Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ιωάννης Γεωργιαννάκης' | 18 Ιουνίου 2022, 23:05

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Καταθέτω το σχόλιο αυτό σκοπίμως στο τέλος του προβλεπόμενου και ξεκάθαρα προσχηματικού χρόνου διαβούλευσης σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον ανεπαρκή χρόνο συζήτησης, που ας μην ξεχνάμε ήταν ακόμη λιγότερος πριν να σημειωθούν διαμαρτυρίες. Η κυβέρνηση αυτή φέρνει νομοσχέδια για τα Πανεπιστήμια είτε στη μέση γενικής απαγόρευσης κυκλοφορίας λόγω ιού, είτε με μορφή τόμων που δεν προλαβαίνουν να συζητηθούν όπως πρέπει μέσα στην ακαδημαϊκή κοινότητα. Αυτοί οι τακτικισμοί είναι αποκαλυπτικοί για την αντίληψη και τη νοοτροπία των κυβερνώντων, και απαράδεκτοι για ένα χώρο τόσο σοβαρό όπως τα ΑΕΙ μας. Η εμμονή με τα συμβούλια διοίκησης είναι κάτι το απίστευτο. Το σύστημα που αναστέλλει τη δημοκρατική εκλογή Πρυτάνων μέσα από την ίδια την ακαδημαϊκή κοινότητα είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ, ΣΥΓΓΕΝΙΚΟ ΜΕ ΧΟΥΝΤΙΚΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ, και όχι με το τρέχον Πολίτευμα της Ελλάδος. Το νομοσχέδιο Κεραμέως - Μητσοτάκη ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ ΚΑΤΑΦΩΡΑ ΤΟ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΟ των ΑΕΙ και υποβαθμίζει τα ίδια τα μέλη ΔΕΠ των Ιδρυμάτων, ακυρώνοντας στην πράξη τον λόγο που πρέπει να έχουν στα διοικητικά ζητήματα. Η διαρκής επιμονή επιβολής της εμπλοκής ξένων ατόμων στα όργανα διοίκησης ΥΠΟΤΙΜΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ ΚΑΤΑΦΩΡΑ τόσο τα ιδρύματά μας όσο και το προσωπικό τους: δεν είναι ανίδεα τα μέλη ΔΕΠ μας. Γνωρίζουν και τις διεθνείς πρακτικές και τις εγχώριες συνθήκες, και συμμετέχουν επαξίως στον διεθνή επιστημονικό διάλογο, και σημειώνουν θαυμάσιες επιτυχίες. Δεν μπορεί λοιπόν το κράτος να τους φέρεται σαν να ήταν μωρά που έχουν ανάγκη ξένη εποπτεία για να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Κάποιοι αγαπούν τόσο τα μνημόνια που τα θέλουν παντού, ακόμα και όταν δεν χρειάζονται. Κάποιοι το είχαν πει καθαρά, ότι ακόμα και αν δεν υπήρχαν τα μνημόνια θα έπρεπε να τα εφεύρουμε. Κάποιοι τα εφηύραν για τα ΑΕΙ και τα ενέταξαν σε αυτό το σχέδιο νόμου. Οι Πρυτάνεις μας δεν είναι και δεν πρέπει να είναι υπάλληλοι κανενός CEO, γιατί τα Ιδρύματά μας δεν είναι και δεν πρέπει να είναι εταιρείες των προτύπων της Wall Street. Όποιοι ονειρεύονται εταιρικού τύπου ΑΕΙ, ας πάνε να τα ιδρύσουν στη Σιγκαπούρη και ας πάψουν να περιφρονούν το ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, το οποίο εξακολουθεί να προβλέπει ότι τα Πανεπιστήμια οφείλουν να είναι ΔΗΜΟΣΙΑ, παρά τις λυσσαλέες επιθέσεις κάποιων κατά του Άρθρου 16 εδώ και πολλά χρόνια. Η κυβέρνηση αυτή συμπεριφέρεται σαν να μην υπήρχε καν το Σύνταγμα και επιμένει να ιδιωτικοποιήσει τα ΑΕΙ παρ' όλο που είναι Δημόσια. Το Plan B όταν δεν μπορείς να σκοτώσεις το Δημόσιο είναι να το προσάψεις σε ιδιωτικά συμφέροντα, να του επιβάλεις ιδιωτική νοοτροπία, και να εφαρμόσεις εκδικητική βία στο εσωτερικό των δομών του, αυταρχικοποιώντας το. Όλα αυτά τα κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη-Κεραμέως, όπως φανερώνουν τα νομοσχέδιά της. Η τάση της προσάρτησης της