Αρχική ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣΆρθρο 25 – Εργαστηριακά Κέντρα- Προσθήκη άρθρου 6Ζ στον ν. 4186/2013Σχόλιο του χρήστη Μακρυγιάννης Παναγιώτης | 4 Ιανουαρίου 2024, 18:27
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Σχετικά με τη λειτουργία Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΕΚ, η μη αναγκαιότητα που κάποιοι υποστηρίζουν προκύπτει από την άγνοια της γενικής εικόνας της ΕΕΚ. Αντίθετα από ό,τι κάποιοι θεωρούν η γενική περίπτωση δεν είναι ενα ΕΚ που εξυπηρετεί 2 ΕΠΑΛ σε 2 ζώνες στο ίδιο κτηριακό συγκρότημα. Ένα ΕΚ συχνά εξυπηρετεί παραπάνω από ένα ΕΠΑΛ ανά ζώνη και μάλιστα όχι απαραίτητα με έδρα των ΕΠΑΛ αυτών το ίδιο κτηριακό συγκρότημα. Επομένως σε διαφορετικό χώρο με μαθητές από πολλαπλά ΕΠΑΛ προφανώς κρίσιμες αποφάσεις ΔΕΝ μπορούν να πέρνονται από το Δ/ντη ενός εκ των ΕΠΑΛ. Ιδιαίτερα όταν αυτές οι αποφάσεις πρέπει συχνά να αφορούν 3 ή και 3 βάρδιες. Η κατάσταση αυτή δεν αποτελεί τυχαιότητα. Διαμορφώνεται και καλώς από την ουσία του ρόλου των ΕΚ.Οι κυριότεροι λόγοι που οδήγησαν στη θεσμοθέτηση των ΣΕΚ (τώρα ΕΚ) το 1985 ήταν η ανάγκη βελτίωσης της παρεχόμενης στους μαθητές εργαστηριακής άσκησης και η μεγαλύτερη δυνατή χρησιμοποίηση των εργαστηρίων. Με τη «συνένωση» των εργαστηρίων των σχολικών μονάδων, σε μία μονάδα, τα εργαστήρια εξοπλίζονται καλύτερα και συστηματικότερα με λιγότερα χρήματα (οικονομίες κλίμακας) και επιπλέον ασκούνται περισσότεροι μαθητές. Τα ΣΕΚ σήμερα εκτός των μαθητών της ΤΕΕ εξυπηρετούν και πολλές δεκάδες χιλιάδες καταρτιζόμενους των δημοσίων ΙΕΚ. Παρά ταύτα ο θεσμός των ΣΕΚ μέχρι και σήμερα αντιμετωπίζει λειτουργικά προβλήματα, κυρίως σε σχέση με τις μονάδες που εξυπηρετεί, τα οποία θα μπορούσαν να λυθούν με απλές Υ.Α. ή Π.Δ. Και όχι οι ελάχιστοι ΔΕ και οι Τομεάρχες με διαφορετικές (κυρίως συντονιστή διδασκαλίας) αρμοδιότητες των ΕΠΑΛ όχι απλώς δεν είναι αρκετοί για τις εργασίες αυτές. Δεν είναι αρκετοί ούτε για πρόσχημα. Επειδή δε οι εκπαιδευτικοί δεν επέλεξαν το συγκεκριμμένο επάγγελμα για να ικανοποιήσουν την ανάγκη τους για ρίσκο αναρωτιέται κανείς που περιμένει του Υπουργείο να βρεί στελέχη για την επόμενη θητεία Δ/ντων ΕΚ, όπου θα παίζουν τον πολλαπλό ρόλο του επιστάτη και του αυτοφοράκια ως περήφανα "στελέχη της εκπαίδευσης"; Εκτός αν η πρόθεση είναι η κατάργηση των ΕΚ και η κατανομή της περιουσίας που προστατεύουν και αξιοποιούν στις εξυπηρετούμενες μονάδες (με έμφαση ίσως στα ΣΑΕΚ). Έχει σχέση ο Σύλλογος με τις οργανικές θέσεις; ΚΑΜΜΙΑ. Όλοι όσοι διδάσκουν σε οποιαδήποτε σχολική μονάδα μετέχουν στο Σύλλογο. Εκπαιδευτικοί που υπηρετούν σε περισσότερες από μία μονάδες συμμετέχουν σε όλους τους Συλλόγους των μονάδων αυτών. Το υπουργείο γνωρίζει ότι η περίπτωση που φέρεται ως παράδειγμα ακόμα και από αγαπητούς συναδέλφους όπως ο Μάριος ο Μουρατίδης είναι μειοψηφική στην πραγματικότητα της ΕΕΚ. Γιαυτό ξεκινά με τη δημιουργία 60 μόνο ΚΕΕΚ (τα 20 εκ των οποίων θα απαιτήσουν συγχώνευση για να ταιριάξουν στο μοντέλο αφήνοντας πίσω τους 20 αντί 40 μονάδες και πάλι λιγότερο από 10% των ΕΠΑΛ της επικράτειας). Ακόμα και με τη δημιουργία Σχολών ή εξυπηρέτηση νέων ΙΕΚ σε ΕΚ δεν μπορεί να αυξήσει το ποσοστό. Ευελπιστεί ίσως ότι το ΚΕΕΚ, όπου λειτουργήσει, θα διαχειριστεί το προκύπτον χάος της πολυκέφαλης διοίκησης και διασπασμένης ευθύνης των εκατομμυρίων των εξοπλισμών των ΕΚ. Οι βασικές μόνο λειτουργίες ελέγχου, συντήρησης, παραλαβής, αγορών, επισκευών που φαίνεται να αφήνονται στον Δ/ντη-επιστάτη του ΕΚ απαιτούν από τη νομοθεσία τόσο της δημόσιας διοίκησης όσο και της εκπαίδευσης επιτροπές οι οποίες θα ορίζονται, στο σύνολό τους, από Δ/ντες άλλων μονάδων και δεν θα ανήκει κανένα μέλος τους εκτός ίσως από το Δ/ντη ή υποδ/ντη στο ΕΚ. Η τυχούσα επαναδημιουργία σχολικών εργαστηρίων θα εκτινάξει το κόστος εξοπλισμού και λειτουργίας της ΕΕΚ. Και μην ισχυριστεί κανείς ότι ο εξοπλισμός μπορεί να καλυφθεί με κεντρικές προμήθειες: Ο Υπουργός περηφανεύεται, και δικαίως, για τα τεράστια ποσά κεντρικών προμηθειών που το Υπουργείο εκτελεί πέρσι και φέτος. Αυτό που δε λέει είναι ότι αφορούν σε αποτύπωση αναγκών προ 8ετίας και ότι το υπουργείο απέτυχε 2 φορές στο μεταξύ να εκμεταλευτεί σχετική χρηματοδότηση, να προκυρήξει και φυσικά να ολοκληρώσει τις σχετικές διαδικασίες. Στο μεταξύ τα ΕΚ, με τις ελάχιστες δυνατότητές τους, όπου οι Δήμοι τα στήριξαν κάλυψαν το κενό συχνά με καλύτερο εξοπλισμό από αυτόν που σήμερα παραλαμβάνουμε.