΕΙ είναι να διέπονται αυτά από ένα νόμο πλαίσιο που θα καθορίζει μόνο τα πλέον κεντρικά θέματα λειτουργίας και διοίκησης. Ένα νόμο πλαίσιο που θα κατοχυρώνει και θα εμβαθύνει το αυτοδιοίκητο των ιδρυμάτων. Τα ιδρύματα θα είναι υπεύθυνα να εξειδικεύουν αυτές τις γενικές διατάξεις, σε όλα τα θέματα, μέσα από εσωτερικούς κανονισμούς που θα λαμβάνουν υπόψη τους την ιδιαιτερότητα κάθε ιδρύματος και τους στόχους που αυτό θέτει. Όλα αυτά θα αποτελούν και κεντρικά στοιχεία για την αξιολόγηση κάθε ιδρύματος από την ΕΘΑΑΕ. Απέναντι στην ομοιόμορφη ισοπέδωση εμείς αντιπροτείνουμε την ανάδειξη της ιδιαιτερότητας και επιλέγουμε τη δυνατότητα τα ιδρύματα να ανταγωνίζονται μεταξύ τους για την προσέλκυση των καλύτερων υποψήφιων φοιτητών καθώς και του ακαδημαϊκού προσωπικού. Η αναβάθμιση του εκπαιδευτικού έργου συνδέεται άμεσα με την ανάγκη για σημαντική αύξηση του υπάρχοντος προσωπικού και φυσικά με τις αμοιβές του διδακτικού προσωπικού που είναι από τις μικρότερες στην ΕΕ. Το νομοσχέδιο θεσμοθετεί ξανά την στασιμότητα των μισθών του προσωπικού. Υπάρχουν όμως και ρυθμίσεις στις ενότητες αυτές που απαιτούν νέους αυξημένους πόρους για να υλοποιηθούν και δεν αφορούν το προσωπικό, που όμως δεν φαίνεται να είναι εξασφαλισμένοι. Αυτό αφορά τις ρυθμίσεις για την επέκταση της πρακτικής άσκησης και την εσωτερική κινητικότητα των φοιτητών (εσωτερικό Erasmus). Στην ενότητα των σπουδών, χωρίς ιδιαίτερη τυμπανοκρουσία, εισάγεται ο θεσμός των προγραμμάτων εφαρμοσμένων επιστημών και τεχνολογίας, με σπουδές 7 εξαμήνων. Η κυβέρνηση με τη ρύθμιση αυτή έρχεται να ολοκληρώσει την κατάργηση της τεχνολογικής εκπαίδευσης που θεσμοθετήθηκε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Είναι αόριστη και εντελώς πρόχειρη, ενώ το διαρθρωτικό πρόβλημα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, που υπάρχει μετά την κατάργηση των ΤΕΙ, δεν αντιμετωπίζεται με τέτοια προγράμματα εντός των πανεπιστημίων Το μόνο ουσιαστικά θέμα που θα έπρεπε να νομοθετηθεί αφορά τα επίπεδα και τα όργανα διοίκησης των ΑΕΙ. Η εμπιστοσύνη στα όργανα διοίκησης των ΑΕΙ και στο Αυτοδιοίκητο πρέπει να συνοδεύεται από ενίσχυση της διαφάνειας στη λήψη των αποφάσεων, πανεπιστημιακούς θεσμούς εποπτείας και ελέγχου, αξιολόγηση αποτελεσμάτων και λογοδοσία. Τα συμβούλια σαν θεσμός πρέπει να έχουν προγραμματικό και ελεγκτικό ρόλο, ταυτόχρονα δε με το κύρος τους να συμβάλουν αποφασιστικά στην προσέλκυση ιδιωτικών πόρων, στη διασύνδεση με την κοινωνία και την αγορά εργασίας. Για το λόγο αυτό ο πρύτανης ως αυτοτελής μονάδα διοίκησης και ελεγχόμενος, δεν πρέπει να είναι μέλος του συμβουλίου. Η συνολική αποτίμηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Παιδείας δεν επιτρέπει, παρά τις όποιες θετικές ρυθμίσεις, να θεωρηθεί μεταρρυθμιστική τομή που ανοίγει νέους ορίζοντες. Συνεχίζει την υπάρχουσα στασιμότητα και απέχει σημαντικά από αυτά που το Ελληνικό πανεπιστήμιο χρειάζεται για να κάνει το άλμα που απαιτούν οι καιροί. Οι αλλαγές αυτές προϋποθέτουν διάλογο, ανταλλαγή απόψεων και συναινέσεις, και ένα συνολικό σχέδιο για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Δεν μπορεί να συνεχιστεί η πρακτική κάθε αλλαγή Κυβέρνησης, αλλά και κάθε αλλαγή Υπουργού της ίδιας Κυβέρνησης, να συνεπάγεται αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο της εκπαίδευσης. Αναπόσπαστο τμήμα οποιασδήποτε πρότασης μεταρρύθμισης και βελτίωσης του θεσμικού πλαισίου της εκπαίδευσης πρέπει να είναι η εξασφάλιση προϋποθέσεων ουσιαστικού διαλόγου και συναίνεσης για τη διάρκεια των νέων θεσμικών αλλαγών. Οι προτεινόμενες αλλαγές πρέπει να εξασφαλίζουν την ευρύτερη δυνατή συναίνεση για να έχουν την απαιτούμενη διάρκεια εφαρμογής και αξιολόγησης των αποτελεσμάτων. Είναι απαραίτητο να δοθεί ικανός χρόνος για δημόσια επεξεργασία, σε οργανωμένο διάλογο με χρονοδιάγραμμα, ανάμεσα στο υπουργείο, τα πανεπιστήμια και τα κόμματα της Βουλής, ώστε να αντιμετωπιστούν οι βάσιμες αντιρρήσεις και να διαμορφωθεί ένα νομοθέτημα ευρείας συναίνεσης. Η ΚΙΠΑΝ θα προσπαθήσει, με τις συγκεκριμένες προτάσεις που έχει επεξεργαστεί, να αναδείξει τη διαφορετική οπτική