Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Θεωρώ ότι το παρόν νομοσχέδιο «Νέοι Ορίζοντες …» που πρόκειται να ψηφιστεί με διαδικασίες ‘fast food’, έχει πολλά κενά και σε πολλά σημεία δεν βασίζετε σε ποιοτικά χαρακτηριστικά και με γνώμονα την αντικειμενική γνώση του φοιτητή. Μεταφερόμενες Μονάδες (είτε από αλλοδαπά πανεπιστήμια είτε από Ελληνικές σχολές ΑΕΙ/ΑΤΕΙ) Σύμφωνα με το άρθρο 297 «Αναγνώριση ακαδημαϊκών τίτλων σπουδών σύμφωνα με το παρόν είναι δυνατή υπό την προϋπόθεση ότι το σύνολο των σπουδών πραγματοποιείται εκτός της ελληνικής επικράτειας, εκτός εάν οι σπουδές που έγιναν στην ελληνική επικράτεια έγιναν σε δημόσιο Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (Α.Ε.Ι.).» Εδώ πρέπει να αναγράφετε ή σε δημόσιο Α.Τ.Ε.Ι. Τα ΑΤΕΙ είναι αναγνωρισμένοι τίτλοι σπουδών στην χώρα μας και η Πολιτικών Μηχανικών, αναγνωρίζει μαθήματα από το Πολιτικών Δομικών Έργων. Το να μην αναγνωρίζονται μεταφερόμενες μονάδες από Α.Τ.Ε.Ι. είναι σαν να κρατάμε δύο μέτρα και δύο σταθμά. Αντιστοιχία και Ισοδυναμία πρέπει να γίνετε ως προς τον τίτλο σπουδών και μόνο ανεξαρτήτως μεταφερόμενων μονάδων. Τα αναγνωρισμένα ακαδημαϊκά ιδρύματα της αλλοδαπής θα πρέπει να κρίνουν αν ο φοιτητής αξίζει τον τίτλο τους και αν έχει λάβει την απαραίτητη γνώση σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών του. Το να ακυρώνει ο ΔΟΑΤΑΠ το πτυχίο του φοιτητή (μιας και δεν αναγνωρίζετε) και μέσα σε εισαγωγικά να λέει «δεν αξίζει το πτυχίο του που πανεπιστημίου που απένειμε μεταφορά μονάδων από δημόσια ΑΤΕΙ επιτρέπετε και στην Ελλάδα. Παραδείγματος χάρη, η σχολή τον τίτλο» απαξιώνει το πανεπιστήμιο και δεν έχει καμία λογική. Τα πτυχία πρέπει να αναγνωρίζονται ανεξαρτήτως μεταφερόμενων μονάδων (είτε από ελληνικά δημόσια ΑΕΙ/ΑΤΕΙ/ΑΣΠΕΤΕ, είτε από αλλοδαπά πανεπιστήμια) και διάρκεια σπουδών σε άλλα πανεπιστήμια. Ένα τέτοιο μέτρο, όχι μόνο δεν έχει ποιοτικά χαρακτηρίστηκα αλλά δημιουργεί και περεταίρω γραφειοκρατία και καθυστερήσεις στις διαδικασίες αναγνώρισης. Πρόταση: Η αναγνώριση να γίνετε αυτοτελώς, είτε έχει μεταφερόμενες μονάδες από δημόσιο ΑΕΙ, είτε από δημόσια ΑΤΕΙ, είτε από άλλο πανεπιστήμιο της αλλοδαπής. Αλλιώς είναι σαν να αναιρούμε το ίδιο το πανεπιστήμιο της αλλοδαπής που έκρινε ότι το πρόγραμμα σπουδών του έχει καλυφτεί. Μεταφερόμενες μονάδες από ΑΤΕΙ είναι δεκτές και στην Ελλάδα. Το να μην τις δεχόμαστε είναι σαν να μην τα αναγνωρίζουμε σαν δημόσια ακαδημαϊκά ιδρύματα. Το άρθρο 297 να αλλάξει και να διευκρινίζει ότι αναγνώριση τίτλων γίνετε, και αν μέρος των σπουδών έγιναν σε δημόσιο ΑΤΕΙ στην Ελλάδα. Συνεκτίμηση τίτλων για αντιστοιχία με Πολυτεχνικές Σχολές. Η συνεκτίμηση τίτλων, συμφώνα με το νομοσχέδιο που πρόκειται να ψηφιστεί, δεν θα επιτρέπετε. Αυτό κατά συνέπεια σημαίνει ότι η αντιστοιχία με πολυτεχνικές θα είναι δύσκολη ή και αδύνατη, με συνέπεια φοιτητές που ήδη σπούδασαν, να είναι εγκλωβισμένοι μιας και είτε: α) θα πρέπει να ξαναβγάλουν την ίδια σχολή κάνοντας τα ίδια πρώτα 3-4 έτη (έτη