Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Κώστας Τριανταφύλλου' | 31 Δεκεμβρίου 2023, 19:42

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Στις πρόσφατες επιλογές στελεχών σχολικών μονάδων (Υποδιευθυντών και Υπεύθυνων Τομέων ΕΚ), η ισχύουσα νομοθεσία όριζε την ευθύνη τουλάχιστον πέντε Εργαστηρίων ανά Υπεύθυνο Τομέα (από τρία που ίσχυε μέχρι πρόσφατα), σύμφωνα με το ν. 4763/2020, άρθρο 101 «Ρυθμίσεις για τα Εργαστηριακά Κέντρα (Ε.Κ.) - Τροποποίηση του άρθρου 10 του ν. 1566/1985», προφανώς για δημοσιονομικούς λόγους. Αυτό οδήγησε αναγκαστικά αρκετά Εργαστηριακά Κέντρα στην σύνθεση ανομοιογενών Τομέων για να καλύψουν την προϋπόθεση αυτή. Με έκπληξη είδαμε στην παρουσίαση του ΥΠΑΙΘΑ στην Δραπετσώνα ότι το γεγονός αυτό (δηλαδή η ανομοιογένεια των νεοσυσταθέντων Τομέων ΕΚ) χαρακτηρίστηκε ως λόγος κατάργησης των Υπεύθυνων Τομέων ΕΚ. Από την άλλη πλευρά, το πρακτικό αποτέλεσμα εξοικονόμησης επιδομάτων που προέκυψε από την αύξηση του απαιτούμενου αριθμού Εργαστήριών από τρία σε πέντε, ήταν κατά μέσο όρο ένας έως δύο λιγότεροι Υπεύθυνοι Τομέων ΕΚ ανά Εργαστηριακό Κέντρο, δηλαδή περίπου διακόσιοι λιγότεροι Υπεύθυνοι Τομέων ΕΚ πανελλαδικά. Το επερχόμενο νομοσχέδιο ορίζει Υπεύθυνους Τομέα ΕΠΑΛ σε πολλαπλάσιο αριθμό, τουλάχιστον τους τριπλασιάζει και δημιουργεί άνω των χιλίων διακοσίων Υπεύθυνων Τομέων ΕΠΑΛ σε πανελλαδικό επίπεδο με τους πιο μέτριους υπολογισμούς. Συγκεκριμένα η εφαρμογή του στα σχολεία της περιοχής μας αυξάνει τους Υπεύθυνους Τομέα ΕΠΑΛ ανά ΕΚ σε έντεκα έως δεκατέσσερις αντί των τριών ή τεσσάρων Υπεύθυνων Τομέων ΕΚ. Όμως η μεγάλη οικονομική επιβάρυνση δεν είναι ο προφανής πολλαπλασιασμός των επιδομάτων θέσεων ευθύνης, αλλά αυτή που θα προκύψει από την μείωση ωραρίων του «στρατού» των Υπευθύνων Τομέων ΕΠΑΛ που θα φτάσει σε απαίτηση περίπου τριακοσίων επιπλέον εκπαιδευτικών σε πανελλαδικό επίπεδο για να τις καλύψει. Αν έμενε λοιπόν ο απαιτούμενος αριθμός ανά Υπεύθυνο Τομέα στα τρία Εργαστήρια, Οι Τομείς ΕΚ θα ήταν ομοιογενείς και λειτουργικοί, το δημοσιονομικό όφελος θα ήταν πολύ μεγάλο και το λειτουργικό όφελος ακόμα μεγαλύτερο. Άξιο απορίας λοιπόν γιατί δε θα μπορούσε ο Υπεύθυνος Τομέα ΕΚ να ανταποκριθεί στη σύγχρονη παιδαγωγική αρχή και να αναλάβει τον συντονισμό Θεωρίας – Εργαστηρίου. Έτσι και η διαχείριση των Εργαστηρίων, θα γινόταν από το σημείο αναφοράς και συνάντησης των ΕΠΑΛ που είναι το ΕΚ , δηλαδή το αυτονόητο, ενώ τώρα οι δύο και τρεις σε κάποιες περιπτώσεις Υπεύθυνοι Τομέων ΕΠΑΛ (του ίδιου Τομέα και στο ίδιο ΕΚ) είναι βέβαιο ότι δεν θα μπορέσουν να λειτουργήσουν, αφού υπόκεινται διοικητικά σε διαφορετικές εκπαιδευτικές δομές και ο καθένας θα έχει προτεραιότητα τη «μικρή εικόνα» του σχολείου του. Δεν θα μπορέσουν οι Τομεάρχες ΕΠΑΛ να διαχειριστούν την Εργαστηριακή εκπαίδευση και κατάρτιση (μη λησμονούμε και τα ΔΙΕΚ), ειδικά στα μεγάλα ΕΚ. Το συμπέρασμα είναι δυστυχώς ότι αντί να βελτιωθεί η λειτουργία μιας επιτυχημένης εκπαιδευτικής δομής, όπως το Εργαστηριακό Κέντρο, αυτή καταργείται και επιστρέφουμε σε πρακτικές που δοκιμάστηκαν πριν σαράντα χρόνια, δεν απέδωσαν (ΚΕΤΕ και Τομεάρχες Θεωρίας – Εργαστηρίων) και οδήγησαν στη δημιουργία τότε (ν. 1566/1985) των Σχολικών Εργαστηριακών Κέντρων που σήμερα πάλι καταργούνται.