της αλλά ταυτόχρονα θα προτείνει συγκεκριμένες αλλαγές ιδιαίτερα σε θέματα που θα δημιουργήσουν σοβαρά διοικητικά προβλήματα στην υλοποίησή τους. Κεφάλαιο Β: Όργανα διοίκησης • Άρθρα 8-19 Στο νομοσχέδιο τα συμβούλια καθίστανται πρακτικά το βασικό επίπεδο της καθημερινής διοίκησης, ο πρύτανης είναι μέλος του συμβουλίου και επικεφαλής αυτού. Αυτά έχουν ταυτόχρονα την αρμοδιότητα επιλογής και διορισμού των κοσμητόρων. Η πρόταση του υπουργείου αλλάζει στην πράξη το ρόλο του συμβουλίου, μεταφέρει σ’ αυτό περισσότερες αρμοδιότητες καθημερινής διοίκησης, αρμοδιότητες που είχαν οι σύγκλητοι. Ο θεσμός των συμβουλίων στην Ελληνική πραγματικότητα (όπως και στη διεθνή) ήρθε για λειτουργήσει ως φραγμός σε φαινόμενα αυθαιρεσίας της διοίκησης αλλά και σαν θεσμικό αντίβαρο ελέγχου και λογοδοσίας. Με την προτεινόμενη ρύθμιση οι σχέσεις εξάρτησης γίνονται πιο έντονες γιατί μεταφέρονται και εντός του συμβουλίου, γιατί δίνεται η δυνατότητα σε μια ομάδα τεσσάρων εκλεγμένων συμβούλων να αποφασίζει για την επιλογή των 5 αρεστών εξωτερικών μελών και όχι των αρίστων, να διορίζει τον πρύτανη μεταξύ των τεσσάρων και να επιλέγει - διορίζει τους κοσμήτορες όταν αυτοί σύμφωνα με το νομοσχέδιο δεν έχουν ιδιαίτερα καθοριστικές διοικητικές αρμοδιότητες. Πρόταση: Προς ένα συλλογικό μοντέλο διοίκησης Σε μία εξελικτική διαμόρφωση του πλαισίου άσκησης διοίκησης, θεωρούμε ότι μπορεί να εισαχθεί στα Πανεπιστήμια ένα συλλογικό μοντέλο διοίκησης, επιτυχώς αξιοποιούμενο με ποικίλες εκφάνσεις από σειρά ακαδημαϊκά προηγμένες χώρες επί μακρόν, κατάλληλα προσαρμοσμένο στα χαρακτηριστικά της χώρας μας. Στο πλαίσιο του μοντέλου αυτού, οι αρμοδιότητες διοίκησης κατανέμονται σε τρία όργανα: • Σύγκλητο • Συμβούλιο Διοίκησης • Πρύτανη Τα τρία αυτά όργανα: • εντολοδόχοι εκλεγμένοι από την ακαδημαϊκή κοινότητα για σχεδιασμό, προγραμματισμό, δράση, συνεργασία στους τομείς των αρμοδιοτήτων εκάστου, αποτελεσματικότητα, διαφάνεια, λογοδοσία • αναγνωρίζοντας ότι οι συγκλίσεις και η συνέργεια περιέχουν υψηλό αξιακό φορτίο • βηματίζουν από κοινού, με διαφορετικό ρόλο, για την ανάπτυξη των Πανεπιστημίων και του τόπου Από τη σύνθεση των αρμοδιοτήτων των τριών οργάνων: • υπηρετείται η εισαγωγή θεσμικών αντίβαρων για την αντιμετώπιση στρεβλώσεων που καταγράφονται σε ποικίλες περιπτώσεις • τονίζεται ο διαφορετικός και συμπληρωματικός ρόλος των οργάνων Οι αρμοδιότητες της Συγκλήτου, επικουρούμενης από ευέλικτο Πρυτανικό Συμβούλιο, περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων: • Την εξειδίκευση της στρατηγικής πολιτικής, του στρατηγικού σχεδιασμου και την αποτύπωση βασικών δεικτών επιδόσεων (Key Performance Indicators) για παρακολούθηση της υλοποίησής του • τη εξειδίκευση της ερευνητικής και εκπαιδευτικής πολιτικής • την ίδρυση/κατάργηση ακαδημαϊκών δομών και διατμηματικών και διαπανε-πιστημιακών προγραμμάτων σπουδών και ξενόγλωσσων αντίστοιχων και των τριών κύκλων • την κατανομή των διαθέσιμων πόρων από κάθε πηγή σε δραστηριότητες εκπαιδευτικές, ερευνητικές και λοιπές • τον Εσωτερικό Κανονισμό και τον Οργανισμό του Ιδρύματος • την κατανομή θέσεων μελών ΔΕΠ • την εποπτεία λειτουργίας του ΕΛΚΕ, του ΚΕΔΙΒΙΜ κ.ά. Της Συγκλήτου θα προεδρεύει ο Πρύτανης, πρωτοβάθμιος καθηγητής/καθηγήτρια, που: • θα πρέπει να διαθέτει σημαντική διδακτική εμπειρία, ευρεία ερευνητική δραστηριοποίηση με διεθνή απήχηση, ικανή διοικητική εμπειρία • θα εκλέγεται απευθείας από την ακαδημαϊκή κοινότητα, την οποία θα διοικεί και στην οποία θα λογοδοτεί Ο Πρύτανης, μεταξύ άλλων αρμοδιοτήτων: • προΐσταται του Πανεπιστημίου • επιβλέπει την τήρηση των νόμων, του Οργανισμού και του Εσωτερικού Κανονισμού • μεριμνά για την άρτια συνεργασία των οργάνων, των διδασκόντων και διδασκουσών, των φοιτητών και φοιτητριών • εποπτεύει την εύρυθμη λειτουργία των υπηρεσιών • εκπροσωπεί το Πανεπιστήμιο Ο Πρύτανης επικουρείται, κατά την υλοποίηση των διοικητικών καθηκόντων του, από αυστηρά επιλεγμένο, μετά από ανοιχτή προκήρυξη, εκτελεστικό διευθυντή, προερχόμενο από το Πανεπιστήμιο ή άλλο δημόσιο φορέα, με υψηλά τυπικά προσόντα και σημαντική διοικητική εμπειρία. Το