Έρευνας στα εταιρικά συμφέροντα είναι επίσης ένα τεράστιο πρόβλημα. Μπορεί να υπάρχουν τομείς όπου η συνεργασία των ΑΕΙ μας με τον επιχειρηματικό κόσμο έχει νόημα. Όμως το να φτάνουν οι επιχειρήσεις να καθορίζουν τί θα ερευνηθεί και τί όχι, το φτάνουν να κατευθύνουν και να ελέγχουν και να καθορίζουν το ερευνητικό έργο των ΑΕΙ και να καρπώνονται τα οφέλη από αυτή τη διαδικασία, το να φτάνουν να λειτουργούν τα ΑΕΙ ως απλώς ένα εργαλείο της κερδοσκοπίας των εταιρειών που και για το κόστος του R&D διαμαρτύρονται, και φοροδιαφυγή κάνουν, και το Δημόσιο υπηρέτη τους θέλουν, αυτό είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ σε όλα τα επίπεδα. Αν το νομοσχέδιο αυτό μας οδηγεί σε κάτι τέτοιο είτε επειδή αυτό ακριβώς θέλουν οι κυβερνώντες είτε επειδή δεν είναι ικανοί να αντιληφθούν ότι εκεί οδηγούμαστε, αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να ακυρωθεί το συντομότερο δυνατόν, ακόμα και αν υπερψηφιστεί πρώτα. Στο νομοσχέδιο αυτό αντιδρούν όλα τα ΑΕΙ μέσω των οργάνων διοίκησής τους, μέσω της Συνόδου των Πρυτάνεων, και μέσω του συνόλου των κοινοτήτων τους, και η εμμονή των κυβερνώντων να βιάσουν τόσο τα Πανεπιστήμια όσο και την τεκμηριωμένη τοποθέτηση των Ακαδημαϊκών Στελεχών τους σημαίνει ότι αυτή η κυβέρνηση δεν έχει κανένα σεβασμό ούτε για την ακρίβεια της νομοθέτησης, ούτε για τη συναίνεση των κυβερνωμένων, ούτε για την ψυχή της Δημοκρατίας. Η κυβέρνηση αυτή είναι εμμονική, παρωπιδική και στενόμυαλη, αδυνατεί ή δεν επιθυμεί να κατανοήσει την ορθολογική οδό, και είναι χουντικά αυταρχική σε κάθε έκφανσή της, ασκώντας εκβιασμούς και απειλές και καταστολή ενάντια σε όποιον εκφράζει αντίθετη γνώμη. Το νομοσχέδιο αυτό, το περιεχόμενό του, και ο τρόπος ψευδεπίγραφης διαβούλευσης που λαμβάνει χώρα εδώ, είναι ενδεικτικά της προβληματικής κατάστασης. Δεν πρέπει να κατατεθεί προς ψήφιση αυτό το νομοσχέδιο, και αν ψηφιστεί, πρέπει να ακυρωθεί το συντομότερο δυνατόν πριν προξενήσει ανήκεστο βλάβη στα ΑΕΙ για να ικανοποιηθούν οι φαντασιώσεις των κυβερνώντων που νομίζουν ότι η ζωή των ανθρώπων είναι ηλεκτρονικό παιχνίδι. Όσο για το κλίμα ποινικοποίησης συμπεριφορών, πειθαρχικών διώξεων, αλλά και της Αστυνομίας μέσα στα ΑΕΙ, η πλευρά αυτή είναι πολύ πονηρή και σκοτεινή, και εμπεριέχει τεράστιους κινδύνους στοχοποίησης ατόμων, δίωξης αντιλήψεων κατά παράβαση του πνεύματος ακαδημαϊκής ελευθερίας, και αντεκδίκησης έναντι οποιουδήποτε καταστεί ενοχλητικός προς τους κυβερνώντες. Η Ελλάδα αρνείται να κάνει διώξεις των δημοσίων λειτουργών που είναι ένοχοι ΑΠΙΣΤΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ, αρνείται να διερευνήσει εις βάθος την υπόθεση για την οποία έχει αποφανθεί το FBI ότι είναι ΑΠΑΤΗ (NOVARTIS) και δεν έχει μιλήσει για ευθύνες για τη ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ όσων μαζί-τα-έφαγαν. Και όμως, η ίδια χώρα δεν έχει καμία ντροπή να διώκει φοιτητές επειδή πρόσκεινται σε διαφορετική των κυβερνώντων πολιτική πτέρυγα. Η ίδια χώρα δίνει ακαταδίωκτο σε τραπεζίτες, στις φαρμακευτικές πολυεθνικές, και σε δωρολήπτες βουλευτές. Όμως για τους φοιτητές είναι απόλυτη. Οι κυβερνώντες δεν αισθάνονται ντροπή, και αυτό το νομοσχέδιο το αποδεικνύει περίτρανα. Και αξίζει να καταγραφεί στην Ιστορία.