Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΕΠ μέλος' | 18 Ιουνίου 2022, 23:58

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  67.α. Γιατί η παροχή διδακτικού έργου που περιγράφεται να γίνεται μόνο από Καθηγητές και όχι από το σύνολο του διδακτικού εκπαιδευτικού και ειδικού διδακτικού προσωπικού; - Το αυτοδύναμο διδακτικό έργο των μελών ΕΕΠ σχετικοποιείται με την τρέχουσα διατύπωση, να αποκατασταθεί ως είχε. Γενικά παρατηρείται μια τάση ομογενοποίησης ΕΕΠ και ΕΔΙΠ ως προς π.χ. τις ώρες παρουσίας στο Ίδρυμα ενώ η προϋπόθεση του διδακτορικού φαίνεται να ισχύει μόνο για τα μέλη ΕΕΠ. Με ποια λογική μονομερώς αποπειράται η ομογενοποίηση αυτή; Ενώ το διδακτορικό διασφαλίζει τη διακριτότητα ως προϋπόθεση, αυτή δεν αντικατοπτρίζεται στο ωράριο. - Μια ευκαιρία να περιγραφούν οι άδειες του ειδικού διδακτικού προσωπικού χάνεται, καθώς αυτές μέχρι τώρα περιγράφονται σε παλαιότερα διατάγματα και χρήζουν επαναδιατύπωσης. Αναφέρεται εδώ ενδεικτικά ότι η ερευνητική άδεια που μπορεί να λάβει μέλος ειδικού διδακτικού προσωπικού ενώ έχει χρονική διάρκεια 2 χρόνια, πρέπει να ληφθεί εφάπαξ αλλιώς χάνεται. Γνωρίζουμε πόσο δύσκολο είναι να εγκριθεί άδεια για τέτοιο μέλος πέρα του εξαμήνου, επομένως δε θα έπρεπε να χάνεται. Να γίνει αναφορά στις άδειές μας και να ρυθμιστούν τυχόν αδικίες. - Για ποιο λόγο να μη μπορούν τα μέλη ειδικού διδακτικού προσωπικού να μπαίνουν σε τριμελείς επιτροπές για τα διδακτορικά, υπό την επίβλεψη μελών ΔΕΠ; Κάτι τέτοιο θα αποσυμφόριζε λίγο το έργο των ΔΕΠ. - Άλλη μια ευκαιρία χάνεται για την αναγνώριση του τίτλου του μεταδιδάκτορα με όρους τιμητικούς και ίσως οικονομικούς. Γενικά, αν και όλο περισσότερα μέλη διδακτικού εκπαιδευτικού και ειδικού διδακτικού προσωπικού έχουν εκπονήσει διετή μεταδιδακτορική έρευνα, αυτή δεν αναγνωρίζεται ως προσόν ούτε ως τίτλος, ούτε χαίρει κάποιας οικονομικής αναγνωρισιμότητας, ενώ ο/η μεταδιδάκτορας είναι πολύ πιθανό να δημοσιεύει και να φέρνει ετεροαναφορές στο Ίδρυμα. - Τέλος, αναφορικά με το άρθρο 177, σελ. 224-225, παρ. 2. προκύπτει ζήτημα αλλοίωσης του χαρακτήρα της ακαδημαϊκής ταυτότητας με την αναφορά περιττών προσωπικών δεδομένων π.χ. ΑΜΚΑ και τόπος μόνιμης κατοικίας, που ουδεμία σχέση έχουν με την ακαδημαϊκή ιδιότητα. Προφανώς και θίγει το πρότυπο της ακαδημαϊκής ελευθερίας η σύνδεσή της με κινητές συσκευές, ενώ η παρ. 4 καθιστά την ακαδημαϊκή ιδιότητα όχι μόνο “πορώδη” και διάτρητη, αλλά την υποτιμά σε μια ακόμη κάρτα διευκόλυνσης σε λογική επιβράβευσης bonus card, που ουδεμία σχέση έχει με την την ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης καθώς και οδηγεί σε μονοπάτια κιτς δυστοπίας. Σε καμία των περιπτώσεων δε θα έστεκε να σynδεθεί η ακαδημαική ταυτότητα με το υγειονομικό πάσο covid ή την κάρτα του μετρό, τι άλλο θα ακούσουμε, να συνδεθεί και η κάρτα αεροπορικών γραμμών, ίσως ή του σουπερμάρκετ; Ή η πιστωτική μας; -προβληματική η διατυpωση της παρ. 4 του άρθρου 140 που αναφέρει ότι ένας Επίκουρος Καθηγητής που δεν κρίνεται θετικά μπορεί να διδάξει σε άλλη βαθμίδα εκπαίδευσης, καθώς όχι μόνο δεν προϋποτίθεται ότι θα έχει παιδαγωγική επάρκεια (μπορεί π.χ. να προέρχεται από μη καθηγητικά τμήματα), αλλά υποννοείται ότι η προσχολική και σχολική ηλικία είναι ελάσσονος σημασίας και μπορεί κάποιος/α ανεξαρτήτων προσόντων να διδάξει εκεί. Επιπλέον, δε θα έχει περάσει από διαγωνισμό ΑΣΕΠ εκπαιδευτικών και αυτό συνιστά άνιση μεταχείριση, αλλά και μια πιθανή κερκόπορτα παράκαμψης του διαγωνισμού εκπαιδευτικών ΑΣΕΠ.