Συμβούλιο Διοίκησης: • θα στελεχώνεται με ισχυρή παρουσία εξωτερικών μελών, σταθερά στο πλαίσιο των συνταγματικών προβλέψεων, επιλεγμένων από τα εκλεγμένα από την ακαδημαϊκή κοινότητα εσωτερικά μέλη • πρωτίστως, τα εξωτερικά μέλη θα χαρακτηρίζονται από ισχυρή βούληση, γνώσεις και δυνατότητες να υποστηρίξουν την αναπτυξιακή προσπάθεια, τη διεθνοποίηση, την αναζήτηση πόρων, την εξωστρέφεια • τα εξωτερικά μέλη θα πρέπει να διαθέτουν τεκμηριωμένα σημαντική προσφορά στην κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου, στον πολιτισμό, στις επιστήμες Οι αρμοδιότητες του Συμβουλίου, ξεκάθαρες και χωρίς προσανατολισμό στην καθημερινή διοίκηση του Πανεπιστημίου, θα πρέπει να είναι: • στρατηγικές • εποπτείας και εξειδικευμένες ελεγκτικές • ποιότητας και υποστήριξης δράσεων εξωστρέφειας Αναλυτικότερα στις αρμοδιότητες του Συμβουλίου μπορεί να περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων: • η αναζήτηση πόρων και νέων πηγών χρηματοδότησης για την ανάπτυξη δράσεων του Πανεπιστημίου • η μέριμνα για την ενίσχυση της εξωστρέφειας • η εισήγηση αναπτυξιακών κατευθύνσεων και η ανάληψη πρωτοβουλιών ενίσχυσης της σύνδεσης του Πανεπιστημίου με την κοινωνία και την οικονομία • η παροχή σύμφωνης γνώμης προς τη Σύγκλητο σε μείζονος σημασίας ιδρυματικές δράσεις, όπως τη χάραξη της στρατηγικής πολιτικής και τον στρατηγικό σχεδιασμό, τον Εσωτερικό Κανονισμό και τον Οργανισμό • η εποπτεία της ΜΟΔΙΠ και η συνεργασία με την ΕΘΑΑΕ • ο έλεγχος και η εποπτεία δομών αξιοποίησης και διαχείρισης της περιουσίας του Πανεπιστημίου μη ενταγμένων στο δημόσιο λογιστικό Η ως άνω λειτουργία των τριών εσωτερικά εκλεγμένων οργάνων θα πρέπει να δημιουργεί τις προϋποθέσεις ύπαρξης θεσμικών αντίβαρων Με τον τρόπο αυτό: • θα διασφαλιστεί –έτι περαιτέρω –η αναγκαία εμπιστοσύνη για την άμεση νομοθέτηση άρσης εκφράσεων ασφυκτικού διοικητικού εναγκαλισμού της κεντρικής διοίκησης προς τα Πανεπιστήμια • κατ’ αποτέλεσμα θα επιτευχθεί σημαντική περαιτέρω ενίσχυση της αυτοδιοίκησης των Πανεπιστημίων και της εξυπηρέτησης της συνταγματικής αποστολής τους, δια της εκχώρησης στα Συμβούλια αρμοδιοτήτων που μέχρι σήμερα –αναιτίως –εντάσσονται στην ευθύνη Υπουργείων Κεφάλαιο Γ: Ακαδημαϊκή διάρθρωση – όργανα • Άρθρο 23 Παρ.1 Κοσμητεία Η αναλογία μεταξύ των προέδρων των τμημάτων στην κοσμητεία και των λοιπών εκπροσώπων δεν μπορεί να είναι υπέρ των λοιπών εκπροσώπων. Αυτό συμβαίνει για σχολές που έχουν μέχρι τρία τμήματα. Στην κοσμητεία πρέπει να συμμετέχει ένας εκπρόσωπος του λοιπού προσωπικού και ένας φοιτητής. • Άρθρο 24 Εκλογή κοσμήτορα. Πρόταση: η διαδικασία να παραμείνει ίδια με την σημερινή. • Άρθρο 25 Σύμφωνα με την πρόταση για εκλογή κοσμήτορα το άρθρο αυτό πρέπει να διαμορφωθεί κατάλληλα. • Άρθρο 29 Παρ. 2 Προβλέπεται η ποσοστιαία συμμετοχή από τους τομείς ανεξάρτητα βαθμίδας. Πρόταση: η ποσοτική συμμετοχή να μεταφέρεται και στις βαθμίδες των μελών ΔΕΠ όπως ισχύει και σήμερα. • Άρθρο 32 Παρ.1 Στην εκλογή για πρόεδρο και αντιπρόεδρο τμήματος συμμετέχουν μόνο τα μέλη ΔΕΠ. Πρόταση: να συμμετέχουν και οι λοιπές κατηγορίες με ποσοστό των μελών ΔΕΠ. Κεφάλαιο Δ: Εκπρόσωποι φοιτητών • Άρθρο 42 Ανάδειξη εκπροσώπων φοιτητών: Θετική η μεταφορά ευθύνης στον πρόεδρο του τμήματος και η ηλεκτρονική ψηφοφορία. • Άρθρο 43 Συμβούλιο φοιτητών: Η ρύθμιση είναι σε σωστή κατεύθυνση. Κεφάλαιο ΣΤ: Ακαδημαϊκές και ερευνητικές δομές • Άρθρο 61 Όταν το Μουσείο ανήκει σε ΑΕΙ η διαδικασία εκλογής Διευθυντή πρέπει να οργανώνεται από τον Πρύτανη και το εκλεκτορικό θα είναι η σύγκλητος. Κεφάλαιο Ζ: Οργάνωση και λειτουργία προγραμμάτων σπουδών • Άρθρο 64 Καταργείται η διάρκεια των 13 εβδομάδων και αντικαθίσταται με ελάχιστη διδασκαλία 39 ωρών ανά μάθημα αλλά πρέπει να περιλαμβάνει το σύνολο των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων στο μάθημα. Είναι λάθος να ξεχωρίζονται οι ώρες μαθήματος από τις ώρες φροντιστηριακής εξάσκησης και αυτές να μην προσμετρούνται. Αυτή η διαφορετική διάταξη θα δημιουργήσει προβλήματα σε μαθήματα που έχουν 2 ώρες διδασκαλίας την εβδομάδα. • Άρθρο 65 Παρ.3 Οι φοιτητές μπορούν εξετάζονται σε