του Bachelor), απλά την δεύτερη φορά να κάνουν ένα έξτρα έτος ώστε να βγάλουν Intergraded Master, το όποιο είναι ανεπίτρεπτο. Ό φοιτητής θα πρέπει να μπορεί αν συνεχίσει από εκεί που έμεινε, και όχι να κάνει το ίδιο πτυχίο δύο φορές για γραφειοκρατικούς λόγους. Είτε β) να λάβει τεράστιο αριθμό μαθημάτων από το πολυτεχνείο ως αντισταθμιστικό μέτρο ενώ έχει ήδη Master. Η συνεκτίμηση τίτλων, θα πρέπει να είναι δυνατή αν το επιλέξει ο φοιτητής για αντιστοιχία με πολυτεχνικές σχολές, αλλά όχι απαραίτητη. Στο εξωτερικό, τα Integrated Master έχουν ακριβώς την ίδια αξία με Bachelor συν Master. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι στον κλάδο των μηχανικών όπου μπορείς να γίνεις Chartered εφόσον και τα δύο ιδρύματα είναι αναγνωρισμένα. Τα γενικά Master μάλιστα στα περισσότερα πανεπιστήμια , έχουν και ίδιο πρόγραμμα σπουδών με το τελευταίο έτος ενός Integrated Master. Το να αναγνωρίζουμε το ένα, αλλά όχι το άλλο είναι σαν να κρατάμε δύο μέτρα και δύο σταθμά. Εξυπακούεται ότι και το πανεπιστήμιο που έδωσε το Bachelor και το πανεπιστήμιο που έδωσε το Master πρέπει να βρίσκονται στο μητρώο. Το να μην αναγνωρίζουμε το Bachelor και Master αλλά να αναγνωρίζουμε το Integrated Master επειδή είναι ποιο αυτοματοποιημένη η αντιστοιχία σε μητρώα, είναι σαν να κρατάμε μια λογική ‘πονάει δάχτυλο, κόψει χέρι’. Η αναγνώριση αλλοδαπών τίτλων θα πρέπει να γίνετε με γνώμονα την γνώση και όχι το πώς και πού προήλθε. Πρόταση: Η συνεκτίμηση τίτλων να είναι εφικτή για αντιστοιχία με σχολές πενταετούς φοίτησης. Παγκοσμίως Bachelor και Master είναι ακριβώς το ίδιο με ένα Integrated Master. Το να αναγνωρίζετε το ένα αλλά όχι το άλλο, είναι έξω από την σφαίρα της λογικής εφόσον η γνώση που αποκτάτε είναι η ίδια. Εξίσωση ακαδημαϊκής και επαγγελματικής ισοδυναμία Ο ΔΟΑΤΑΠ και το ΑΤΕΕΝ θα πρέπει να έχουν κοινό μέτωπο και κοινό πλαίσιο αναγνώρισης αλλοδαπών τίτλων. Πρόταση: Κοινά κριτήρια αναγνώρισης μεταξύ ΑΤΕΕΝ και ΔΟΑΤΑΠ. Εκκρεμείς αιτήσεις κατά την ψήφιση του νομοσχεδίου «το μεγάλο αγκάθι». Σύμφωνα με το νέο νομοσχέδιο, οι εκκρεμείς αιτήσεις θα γυρίσουν πίσω στο αρχικό στάδιο, θα επιστραφούν τυχόν παράβολα συνεκτίμησης και θα κριθούν εκ’ νέου σύμφωνα με τον νέο νόμο. Ο κόσμος δεν είναι αρκετός να χωρέσει την αγανάκτηση και την απογοήτευση εκατοντάδων αποφοίτων της αλλοδαπής, που σπούδασαν σύμφωνα με τον προηγούμενο νόμο, μάζεψαν τα απαραίτητα δικαιολογητικά, κατέθεσαν τις αιτήσεις τους και η διαδικασία αναγνώρισης βρίσκετε ουσιαστικά στην μέση. Αυτό αποτελεί αφόρητη αδικία και κατά την κρίση πολλών φοιτητών και άρθρων στο διαδίκτυο πρέπει να αλλάξει για τους εξής λόγους: 1) Οι φοιτητές που κατέβαλαν ήδη την αίτηση τους είχαν ρωτήσει προτού προβούν στην διαδικασία και το να μην αναγνωρίζονται τώρα λόγο αλλαγής του τρόπου αναγνώρισης είναι επιεικώς απαράδεκτο. Πρέπει να τονιστεί ότι πολλές από τις εκκρεμείς αιτήσεις που θα αναγνωρίζονταν (λόγο συνεκτίμησης) ενώ μετά την ψήφιση όχι θα είχαν αναγνωριστεί αν ο ΔΟΑΤΑΠ εξέδιδε τις αποφάσεις εντός του προβλεπόμενου από την νομοθεσία χρόνου διεκπεραίωσης της αίτησης. Αυτό αναμφίβολα θα οδηγήσει πολλούς φοιτητές στα έδρανα των δικαστηρίων. 