Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Δ.' | 28 Ιανουαρίου 2011, 17:57

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  1. Σχετικά με το χρόνο παραμονής των εκπαιδευτικών στις εκπαιδευτικές μονάδες η υπάρχουσα ρύθμιση (3ετιά και παράταση μέχρι και 5ετία) δεν με βρίσκει σύμφωνο. Μέρος του σκεπτικού το οποίο βρίσκεται πίσω από αυτή τη ρύθμιση προφανώς είναι το να δοθεί η ευκαιρία και δυνατότητα σε μεγάλο αριθμό εκπαιδευτικών να απολαύσει τα πλεονεκτήματα που παρέχει (ή μάλλον παρείχε κάποτε) μια απόσπαση στο εξωτερικό. Δηλαδή “δώσε και μένα μπάρμπα!” για να το πω κάπως απλά. Αυτό συμβάλει όμως ουσιαστικά στο να αντιμετωπιστούν οι ανάγκες και τα προβλήματα της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στο εξωτερικό; Ή μήπως πρόκειται για μια ρύθμιση που στην ουσία αδιαφορώντας για τις πραγματικές ανάγκες των Ελλήνων του εξωτερικού έχει σκοπό να κρατήσει ικανοποιημένους μόνο τους εκπαιδευτικούς; Τους μεν που τους δόθηκε η ευκαιρία να αποσπασθούν για μια 5ετία στο εξωτερικό και τους δε που δεν το κατάφεραν (ακόμα) άλλα ελπίζουν ότι κάποτε θα έρθει και η σειρά τους. Κατά την άποψη μου δεν θα πρέπει οι κατάλληλοι και ικανοί για να υπηρετήσουν σε σχολεία του εξωτερικού εκπαιδευτικοί να απομακρύνονται απ' αυτά παρά μόνο αν οι ίδιοι το επιθυμούν. Θα μπορούσε να μελετηθεί αν είναι εφικτό οι θέσεις του εξωτερικού να θεωρούνται οργανικές και να ισχύει ένα σύστημα μετακινήσεων όπως και με τις “κανονικές” μεταθέσεις στο εσωτερικό. Ίσως με κάποιες επί μέρους ρυθμίσεις λαμβάνοντας υπ όψη τις ιδιαιτερότητες (π.χ. υποχρεωτικά ελάχιστος χρόνος παραμονής στη θέση του εξωτερικού, κατά προτεραιότητα τοποθέτηση σε θέση του εσωτερικού μετά από Χ χρόνια κλπ. ) Άλλωστε και στο εσωτερικό δεν υποχρεούνται οι εκπαιδευτικοί να εγκαταλείψουν μετά από κάποιο χρονικό διάστημα το σχολείο στο οποίο υπηρετούν μόνο και μόνο επειδή πρόκειται για ένα “καλό” και “επιθυμητό ” σχολείο και θα πρέπει να κάνουν τόπο για τον/την επόμενο/η συνάδελφο. 2. Κατά προτίμηση οι εκπαιδευτικοί που καλούνται να υπηρετήσουν στο εξωτερικό θα πρέπει να έχουν κάποια σχέση με τη χώρα στην οποία ενδιαφέρονται να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους και μόνο ελλείψει αυτών να προτιμούνται άλλοι. Απαραίτητα θα πρέπει να γνωρίζουν σε τουλάχιστον ικανοποιητικό βαθμό τη γλώσσα της χώρας. Πολύ θετικό θα ήταν να αξιοποιηθούν καλύτερα εκπαιδευτικοί που οι ίδιοι πέρασαν κάποτε ως μαθητές από τα θρανία των ελληνικών σχολείων του εξωτερικού. Δεν γνωρίζω συγκεκριμένα νούμερα άλλα για π.χ. στη Γερμανία υπάρχει πολύ μεγάλος αριθμός συναδέλφων που αποφοίτησαν από τα ελληνικά σχολεία της Γερμανίας και τώρα εργάζονται ως εκπαιδευτικοί στην Ελλάδα. Αυτοί/-ες γιατί να μη αξιοποιηθούν; Γιατί αυτοί/-ες αν τελικά αποσπασθούν στη χώρα (και μερικές φορές μάλιστα και στην ίδια πόλη) στην οποία υπήρξαν μαθητές και ενώ είναι γνώστες των ιδιαιτεροτήτων, συνθηκών και της νοοτροπίας μαθητών και γονέων και τοπικής κοινωνίας, αναγκάζονται μετά από την 5ετία να επιστρέψουν στη οργανική τους στην Ελλάδα; 3. Με την άδεια σας να μιλήσω λίγο για τον εαυτό μου : Υπήρξα κι εγώ παιδί μεταναστών στη Γερμανία. Φοίτησα εκεί στο Νηπιαγωγείο, στο Δημοτικό, στο Γυμνάσιο και αποφοίτησα από Ελληνικό Λύκειο της Γερμανίας. Ως εκπαιδευτικός αποσπάστηκα κάποτε για μια πενταετία στη Γερμανία. Έχω βιώσει και υποστεί τα εκπαιδευτικά συστήματα και των δύο χωρών ως μαθητής, ως προπτυχιακός άλλα και ως μεταπτυχιακός φοιτητής, ως παιδί μεταναστών, ως γονέας μαθητών άλλα και ως εκπαιδευτικός. Γνωρίζω λοιπόν τα προβλήματα του Ελληνισμού, της Γερμανίας τις ανησυχίες του, τις ιδιαιτερότητες του -και ναι- και τις “παραξενιές” του αν θέλετε. Παρόλο λοιπόν που θα επιθυμούσα να συνεχίσω για μεγαλύτερο διάστημα της 5ετίας να συνεχίσω να προσφέρω της υπηρεσίες μου στο “φυσικό μου χώρο” δε μου δίδεται η δυνατότητα. (Πλάγιες και αδιαφανείς μευθόδους αρνούμαι να ακολουθήσω.) Έπρεπε λοιπόν να εγκαταλείψω τη θέση μου και να επιστρέψω στη οργανική μου θέση στην Ελλάδα μόνο και μόνο γιατί “έχει σειρά ο επόμενος συνάδελφος” ο όποιος έρχεται για πρώτη φορά στη Γερμανία, του είναι όλα άγνωστα και ούτε στο σούπερ μάρκετ δε μπορεί να ψωνίσει μόνος του χωρίς να πάρει λεξικό ή διερμηνέα μαζί του και έχει έρθει μόνο και μόνο για το οικονομικό κίνητρο ή για να τύχουν τα παιδιά του του ευεργετήματος της ευκολότερης εισαγωγήw στα ΑΕΙ της Ελλάδος. (Συγνώμη αν γίνομαι οξύς. Η αλήθεια πρέπει μερικές φορές να λέγεται!) Εκείνος λοιπόν σε ένα άγνωστο και ξένο του περιβάλλον και εγώ επίσης σε ένα Χ σχολείο στη Ελλάδα γνωρίζοντας ότι αν ήμασταν άλλου θα μπορούσαμε να προσφέρομε πολλά περισσότερα... Ευχαριστώ. Θα επάνελθω. (Σημ.: Δεν επιθυμώ να γράψω δημοσίως το όνομά μου. Όμως το eMail που έχω αφήσει είναι τέτοιο που το ονοματεπώνυμό μου φαίνεται ξεκάθαρα και είναι στη διάθεση των διαχειριστών της ιστοσελίδας)