κάθε περίοδο σε όλα τα μαθήματα ανεξάρτητα εξαμήνου (χειμερινού και εαρινού). Παρ. 5 Ο φοιτητής αξιολογείται σε αριθμό μαθημάτων όπως ορίζεται αυτός στον κανονισμό του προγράμματος σπουδών. Συνήθως ο αριθμός αυτός ήταν μεγαλύτερος από τον αριθμό μαθημάτων του εξαμήνου στο οποίο βρίσκεται ο φοιτητής αλλά μόνο για μαθήματα που διδάσκονται στο χειμερινό ή εαρινό εξάμηνο. Τώρα αυτό καταργείται και ο φοιτητής δηλώνει μαθήματα ανεξαρτήτως εξαμήνου. Η οργάνωση του ελέγχου της απόκτησης των γνώσεων από τους φοιτητές δεν πρέπει να οδηγεί το πανεπιστήμιο σε ένα εξεταστικό κέντρο και ιδιαίτερα για μαθήματα που δεν διδάσκονται στο συγκεκριμένο χειμερινό ή εαρινό εξάμηνο αλλά να δίνει έμφαση στη διαρκή αξιολόγηση που απαιτεί όμως σημαντικά βελτιωμένους δείκτες φοιτητών προς διδάσκοντες (μείωση). • Άρθρο 66 Παρ.1 Ο ιδρυματικός κατάλογος μαθημάτων δεν υπάρχει λόγος να εγκρίνεται από την σύγκλητο. Απαρτίζεται από τους καταλόγους που εγκρίνουν τα τμήματα. Παρ. 4 Ο περιορισμός του 10 % των ECTS που μπορεί να παίρνει κάποιος φοιτητής από μαθήματα άλλων Τμημάτων του ίδιου ΑΕΙ είναι περιοριστικός. Να καταργηθεί. Ήδη σε πάρα πολλά προγράμματα σπουδών υπάρχει αυτή η δυνατότητα και αξιοποιείται. • Άρθρο 67 Πρακτικά δεν δίνεται ούτε ως ποσοστό η δυνατότητα εκπαίδευσης από απόσταση. Εφαρμόζεται μόνο σε πολύ ειδικές περιπτώσεις (πχ καταλήψεις). • Άρθρο 69 Παρ.5, 6 Το κόστος της πρακτικής και των ασφαλίστρων θα το πληρώνουν οι φορείς υποδοχής. Υπάρχει μικρή δυνατότητα το κόστος αυτό να πληρώνεται από συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα, όπως ίσχυε μέχρι σήμερα, αλλά είναι αυτονόητο ότι κανένας φορέας του ιδιωτικού τομέα δεν θα δεχθεί να πληρώσει για την πρακτική ιδιαίτερα δε στο ύψος που αναφέρεται στο άρθρο αυτό. Κεφάλαιο Η: Προγράμματα πρώτου κύκλου σπουδών • Άρθρο 70 Σύμφωνα με το νομοθέτη τα προγράμματα σπουδών πρέπει να έχουν μεγαλύτερη ευελιξία και προσαρμοστικότητα από ότι σήμερα. Παρ.3β) Το πρόγραμμα σπουδών που εγκρίνεται από την ΜΟΔΙΠ του κάθε ιδρύματος πρέπει να περιέχει μόνο το βασικό κορμό των υποχρεωτικών μαθημάτων και υποχρεωτικών κατεύθυνσης ασχέτως αν αυτά αντιστοιχούν στο 90% των ECTS. Παρ.3γ) Η διάταξη να διαγραφεί. Δεν υπάρχουν ιδιαίτερα προσόντα που απαιτούνται από τα μέλη ΔΕΠ για την διδασκαλία. • Άρθρο 71 Διεπιστημονικά προγράμματα σπουδών. Η ιδέα είναι ενδιαφέρουσα προσκρούει όμως, τουλάχιστον για την συντριπτική πλειοψηφία των αντικειμένων, στη διάρθρωση της αγοράς εργασίας στην Ελλάδα και τις απαιτήσεις της και ιδιαίτερα στην έλλειψη επαγγελματικών δικαιωμάτων για την πλειοψηφία των τμημάτων. Οι νέοι κοινοί τίτλοι θα οδηγήσουν δυστυχώς στην περαιτέρω όξυνση του προβλήματος. Αυτή η κατεύθυνση θα μπορούσε αρχικά να υλοποιηθεί με την αύξηση μαθημάτων που μπορεί να πάρει ένας φοιτητής από ένα άλλο τμήμα. Το πτυχίο του θα συνεχίσει να έχει τον ίδιο αρχικό τίτλο αλλά θα μπορεί να παρουσιάσει τον κατάλογο μαθημάτων εκτός τμήματος που θα μπορούσαν να του προσδώσουν επιπλέον προσόντα. • Άρθρο 72 Διπλά προγράμματα σπουδών: Το πρώτο βήμα θα μπορούσε να είναι η δυνατότητα να εισέρχονται απόφοιτοι ΑΕΙ σε τμήματα, με κατατακτήριες όπως και σήμερα, αλλά στο τρίτο έτος σπουδών με κατοχύρωση μαθημάτων με ιδιαίτερη ευελιξία στο ποια μπορούν να κατοχυρωθούν. Τα άρθρο αυτό δεν παίρνει υπόψη του πως είναι δυνατόν σε έξι χρόνια να πάρεις δύο πτυχία τμημάτων του πολυτεχνείου και όχι μόνο. • Άρθρο 73 Τμήματα εφαρμοσμένων επιστημών και Τεχνολογίας: Μελέτες αναδεικνύουν την σημαντική έλλειψη εξειδικευμένων αποφοίτων τεχνολογικής κατεύθυνσης. Στην ενότητα των σπουδών εισάγεται ο θεσμός των προγραμμάτων εφαρμοσμένων επιστημών και τεχνολογίας, με σπουδές 7 εξαμήνων. Η κυβέρνηση με τη ρύθμιση αυτή έρχεται να ολοκληρώσει την κατάργηση της τεχνολογικής εκπαίδευσης που θεσμοθετήθηκε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Η οργάνωση τέτοιων προγραμμάτων σπουδών προϋποθέτει αρχικά αντίστοιχα τμήματα και μπορεί να υλοποιηθεί με την ίδρυση νέων τέτοιων προγραμμάτων σπουδών ή με την μετατροπή ήδη υπαρχόντων προγραμμάτων 8-10 εξαμήνων σε 7 εξαμήνων. Σύμφωνα με τις ήδη