Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Αντώνιος Γαρδικιώτης' | 10 Φεβρουαρίου 2023, 20:56

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ο σκοπός του Κεφαλαίου Α΄ του Μέρους Γ΄ είναι η προώθηση της επιστημονικής έρευνας και στο άρθρο 29 πολλοί συνάδελφοι αναφέρθηκαν στους "Λέκτορες εφαρμογών" των Πανεπιστημίων και την ανάγκη λύσης για αυτή την κατηγορία. Δεν είναι αρκετά εμφανές πως η κατάργηση των Λεκτόρων ( με ή χωρίς θητεία) είναι ενάντια σε μια πραγματική αναγκαιότητα των σύγχρονων Πανεπιστημίων ? Πως υπάρχει αυτός ο όρος σε όλα τα διεθνή Πανεπιστήμια που αριστεύουν και στην Ελλάδα καταργήθηκε? Για ποιο λόγο να υπάρχουν κάθε έτος οι διαδικασίες για εντεταλμένους διδάσκοντες στα τμήματα που συνεχώς συρρικνώνονται από διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό? Δεν μπορεί να υπάρχει μια κατηγορία νέων επιστημόνων ( για να μειώσουμε και το brain drain) με διάθεση για έργο - έρευνα και διδακτικό έργο με κάποια ανταπόδοση? Είναι δυνατόν αναγνωρισμένοι επιστήμονες - μεταδιδάκτορες, να γυρίσουν στην χώρα για να κάνουν κάθε χρόνο αίτηση σε Πανεπιστήμια για ετήσια (10 μηνη ) πρόσληψη? Από την άλλη , φαίνεται πως ο Λέκτορας εφαρμογών είναι ένας όρος που δεν μπορεί να σβηστεί, υπάρχουν νόμοι , μισθολόγιο η αναγκαιότητά τους στα Ιδρύματα κτλ. Επίσης, υπάρχουν Λέκτορες εφαρμογών που δεν έχουν ακόμα λάβει το διδακτορικό τους (λόγο πανδημίας) και υπάρχει ρύθμιση για την παράταση χρόνου κατάθεσης του διδακτορικού. Αντιμετωπίζονται όμως ως μέλη ΔΕΠ και έχουν και ψήφο κατά τον νόμο ως εκλεκτορικά μέλη. Επίσης , υπάρχουν τα μέλη ΕΕΠ , ΕΔΙΠ που κάνουν ακριβώς την ίδια εργασία ( διδασκαλία με αυτοδύναμο διδακτικό έργο και έρευνα) και έχουν διδακτορικό . Ο τρόπος αμοιβής όλων των παραπάνω είναι διαφορετικός και όπως γνωρίζουμε τα μέλη ΕΕΠ - ΕΔΙΠ έχουν χαμηλότερο μισθό και καμία προοπτική εξέλιξης στα Τμήματα. Επίσης μέλη ΕΕΠ -ΕΔΙΠ δεν μπορουν να είναι Principal Investigators σε ερευνητικά προγράμματα σε αντίθεση με τους Λέκτορες εφαρμογών που θα έχουν και δυνατότητα εξέλιξης. Όλα αυτά δείχνουν πως δεν υπάρχει μια ορθή και ακριβοδίκαιη κατανομή θέσεων αναλογικά με τα προσόντα ερευνητών και διδασκάλων στα Πανεπιστήμια. Πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη ευελιξία στα Πανεπιστήμια να επιλέγουν ορθά και να μπορούν να δίνουν την προοπτική εξέλιξης σε όλο το ακαδημαϊκό προσωπικό με την σύμφωνη γνώμη του Υπουργείου . Τέλος είναι πολύ σημαντικός ο μισθός των διδασκόντων και των ερευνητών. Δεν μπορεί να αμείβεται το ίδιο ένας ερευνητής - διδάσκαλος Πανεπιστημίου με έναν υπάλληλο της γραμματείας. Σε κανένα κράτος αριστείας δεν ισχύει αυτό και για τον λόγο αυτό οι Έλληνες ερευνητές μεταναστεύουν. Αν ήταν διαφορετικά θα μετανάστευαν και οι δημόσιοι υπάλληλοι. Στον δυτικό πολιτισμό , ένας ερευνητής - καθηγητής θα πάρει διπλάσιο και τριπλάσιο μισθό από τον δημόσιο Υπάλληλο. Αλλιώς γιατί να μοχθεί για δημοσιεύσεις - καινοτομία - αριστεία - πρωτοτυπία - ερευνητικά έργα και να ενημερώνεται συνεχώς με αγώνα σε διεθνή συνέδρια? Γιατί να βρίσκεται σε άγχος και εγρήγορση σε έναν πραγματικά εξοντωτικό διεθνή ανταγωνισμό με τα λιγοστά μέσα που του παρέχει η χώρα μας? Δεν είναι σκοπός να ανοίγουμε καινούργιες σχολές - Τμήματα αλλά αυτά που υπάρχουν να λειτουργούν άψογα με ισονομία και διεθνής προδιαγραφές. Άρα ο τίτλος και η θέση του Λέκτορα είναι σημαντικό να επιστρέψει με ή χωρίς θητεία στα Ελληνικά Ιδρύματα. Με τριετή ορίζοντα μπορεί ένας νέος επιστήμονας να δώσει τα μέγιστα να μοχθήσει και γιατί όχι να διαπρέψει αν βρεθούν οι πόροι σε ένα αξιοπρεπές επιστημονικό περιβάλλον. Θέσεις του ενός έτους για διδασκαλία , χωρίς θέση έρευνας σε διάσπαρτα Ιδρύματα στην χώρα για απόκτηση "διδακτικής προϋπηρεσίας" καταστρέφουν το ερευνητικό δυναμικό και το μετατρέπουν σε κυνηγό θέσης - μορίων για την εξέλιξή του. Πως ένας επιστήμονας να συνεχίσει το ερευνητικό έργο του όταν κάθε έτος είναι σε διαφορετικό ίδρυμα ? Η θέση Λέκτορα είναι μια αρχή που μπορεί να δώσει την αναγκαία ώθηση με ικανό δυναμικό που όμως απαιτεί και την αντίστοιχη ανταπόδοση.