Αρχική Ενίσχυση του Δημόσιου Πανεπιστημίου –Πλαίσιο λειτουργίας μη κερδοσκοπικών παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίωνΜΕΡΟΣ Γ’ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ (άρθρα 37-126)Σχόλιο του χρήστη Δρ Γεώργιος Αναγνωσταράς | 9 Φεβρουαρίου 2024, 11:57
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Άρθρο 110 Με το άρθρο 110 τροποποιείται η παρ. 6 του άρθρου 143 του ν. 4957/2022, στην οποία γίνεται αναφορά στην ύπαρξη 3 τουλάχιστον ετών αυτοδύναμου διδακτικού έργου σε Πανεπιστήμιο για κατάληψη θέσεων ΔΕΠ. Παράλληλα όμως, συνεχίζει να ισχύει το άρθρο 173 παρ. 9 του Ν. 4957/2022 που αποκλείει τους εργαζόμενους στο Δημόσιο από τις θέσεις Εντεταλμένων Διδασκόντων. Πώς θα αποκτήσουν συνεπώς οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο την προϋπηρεσία που τίθεται ως όρος για πρόσληψη σε θέση ΔΕΠ; Ασχέτως αυτού, το άρθρο 173 παρ. 9 του Ν. 4957/2022 βασικότερες συνταγματικές αρχές που παραβιάζει τις ακόλουθες συνταγματικές αρχές : Α. Την αρχή της οικονομικής ελευθερίας (άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος): Με το άρθρο αυτό κατοχυρώνεται συνταγματικώς η ελευθερία του ατόμου να συμμετέχει στην οικονομική ζωή της χώρας και να ασκεί το επάγγελμα που επιθυμεί. Μπορεί φυσικά ο νομοθέτης να θεσπίζει περιορισμούς στην άσκηση της οικονομικής ελευθερίας, θα πρέπει όμως η όποια νομοθετική ρύθμιση: α) να υπηρετεί κάποιον γνήσιο στόχο γενικού συμφέροντος, β) να καθορίζει σαφή και αντικειμενικού χαρακτήρα κριτήρια βάσει των οποίων επιβάλλεται ο περιορισμός, γ) να κινείται εντός των ορίων που χαράσσει η αρχή της αναλογικότητας χωρίς να θίγεται ο πυρήνας της οικονομικής ελευθερίας. Στην προκειμένη όμως περίπτωση του άρθρου 173 παρ. 9 του Ν. 4957/2022, προβλέπεται η εισαγωγή απόλυτου και αυτόματου αποκλεισμού για όλους τους εργαζόμενους στον Δημόσιο Τομέα χωρίς να αιτιολογείται η επιβολή του και να προκύπτει ο στόχος γενικού συμφέροντος που ο νομοθέτης επιθυμεί να υπηρετήσει. Ακόμα όμως και αν υποτεθεί ότι υπάρχει κάποιος τέτοιος υποκρυπτόμενος στόχος γενικού συμφέροντος στον οποίον αποσκοπεί η ρύθμιση, παραβιάζεται πάντως η αρχή της αναλογικότητας γιατί επιλέγεται η λύση του αυτόματου και άνευ ετέρου αποκλεισμού μιας ολόκληρης κατηγορίας προσώπων χωρίς να εξετάζονται λιγότερο περιοριστικές και εξίσου κατάλληλες για την επίτευξη του στόχου αυτού εναλλακτικές, όπως για παράδειγμα η υποχρέωση προηγούμενης λήψης γραπτής άδειας από την Υπηρεσία στην οποία εργάζεται ο ενδιαφερόμενος να απασχοληθεί σε θέση Εντεταλμένου Διδάσκοντος. Β. Την αρχή της αναλογικής ισότητας (άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος): Με το άρθρο αυτό επιβάλλεται η ομοιόμορφη μεταχείριση των προσώπων που τελούν υπό παρόμοιες συνθήκες και αποκλείεται επομένως η έκδηλα άνιση μεταχείριση των προσώπων αυτών. Στην περίπτωση όμως του άρθρου 173 παρ. 9 του Ν. 4957/2022, προκύπτει καταφανώς άνιση μεταχείριση των εργαζόμενων στον Ελληνικό Δημόσιο Τομέα έναντι αφενός όσων εργάζονται στον Δημόσιο Τομέα άλλων κρατών και στα Όργανα και τους Οργανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης (π.χ. στα γραφεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα) και αφετέρου όσων απασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα και όσων ασκούν ελεύθερο επάγγελμα. Παρακαλείστε όπως διορθώσετε το πρόβλημα με την αναθεώρηση της απόλυτης απαγόρευσης του άρθρου 173 παρ. 9 του Ν. 4957/2022.