γνωστές προτάσεις των ιδρυμάτων για την ακαδημαϊκή αναδιάρθρωση η δεύτερη επιλογή δεν φαίνεται ότι θα χρησιμοποιηθεί. Η διάταξη είναι αόριστη και εντελώς πρόχειρη, ενώ το διαρθρωτικό πρόβλημα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, που υπάρχει μετά την κατάργηση των ΤΕΙ, δεν αντιμετωπίζεται με τέτοια προγράμματα εντός των πανεπιστημίων. • Άρθρο 74 Παρ.7 Ο αριθμός των εισακτέων σε κάθε τμήμα πρέπει να αποφασίζεται από κάθε τμήμα σύμφωνα με δείκτες που θα καθορίσει η ΕΘΑΑΕ και θα αφορούν το πηλίκο φοιτητών προς διδάσκοντες και τις υποδομές κάθε τμήματος. Παρ.11 Δεν είναι δυνατόν να είναι προαιρετική η επιτροπή προγράμματος σπουδών σε κάθε τμήμα εάν έχει ένα πρόγραμμα σπουδών και το ποιος είναι υπεύθυνος (πρόεδρος ή αντιπρόεδρος του τμήματος) πρέπει να είναι απόφαση του τμήματος. • Άρθρο 77 Η υλοποίηση της εσωτερικής κινητικότητας μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι σε θετική κατεύθυνση. Προϋπόθεση για την υλοποίηση αυτού του μέτρου είναι η επιχορήγηση των πανεπιστημίων από την πολιτεία για την υλοποίησή του όπως συμβαίνει με το πρόγραμμα Erasmus. Αυτό πρέπει να περιέχεται στο άρθρο αυτό. Αν αυτό δεν συμβεί τότε αυτό αφορά τους λίγους έχοντες. Παρ.3 όταν ο φοιτητής παρακολουθεί μαθήματα άσχετου τμήματος τότε τα ECTS μπορούν να είναι μόνο το 10%. Αυτό πρέπει να αλλάξει και το τμήμα να καθορίζει το όριο. Παρ.8 Η εξειδίκευση περαιτέρω της διαδικασίας είναι θέμα εσωτερικών κανονισμών και όχι απόφασης του Υπουργού. • Άρθρο 78 Integrated master: Υπάρχουσα ρύθμιση που πρέπει να συζητηθεί διεξοδικά. Τα υπάρχοντα προγράμματα σπουδών δεν άλλαξαν χαρακτήρα ώστε να υπάρχουν δύο διακριτοί κύκλοι σπουδών έστω και αν συνεχίζουν οι ίδιοι φοιτητές. Κεφάλαιο Θ: προγράμματα δεύτερου και τρίτου κύκλου σπουδών Εξακολουθεί και στην ενότητα μεταπτυχιακών και διδακτορικών σπουδών η τρομακτική εξειδίκευση χωρίς κανένα λόγο. • Άρθρο 81 Παρ.5 Στα διατμηματικά προγράμματα σπουδών η συνέλευση του τμήματος αντικαθίσταται από την επιτροπή προγράμματος σπουδών (όλοι οι διδάσκοντες στο ΠΜΣ). Αυτή η διάταξη θα δημιουργήσει τεχνικά προβλήματα. Μπορεί να παραμείνει όπως ισχύει σήμερα με ειδική γενική συνέλευση με σύνθεση που προβλέπεται στο πρωτόκολλο συνεργασίας. Να τονίζεται ότι τα μέλη αυτής της συνέλευσης πρέπει να είναι διδάσκοντες στο ΠΜΣ και εάν δεν επαρκούν, να είναι καθηγητές σε συγγενή αντικείμενα. Παρ.8 Δεν υπάρχει κανείς λόγος στα όργανα των διατμηματικών ΠΜΣ να μετέχουν ομότιμοι και αφυπηρετήσαντες καθηγητές. • Άρθρο 83 Παρ.1 γ), δ), ε) Οι τρεις αυτές κατηγορίες, (συνεργαζόμενοι, εντεταλμένοι και επισκέπτες καθηγητές) να ενοποιηθούν σε μια. Παρ.5 Να θεσπιστεί υποχρέωση για τους υποψήφιους διδάκτορες για παροχή επικουρικού έργου (το καθορίζει το κάθε ΠΜΣ). Ο χρόνος διδασκαλίας ανά εβδομάδα μπορεί να είναι τουλάχιστον 2 ώρες και να αυξάνεται εάν ο υποψ. διδάκτορας είναι κάτοχος υποτροφίας οποιασδήποτε μορφής (ΙΚΥ, ερευνητικά προγράμματα). • Άρθρο 84 Παρ.4α) Η παρακράτηση από τον ΕΛΚΕ στα ΜΠΣ να μειωθεί από το 30% στο 10-15%. • Άρθρο 86 Παρ.8 να καταργηθεί η αναγκαιότητα απόφασης του Υπουργού. Τα θέματα θα ρυθμίζονται στον εσωτερικό κανονισμό του ιδρύματος. • Άρθρο 89 Ίδρυση Επαγγελματικών ΠΜΣ. Η ρύθμιση είναι σε σωστή κατεύθυνση. Σε πρώτη φάση τα ιδρύματα θα μπορούσαν να εξετάσουν τη δυνατότητα οργάνωσης προγραμμάτων δια βίου μάθησης για προσωπικό συγκεκριμένων φορέων. Τα έξοδα λειτουργίας για τα μεταπτυχιακά αυτά πρέπει να βαραίνουν αποκλειστικά και μόνο τον συμβαλλόμενο φορέα με το ΑΕΙ. • Άρθρο 91 Παρ. 2 ι) Προτείνουμε οι υποψ. διδάκτορες υποχρεωτικά να συνεισφέρουν επικουρικό έργο 2 ωρών την εβδομάδα στα ΠΜΣ και προπτυχιακά προγράμματα. Το όριο αυτό δύναται να αυξάνεται αν ο υποψήφιος είναι υπότροφος. • Άρθρο 94 Παρ.1 γ) Δεν υπάρχει λόγος να μπορούν να μπαίνουν σε τριμελείς επιτροπές ομότιμοι και αφυπηρετήσαντες όταν αυτές συγκροτούνται μετά την συνταξιοδότησή τους. Παραμένουν όμως μετά τη συνταξιοδότηση, εάν έχουν οριστεί πριν από αυτή. Παρ.1 στ) Οι καθηγητές ιδρυμάτων της αλλοδαπής ή και ερευνητές πρέπει να μπορούν να συμμετέχουν σε τριμελείς ανεξάρτητα