Αρχική Ενίσχυση του Δημόσιου Πανεπιστημίου –Πλαίσιο λειτουργίας μη κερδοσκοπικών παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίωνΜΕΡΟΣ Γ’ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ (άρθρα 37-126)Σχόλιο του χρήστη Ασπασία | 9 Φεβρουαρίου 2024, 13:10
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Στο πλαίσιο της αναβάθμισης των Δημοσίων Πανεπιστημίων πρέπει να δοθούν κίνητρα εξέλιξης σε ΟΛΑ τα μέλη του διδακτικού προσωπικού των Πανεπιστημίων , άρα όχι μόνο στα μέλη ΔΕΠ αλλά και στα μέλη ΕΔΙΠ και ΕΕΠ που ασκούν το ίδιο ακαδημαϊκό έργο με τα μέλη ΔΕΠ. Πουθενά στην ΕΕ, στα πανεπιστήμια των κρατών μελών, δεν υπάρχουν διδάσκοντες δυο ταχυτήτων όπως στην Ελλάδα με μέλη ΕΔΙΠ -ΕΕΠ που δεν δύνανται να εξελιχθούν και μέλη ΔΕΠ που εξελίσσονται. Πρέπει διδάσκοντες με τα ίδια προσόντα να έχουν και τις ίδιες δυνατότητες εξέλιξης, πάντα προς το συμφέρον του Δημόσιου Πανεπιστημίου και στο πλαίσιο της εξάλειψης των ανισοτήτων. Πρέπει όπως πολύ σωστά σχολίασε η Κλαιρη Καγιογλου (σε προηγούμενο σχόλιο) να δίνεται στα μέλη ΕΔΙΠ - ΕΕΠ η δυνατότητα να καταθέτουν αίτηση στη ΓΣ του Τμήματος, που ξέρει και τις ανάγκες του, για να ενταχθούν στα μέλη ΔΕΠ. Άλλωστε αυτό το πλαίσιο είχε εφαρμοστεί με τον Ν. 4301/2014, άρθρο 49, § 6 με την κατάργηση της Ειδικής Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης (Ε.Π.Α.Θ.) και οι υπηρετούντες σε αυτή μόνιμοι καθηγητές, εντάχθηκαν αρχικά σε θέσεις Ε.ΔΙ.Π. και στη συνέχεια είχαν τη δυνατότητα να αιτηθούν και να ενταχθούν σε θέσεις ΔΕΠ.