Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΛΠ' | 10 Φεβρουαρίου 2024, 19:00

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Θα ήθελα να εκφράσω κάποιες απόψεις μέσω της διαβούλευσης για το σχέδιο νόμου που αφορά, μεταξύ άλλων, και στην ίδρυση στην Ελλάδα Νομικών Προσώπων Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (Ν.Π.Π.Ε.). Καταρχήν θεωρώ ότι τόσο το πνεύμα του νόμου όσο και η γενικότερη κατεύθυνση είναι σωστά. Αντιλαμβάνομαι επίσης τις δυσκολίες που αφορούν τόσο το πρακτικό μέρος, όσο και διάφορα θέματα που προκύπτουν από την εισαγωγή μιας νέας κατάστασης που θα οδηγήσει επαγωγικά άλλους κλάδους της εκπαίδευσης και της οικονομίας σε σημαντικές αλλαγές και προσαρμογές. Ως Έλληνας ακαδημαϊκός, με πάνω από 25 χρόνια εμπειρία, έχοντας υπηρετήσει τόσο το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο ως μέλος ΔΕΠ όσο και τώρα από μια θέση Καθηγητή σε ένα Πανεπιστήμιο το οποίο βρίσκεται σταθερά μεταξύ των κορυφαίων 20 παγκοσμίως, σύμφωνα με όλες τις διεθνείς κατατάξεις, θα ήθελα και εγώ να συνεισφέρω στον γόνιμο αυτόν διάλογο. Διαβάζοντας το προσχέδιο νόμου θα ήθελα να αναφέρω τα εξής σημεία και τους προβληματισμούς που ίσως αξίζει να συζητηθούν περαιτέρω: • Δεν μπορώ να εκφέρω άποψη σχετικά με την συνταγματικότητα του νόμου αλλά ως Έλληνας πολίτης θεωρώ ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να αλλάξει και το άρθρο 16 του συντάγματος και να σταματήσουν οι απαγορεύσεις, όπως ισχύει και στις περισσότερες χώρες του κόσμου. • Επίσης, αν και αντιλαμβάνομαι τα επιχειρήματα και των 2 πλευρών, διαφωνώ με τον όρο και την προϋπόθεση του «μη κερδοσκοπικού». Ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα θα πρέπει να κρίνεται από την ποιότητα σπουδών και των αποφοίτων που βγαίνουν από αυτό και όχι από το εμπορικό του πλάνο ή σχέδιο. • Κατά την γνώμη μου το Άρθρο 146 όπου αναφέρεται η ελάχιστη βάση εισαγωγής μέσω την Πανελληνίων εξετάσεων είναι προς λάθος κατεύθυνση. Τα ελάχιστα κριτήρια και τους κανόνες εισαγωγής πρέπει να τους ορίζει το Ν.Π.Π.Ε και όχι το κράτος. Επίσης είναι πιθανόν να συνιστά μια παράνομη διαφοροποίηση των Ελλήνων σπουδαστών σε σχέση με Έλληνες ή αλλοδαπούς που πιθανώς να έρθουν από το εξωτερικό και φυσικά δεν θα χρειάζεται να δώσουν Πανελλήνιες εξετάσεις. Έχω την εντύπωση ότι τέτοιοι όροι αποτελούν και πάλι μια ελληνική πρωτοτυπία που απλά θα δυσκολέψουν την επιτυχία του εγχειρήματος. • Μιας και ένας βασικός σκοπός είναι η προσέλκυση μελλοντικά αλλοδαπών φοιτητών σε ξενόγλωσσα προγράμματα και συνεργασία με μητρικά ιδρύματα/πανεπιστήμια του εξωτερικού θα πρότεινα όλα τα σχετικά έγγραφα καθώς και οι ερωτήσεις/απαντήσεις (Q&A) να αναρτώνται μεταφρασμένα στα αγγλικά από το υπουργείο παιδείας ώστε να μπορούν να τα διαβάσουν χωρίς δυσκολία και με εύκολη πρόσβαση ακαδημαϊκοί και διοικητικό προσωπικό ξένων πανεπιστημίων που μπορεί να ενδιαφέρονται για δραστηριοποίηση στην Ελλάδα. • Ένα τελευταίο και ίσως το σημαντικότερο σχόλιό μου αφορά το άρθρο 144 όπου αναφέρεται: «Κάθε Ν.Π.Π.Ε., το οποίο παρέχει πρόγραμμα σπουδών πιστοποιημένο από το μητρικό ίδρυμα και εγκεκριμένο από την ΕΘ.Α.Α.Ε. σύμφωνα με τους όρους του παρόντος, χορηγεί στους αποφοίτους του τίτλο σπουδών του μητρικού ιδρύματος». Ο όρος αυτός, αν και φαινομενικά λογικός, θα αποτρέψει πολλά σοβαρά πανεπιστήμια του εξωτερικού να συνεργαστούν και να συνδράμουν στην ίδρυση και πιστοποίηση Ν.Π.Π.Ε. Ο λόγος είναι ότι για πολλά σοβαρά Πανεπιστημιακά ιδρύματα τα οποία είναι στις υψηλότερες θέσεις των παγκόσμιων κατατάξεων, αποτελεί κόκκινη γραμμή το να δίνουν δικό τους πτυχίο σε άλλη χώρα. Παράλληλα όμως θέλουν και έχουνε ισχυρές συνεργασίες ελέγχου σπουδών, πιστοποίησης και εκπαίδευσης προσωπικού με πανεπιστήμια άλλων χωρών με σκοπό την ανάδειξη και την εξέλιξη των τοπικών κοινωνιών και του ακαδημαϊκού και λοιπού προσωπικού χωρίς το σκοπό απλά της απομύζησης πόρων και χρημάτων. Θεωρώ λοιπόν ότι αυτός ο όρος θα πρέπει να απαλειφθεί και να υπάρχει μια ελευθερία όσον αφορά τη σχέση του μητρικού ιδρύματος με το πτυχίο που θα παρέχεται από το Ν.Π.Π.Ε. Θα ήθελα και πάλι να εκφράσω τη χαρά μου για την προσπάθεια να αλλάξει κάτι και τουλάχιστον αρχίζει και πάλι ένας γόνιμος διάλογος για την Παιδεία όλων των βαθμίδων. Παράλληλα, θα ήθελα να τονίσω την ανησυχία μου για την διαφαινόμενη θέσπιση πολλαπλών κανόνων και ελάχιστων προϋποθέσεων που δεν ισχύουν σε πολλά άλλα κράτη στον δυτικό κόσμο και απλά θα δυσχεραίνουν τις πιθανότητες επιτυχίας του σωστού κατά τα άλλα εγχειρήματος. Με εκτίμηση