του εάν αφορά πρόγραμμα με συνεπίβλεψη ή όχι. • Άρθρο 95 Παρ.2 Εάν η τριμελής είναι αρνητική στην παρουσίαση της διατριβής τότε με αίτηση του υποψήφιου η διαδικασία μπορεί να συνεχιστεί. Αυτό πρέπει να καταργηθεί. Ο υποψήφιος μπορεί να ζητήσει από τη συνέλευση αλλαγή μελών της τριμελούς ή επιβλέποντος με ειδική αιτιολόγηση. Εάν το τμήμα κάνει δεκτή την αίτηση τότε αρμόδια να αποφασίσει είναι η νέα τριμελής επιτροπή. • Άρθρο 96 Παρ.2 Βιομηχανικά διδακτορικά. Ο σύνδεσμος με την επιχείρηση και ο ρόλος του πρέπει να παραμείνει αλλά πρέπει να αλλάξει η υποχρεωτική συμμετοχή στην τριμελή εάν είναι κάτοχος διδακτορικού. Κεφάλαιο Ι: Προγράμματα σπουδών σύντομης διάρκειας • Άρθρα 98 και 99 Προγράμματα σπουδών δευτερεύουσας κατεύθυνσης: και προγράμματα σπουδών σύντομης διάρκειας: Η θέσπιση αυτής της δυνατότητας μπορεί να θεωρηθεί θετική. Υπό τις παρούσες συνθήκες τρομακτικών ελλείψεων σε προσωπικό η υλοποίηση τέτοιων προγραμμάτων, με την απαιτούμενη ποιότητα, φαντάζει αδύνατη. Ταυτόχρονα πρέπει να διευκρινιστεί ο διακριτός τίτλος που απονέμεται με τι θα αντιστοιχεί. Είναι δεύτερο πτυχίο ή είναι ένα πιστοποιητικό απόκτησης ECTS. Είναι ένα από τα ελάχιστα άρθρα που έπρεπε να υπάρχουν διευκρινίσεις και δεν υπάρχουν. • Άρθρο 100 Πιστοποιητικό ψηφιακών δεξιοτήτων. Δεν υπάρχει τέτοια αναγκαιότητα. Τα τμήματα στα προγράμματα σπουδών τους έχουν ήδη ανάλογα μαθήματα και υπάρχει ήδη συγκεκριμένη διαδικασία από την πολιτεία για την απόκτηση αυτού του προσόντος. Κεφάλαιο ΙΑ: Ξενόγλωσσα προγράμματα • Άρθρο 107 Ξενόγλωσσα προγράμματα σπουδών διπλής ειδίκευσης: Η αναγκαιότητα αυτής της ρύθμισης δεν υποστηρίζεται. Στο άρθρο αυτό δεν υπάρχει η αναγκαία εξειδίκευση ώστε να φαίνονται η διαδικασία φοίτησης, το είδος του πτυχίου κλπ. • Άρθρο 108 Διπλά ξενόγλωσσα προγράμματα σπουδών: Ισχύουν οι παρατηρήσεις που έγιναν στο αντίστοιχο άρθρο για τα προγράμματα αυτά. • Άρθρο 109 Θερινά προγράμματα σπουδών: Πρέπει να διευκρινιστεί ότι αυτά χορηγούν απλά πιστοποιητικό απόκτησης ECTS και τα οποία δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν στα προπτυχιακά προγράμματα σπουδών. Κεφάλαιο ΙΕ: Πανεπιστημιακά Κέντρα Έρευνας και Καινοτομίας • Άρθρα 130- 137 Οι δομές αυτές υπήρχαν και στα προηγούμενα θεσμικά πλαίσια. Ενεργοποιήθηκαν σαν θεσμός όταν έγινε η συνένωση ΑΕΙ και ΤΕΙ με την προσμονή από πλευράς διοικήσεων για έξτρα χρηματοδότηση, η οποία και δεν έγινε. Στις περισσότερες των περιπτώσεων τα κέντρα αυτά δεν λειτούργησαν. Η ίδρυση τέτοιων δομών απαιτεί πιο ξεκάθαρο τοπίο από τα υπέρ και τα κατά για την ένταξη ενός ερευνητικού εργαστηρίου σε ένα ΠΑΕΚ. Επίσης στο βαθμό που η πολιτεία επιθυμεί να συγκροτηθούν από τα πανεπιστήμια τέτοια ερευνητικά κέντρα τα οποία θα λειτουργούν ανταγωνιστικά στα ήδη υπάρχοντα αρμοδιότητας ΓΓΕΤ, θα πρέπει να τα δώσει τα ίδια προνόμια πρόσβασης σε προγράμματα ερευνητικών υποδομών και επιπλέον χρηματοδότηση. Κεφάλαιο ΙΣΤ: Διαδικασία εκλογής και εξέλιξης μελών ΔΕΠ • Άρθρο 139 Πρόταση: Η κατανομή θέσεων από το Υπουργείο ανά έτος δεν θα πρέπει να παίρνει υπόψη της τον αριθμό μελών ΔΕΠ που συνταξιοδοτήθηκαν την προηγούμενη χρονιά και τις επιπλέον ανάγκες αλλά αυτούς που θα συνταξιοδοτηθούν μετά από δύο χρόνια (μείωση χρόνου για κάλυψη θέσεων) –Σταδιακή εφαρμογή • Άρθρο 140 Παρ. 3 Καταργείται η μονιμότητα των επίκουρων καθηγητών. Πρόταση για συζήτηση: Η αλλαγή αυτή πρέπει να συνοδευτεί υποχρεωτικά ότι η κρίση για εξέλιξη του επίκουρου θα είναι κλειστή διαδικασία. Παρ. 5 Στις εξελίξεις από επίκουρο σε αναπληρωτή και από αναπληρωτή σε καθηγητή δικαίωμα συμμετοχής έχουν πλέον μόνο καθηγητές σε ΑΕΙ και όχι ερευνητές κλπ. Η ρύθμιση αυτή ουσιαστικά λύνει το πρόβλημα της μη δυνατότητας κρίσης, με τον ίδιο τρόπο, των προσόντων των υποψηφίων που είναι μέλη ΔΕΠ σε ΑΕΙ και απλών ερευνητών. Πρόταση για συζήτηση: οι εξελίξεις πρέπει να είναι κλειστές διαδικασίες. Με τον τρόπο αυτό ο υποψήφιος θα κρίνεται για τη συνολική πορεία του και το διδακτικό έργο θα μπορεί πλέον να αποτελεί σημαντικό κριτήριο για την κρίση. • Άρθρο 143 Οι ρυθμίσεις που αφορούν τη συγκεκριμένη παράγραφο θα έπρεπε