2) Το να έχουν πάρει οι αιτήσεις ημερομηνία πληρότητας, να κριθούν οι αιτήσεις ως ένα σημείο με το παλαιό νομοθετικό πλαίσιο και μετά να γυρίσουν στο αρχικό στάδιο, επιτρέποντας στον ΔΟΑΤΑΠ να ζητήσει περεταίρω έγγραφα μόνο θα καθυστερήσει την πλειοψηφία των ήδη υποβληθέντων αιτήσεων. Αν αυτό προχωρήσει, θα σημαίνει επίσης ότι φοιτητές που έχουν ακριβώς τα ίδια πτυχία (από τα ίδια πανεπιστήμια την ίδια χρονιά) θα έχουν διαφορετικά αποτελέσματα απλά και μόνο επειδή η αίτηση τους τελείωσε νωρίτερα. 3) Το να έχε πληρωθεί ένα παράβολο συνεκτίμησης όπου μετά από συνεννόηση θα πρέπει να επιστραφεί (τουλάχιστον ένα μέρος του) στον φοιτητή, το μόνο που θα δημιουργήσει είναι περεταίρω γραφειοκρατία και ταλαιπωρία που κάλλιστα θα μπορούσε να αποφευχθεί. 4) Το να καταθέτετε άλλη αίτηση στο σύστημα του e-doatap από αυτή που θα ελέγχει δεν συνάδει με την ενημέρωση κατά την διάρκεια της αίτησης και με τον με ιστότοπο του e-doatap. • Οι αιτήσεις που υποβλήθηκαν, υποβλήθηκαν συμφώνα με τον νόμο 3328/2005 όπως αυτός βρισκόταν κατά τον χρόνο υποβολής της αίτησης στο σύστημα του e-doatap, στην υποενότητα νόμος 3328/2005 και την υποενότητα διαδικασία αναγνώρισης. Αυτές οι πληροφορίες ακόμα και σήμερα είναι αναρτημένες οδηγώντας σε παραπληροφόρηση. 5) Αν οι αιτήσεις ελεγχτούν με τον νόμο με τον οποίο κατατέθηκαν, τότε αποφεύγονται περιστατικά αδικιών. Σύμφωνα με το προηγούμενο νομοθετικό πλαίσιο, αίτηση επανεξέτασης μπορεί να γίνει αν η νομοθεσία αλλάξει. Έτσι, αν κάποιος θεωρεί ότι ο καινούργιος νόμος τον ευνοεί, απλά κάνει αίτηση επανεξέτασης. Φυσικά το αντίθετο δεν γίνετε και έτσι οδηγούμαστε σε αδικίες. Πρόταση: Οι εκκρεμείς αιτήσεις να κριθούν σύμφωνα με το νομοθετικό πλαίσιο που ίσχυε όταν υποβλήθηκαν αυτές οι αιτήσεις. Να δίνετε δυνατότητα επανεξέτασης ή διαγραφής προηγούμενης αίτησης αν ο φοιτητής αισθάνεται ότι θέλει να κριθεί αργότερα με τον νέο νομοθετικό πλαίσιο όπως συμβαίνει και τώρα. ευνοείτε για τον οποιοδήποτε λόγο. • Είναι επιτακτική η ανάγκη μιας μεταβατικής περιόδου εφαρμογής της νέας νομοθεσίας. Μεγάλη μερίδα φοιτητών συγκέντρωσε έτη σπουδών και ελπίδων για επιστροφή στην χώρα, βασιζόμενοι στην συνεκτίμηση για αντιστοιχία πτυχίων με πενταετούς προγραμμάτων σπουδών. Οι διατάξεις πρέπει να είναι με βάση την αντικειμενική αξία και γνώση ενός φοιτητή και όχι με βάση ποια διαδικασία είναι ταχύτερη. Ευκαιρίες να συνεχιστούν οι σπουδές με αντισταθμιστικά μέτρα, θα πρέπει να δίνετε σε όλους τους φοιτητές σε περίπτωση μη ισοδυναμίας και αντιστοιχίας τίτλων. Μια έκδοση απόφαση που απλά να αναφέρει ότι ο φοιτητής δεν αναγνωρίζετε (και ουσιαστικά ότι το πτυχίο του δεν έχει καμία αξία), προωθεί το braindrain και δεν βοηθάει και το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας που θα μας απασχολήσει ιδιαίτερα στο μέλλον.