να καθορίζονται στην εξειδίκευσή τους από τους εσωτερικούς κανονισμούς των ιδρυμάτων. Αυτό θα δώσει τη δυνατότητα να παίρνουμε υπόψη τη διαφορετικότητα στις σχολές (πχ. ανθρωπιστικές και θετικών επιστημών) που απαιτούν διαφορετικά κριτήρια τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά. Επομένως σε νόμο θα πρέπει να υπάρχουν τα απαιτούμενα προσόντα στον ελάχιστο βαθμό και θα αυξάνονται, αν υπάρχει λόγος, στους κανονισμούς των σχολών και των ιδρυμάτων. Παρ. 4 Δεν επιτρέπεται η εκλογή νέου μέλους ΔΕΠ πριν περάσουν τρία χρόνια από τη λήψη του διδακτορικού στο πανεπιστήμιο που πήρε τον τίτλο. Πρόταση: Η διάταξη δεν έχει νόημα. Δεν μπορεί να εκλεγεί μέλος ΔΕΠ σε κανένα ΑΕΙ αν δεν έχουν περάσει τουλάχιστον τρία χρόνια από τη λήψη του διδακτορικού (θέση επίκουρου). • Άρθρο 143 Παρ. 6γ) Προϋπόθεση για την εκλογή σε θέση καθηγητή: Τριετής εκπαιδευτική εμπειρία σε ΠΜΣ, επιβλέπων σε μια διδακτορική διατριβή και συμμετοχή σε τρεις τριμελής επιτροπές διδακτορικών από την αρχή έως την περαίωση. Στην ισχύουσα νομοθεσία για την εκλογή καθηγητή ίσχυε ότι έπρεπε να έχει τριετή εκπαιδευτική συμμετοχή σε ΠΜΣ ή επιβλέπων σε μια διδακτορική διατριβή ή σε δυο τριμελής επιτροπές διδακτορικών από την αρχή έως την περαίωση. Το διαζευκτικό γίνεται πλέον αθροιστικό. Δεν είναι δυνατόν τα κριτήρια για την εκλογή στη βαθμίδα του καθηγητή να μεταβληθούν ξαφνικά τόσο δραστικά. Η αύξηση προσόντων, εάν υπάρχει τέτοια αναγκαιότητα, πρέπει να είναι σταδιακής εφαρμογής ώστε οι υποψήφιοι να μπορούν έγκαιρα να προσαρμοστούν. Ταυτόχρονα πρέπει να δοθεί βαρύτητα, που θα έπρεπε να έχει, στην ποιότητα του διδακτικού έργου που πιθανόν έχουν ως προσόν οι υποψήφιοι. Η μια διάλεξη που προβλέπεται είναι το ελάχιστο για την αξιολόγηση της διδακτικής ικανότητας. • Άρθρο 145 Παρ.2 Προστίθεται η κατηγορία εντός στα μητρώα των εσωτερικών εκλεκτόρων. Υποχρεωτική κάλυψη των εσωτερικών μελών αποκλειστικά από μέλη ΔΕΠ του τμήματος. Δεν διευκρινίζετε τι θα γίνει στα μικρά τμήματα που δεν έχουν τομείς. Σύμφωνα με τη παρ.2 γ) μέλη ΔΕΠ ενός τμήματος μπορούν να είναι ιδίου αντικειμένου σε μέχρι 2 γνωστικά αντικείμενα του τμήματος (προϋπόθεση 50% του έργου να είναι στο αντικείμενο). Ο νόμος δεν δεσμεύει το μέλος ΔΕΠ να ανήκει ως ιδίου η συναφούς σε πολλά γνωστικά αντικείμενα σε μητρώα εξωτερικών εκλεκτόρων. • Άρθρο 146 Παρ. 1 όλα τα εκλεκτορικά είναι πλέον 11μελή. Δεν μετέχουν επίκουροι (είναι μη μόνιμοι). Πρόταση: τα εκλεκτορικά να είναι 15 μελή εάν ο αριθμός των μελών ΔΕΠ του τμήματος είναι μεγαλύτερος από 40. Παρ.3 Στα εκλεκτορικά δεν μπορούν να συμμετέχουν αναπληρωτές και καθηγητές που εκλέχτηκαν για πρώτη φορά στη θέση αυτή. Μπορούν να συμμετέχουν δηλαδή μόνο αναπληρωτές που ξεκίνησαν από επίκουροι και καθηγητές που ξεκίνησαν από επίκουροι ή αναπληρωτές. Η διάταξη αυτή πρέπει να καταργηθεί. Παρ.4 Σύμφωνα με την πρόταση και για 15μελή εκλεκτορικά οι αναλογίες αντίστοιχα να διαμορφώνονται: αν είναι εκλογή (6 και 9) ή εξέλιξη (7 και 8). Παρ.6 Στα μικρά τμήματα για την εκλογή καθηγητή είναι αδύνατον να υπάρχουν 5 τακτικοί και 5 αναπληρωματικοί από το τμήμα πολύ περισσότερο δε από το ίδιο μητρώο εκλεκτόρων που αφορά το γνωστικό αντικείμενο της προκηρυχθείσας θέσης. Πρόταση: εάν σε ένα τμήμα ο αριθμός των εσωτερικών εκλεκτόρων δεν επαρκεί για τα τακτικά και αναπληρωματικά μέλη (10) αυτά να συμπληρώνονται από το μητρώο των εξωτερικών εκλεκτόρων όπως αναλογικά ισχύει σήμερα. • Άρθρο 147 Παρ. 4 Αυξάνει το χρονικό όριο κατάθεσης της εισήγησης σε 3 μήνες αλλά δεν ορίζεται ελάχιστο χρονικό όριο. Παρ. 5 Πρόταση: Η τριμελής επιτροπή και το εκλεκτορικό αξιολογεί μόνο το έργο που εντάσσεται στο γνωστικό αντικείμενο της θέσης και αυτό παίρνεται υπόψη για την κατάταξη των υποψηφίων. Τα μέλη της τριμελούς δεν εκφέρουν γνώμη για εργασίες που είναι συνσυγγραφείς με υποψήφιο. Πρόταση: Για την περαιτέρω προώθηση της αξιοκρατίας στις κρίσεις στα πλαίσια της μικρής δυνατότητας εξειδίκευσης των κριτηρίων θα μπορούσε να εξεταστεί η πιθανότητα τα μέλη της τριμελούς επιτροπής να έχουν περιορισμένο αριθμό κοινών δημοσιεύσεων με τους υποψήφιους. • Άρθρο 155 Κεφάλαιο ΙΖ: Υπηρεσιακή κατάσταση, δικαιώματα και υποχρεώσεις μελών ΔΕΠ • Άρθρο 158 Παρ.1, 2. Δίνεται η δυνατότητα σε καθηγητές ΑΕΙ της αλλοδαπής να συμμετέχουν ως υποψήφιοι σε θέσεις ΔΕΠ των Ελληνικών ΑΕΙ, χωρίς να παραιτούνται από τη θέση που κατέχουν στο εξωτερικό, καταλαμβάνοντας θέση μόνιμου καθηγητή, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων). Οι καθηγητές αυτοί απασχολούνται μόνο ένα εξάμηνο το έτος και δεν μετέχουν στα όργανα διοίκησης. Πρόταση: Να καταργηθεί η διάταξη. Η νομοθεσία δεν απαγορεύει σε προκηρύξεις να συμμετέχουν αλλοδαποί ή Έλληνες που υπηρετούν σε πανεπιστήμια της αλλοδαπής, απλά μέχρι τώρα έπρεπε να παραιτηθούν από τη θέση στο εξωτερικό. Κεφάλαιο ΙΗ: Λοιπές κατηγορίες προσωπικού • Άρθρα 163, 164, 165 Στα άρθρα αυτά αναφέρονται οι υποχρεώσεις των μελών ΕΕΠ, ΕΔΙΠ και ΕΤΕΠ. Σε αντίθεση με την όλη συγκρότηση του νομοσχεδίου και συγκρίνοντας την τεράστια εξειδίκευση των υποχρεώσεων των καθηγητών στις κατηγορίες αυτές υπάρχουν πολύ γενικές ελάχιστες αναφορές και κύρια πόσες ώρες πρέπει να παρευρίσκονται και καμία αναφορά για τον ελάχιστο χρόνο συμμετοχής στις εκπαιδευτικές διαδικασίες. Πρόταση: Πρέπει να υπάρξει έστω και στους εσωτερικούς κανονισμούς των ιδρυμάτων μεγαλύτερη εξειδίκευση των υποχρεώσεων των κατηγοριών αυτών γιατί, η ισχύουσα ανάλογη γενική διατύπωση δημιούργησε τεράστιες προστριβές σε πολλά τμήματα. Κεφάλαιο Κ: Πρόσθετο διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό • Άρθρο 167 Εκτός της κλασικής διαδικασίας ίδρυση και κατοχή θέσης ΔΕΠ από ερευνητή που έχει πάρει έργο ERC. Πρόταση: Μπορεί να ενεργοποιηθεί αυτή η διάταξη για θέση ερευνητή και σε ερευνητικό ινστιτούτο. • Άρθρα 169, 173 Οι θεσμοί των συνεργαζόμενων καθηγητών (άρθρο 169), εντεταλμένων καθηγητών (άρθρο 173), αλλοδαπών καθηγητών (άρθρο 158) πρέπει να ενοποιηθούν σε μια κατηγορία γενική με τον τίτλο επισκέπτες καθηγητές (άρθρο 171). Αντίστοιχα να υπάρχει μια κατηγορία για ερευνητές (άρθρα 171, 172) • Άρθρο 170 Κεφάλαιο ΚΖ: ΕΛΚΕ • Άρθρο 246 Παρ. 2 Το σύνολο των αποδοχών (μισθός, πρόσθετες αμοιβές από συμμετοχή σε έργα/προγράμματα που χρηματοδοτούνται από εθνικούς πόρους) δεν μπορεί να υπερβαίνει τις αποδοχές του πρόεδρου του Αρείου Πάγου ενώ σήμερα το αντίστοιχο όριο είναι οι αποδοχές Γενικού Γραμματέα Υπουργείου. Σε αντίθεση οι αμοιβές από συμμετοχή σε έργα/προγράμματα που χρηματοδοτούνται από διεθνείς ή ιδιωτικούς πόρους δεν υπόκεινται στον περιορισμό αυτό. Η πρόσθετη απασχόληση των μελών ΔΕΠ έχει καθορισμένο ανώτατο εβδομαδιαίο όριο και συγκεκριμένη ωριαία αποζημίωση. Προτάσεις: • Οι αμοιβές αυτές να εξομοιωθούν μεταξύ τους και να μην ισχύει το ανώτατο όριο. • Οι πρόσθετες αμοιβές από συμμετοχή σε ερευνητικά γενικά προγράμματα να φορολογούνται αυτοτελώς με ποσοστό 20%. • Άρθρο 248 • Άρθρο 277 Στον νόμο επαναλαμβάνεται, χωρίς να αλλάζει, το ειδικό επίδομα διδασκαλίας και έρευνας των μελών ΔΕΠ. Πρόταση: Ασχέτως εάν είναι θέμα ή όχι αυτού του σχεδίου νόμου ο βασικός μισθός των μελών ΔΕΠ που είναι καθηλωμένος πρακτικά εδώ και αρκετά χρόνια θα πρέπει να αυξηθεί σταδιακά σημαντικά. Κεφάλαιο ΚΘ: Ερευνητικά Πανεπιστημιακά Ινστιτούτα • Άρθρο 267 Παρ.1 Τα ερευνητικά Πανεπιστημιακά Ινστιτούτα είναι ΝΠΙΔ και λειτουργούν υπό την εποπτεία του Υπουργού Παιδείας. Θεσμός ανταγωνιστικός με τα ερευνητικά κέντρα που τώρα την ευθύνη έχει η ΓΓΕΤ με το Υπουργείο Ανάπτυξης και με τα ΠΑΕΚ την ευθύνη των οποίων έχουν τα ΑΕΙ. Πρόταση: Δεν υπάρχει κανείς λόγος στα πανεπιστήμια να ιδρύονται ταυτόχρονα ΠΑΚΕΚ και Πανεπιστημιακά Ινστιτούτα. Η Ελληνική πολιτεία είναι αδύνατον να υποστηρίξει και τους δύο θεσμούς. Ακαδημαϊκή αναγνώριση τίτλων σπουδών της αλλοδαπής • Άρθρο 300 Παρ. 2, 3. Υπάρχει πιθανότητα για την απόκτηση ακαδημαϊκής ισοδυναμίας να χρειαστεί ο αιτών να εξεταστεί σε κάποια μαθήματα σε Ελληνικό ΑΕΙ. Θα δημιουργηθεί σοβαρό πρόβλημα με την απόδοση ακαδημαϊκές ισοδυναμίας σε πτυχία τριετούς φοίτησης όταν ιδιαίτερα αυτά πρέπει να αντιστοιχηθούν με πτυχία που είναι integrated master (πτυχία πολυτεχνείων) και δεν υπάρχει πλέον τίτλος προπτυχιακών σπουδών.