Αρχική Η ελληνόγλωσση εκπαίδευση στη διασποράΠρόταση 3: Διαφάνεια και αξιοκρατία στον τρόπο επιλογής του εκπαιδευτικού δυναμικού, επαναπροσδιορισμός του χρόνου παραμονής στις εκπαιδευτικές μονάδες, καθώς και του τρόπου αμοιβής τουςΣχόλιο του χρήστη Κουγιουμτζόγλου Δημήτριος | 4 Μαρτίου 2011, 10:40
ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΗ ΜΟΡΙΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΣΠΑΣΜΕΝΩΝ. Επανέρχομαι στο ζήτημα της μοριοδότησης. Το ισχύον σύστημα είναι καταφανώς άδικο για τους αποσπασμένους, αφού με βάση τις ισχύουσες διατάξεις αποσπασμένος στη Ρωσία για παράδειγμα, ευρισκόμενος άνω των 2000 χιλιομέτρων μακριά από το σπίτι του και αντιμετωπίζοντας αντικειμενικά αντίξοες καιρικές συνθήκες το χειμώνα (της τάξεως των -20 και -25 βαθμών Κελσίου) πηγαίνοντας στη δουλειά του, παίρνει ακριβώς το ΕΝΑ – 1!!!- μόριο που παίρνει και ο εκπαιδευτικός στο κέντρο της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Καβάλας, της Λάρισας κ.α. μεγάλων πόλεων της Ελλάδας, σαν να βρίσκεται στο σπίτι του! Και βέβαια, να προσθέσω πως αντικειμενικά αντίξοες συνθήκες δεν είναι μόνο οι καιρικές, ή η χιλιομετρική απόσταση από τη χώρα. Πρώτ΄απ΄όλα, ας συνυπολογιστούν εδώ και περιπτώσεις περιοχών επικινδυνότητας για τη ζωή, όπως έδειξαν και οι πρόσφατες αραβικές εξεγέρσεις σε χώρες μέχρι πρότινος προσφιλείς στους αποσπασμένους, όπως η Αίγυπτος, ή ο ρωσικός Καύκασος, ορμητήριο ισλαμιστών τρομοκρατών που χτυπούν τα τελευταία χρόνια τη Μόσχα, καθώς και άλλες επικίνδυνες περιοχές του πλανήτη. Επιπλέον, πρέπει να λάβουμε υπόψη όλες αυτές τις χώρες με τις οποίες υπάρχει πρόσθετο καθεστώς θεώρησης, -βίζα- γεγονός που δημιουργεί και πρόσθετες δυσκολίες, καθυστερήσεις, έξοδα κ.λπ. στους αποσπασμένους, για να μην αναφέρω εδώ τον παραλογισμό των οικονομικών υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας σχετικά με την αποστολή των Χ.Ε.Π. στις χώρες αυτές, που θίγω σε άλλο σημείο του διαδικτυακού διαλόγου. Συν τοις άλλοις, πρέπει να συνεκτιμηθεί η συνδεσιμότητα της χώρας μας με τις χώρες απόσπασης, τα αεροπορικά δρομολόγια που υπάρχουν, το πόσο συχνά είναι αυτά, πόσο κοστίζει ο ναύλος κ.α. Εν τέλει, για να αναφέρω ένα ακόμα παράδειγμα, εκπαιδευτικός που είναι αποσπασμένος στην Αυστραλία, στην άλλη άκρη της γης, που ενδεχομένως δε θα ξαναδεί τους δικούς του παρά στο τέλος της απόσπασης με την οριστική επιστροφή του, καθότι το εισιτήριο πήγαινε - έλα κοστίζει κυριολεκτικά μια μικρή περιουσία, παίρνει λιγότερα μόρια, ενδεχομένως τα μισά, από τον τοποθετημένο εκπαιδευτικό στο Γυμνάσιο ή Λύκειο Σαπών Ροδόπης, στο μέσο της Εγνατίας Οδού, μόλις 30 χλμ. από την Κομοτηνή, την έδρα της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης! Μέχρι σήμερα λοιπόν το Υπουργείο, με τη σιωπή, αδιαφορία ή ενδεχομένως και πίεση(;) της Ο.Λ.Μ.Ε. και της Δ.Ο.Ε., δίνει αδιακρίτως για όλες τις χώρες που θεωρούνται «Ευρώπη», με τον παλιό – και ξεπερασμένο – γεωγραφικό διαχωρισμό, μόλις ένα μόριο, ενώ υπάρχει μια ασήμαντη έως γελοία κλιμάκωση για τις ασιατικές, αφρικανικές, ή υπερατλαντικές χώρες. Η δικαιολογία γι’ αυτήν την κατάφωρη αδικία των αποσπασμένων είναι ότι αυτοί, θεωρούνται, λίγο ως πολύ, προνομιούχοι, διότι λαμβάνουν το επιμίσθιο εξωτερικού στη λογική του «και πολύ τους είναι, ας μην φωνάζουν και γι’ άλλα»! Η θέση αυτή, εκτός του ότι είναι τελείως παράλογη, αφού τα μόρια σχετίζονται με τις αντικειμενικές συνθήκες ζωής ενός τόπου και όχι με προσφερόμενες υπηρεσίες, τείνει να γίνει πλέον και τελείως ανεδαφική, καθότι το επιμίσθιο εξωτερικού συρρικνώθηκε επικίνδυνα και προβλέπω ότι θα συρρικνωθεί κι άλλο. Επομένως, ήρθε η ώρα το Υπουργείο, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις αντικειμενικές συνθήκες που εξέθεσα παραπάνω (χιλιομετρική απόσταση, συνθήκες καθημερινότητας, καθεστώς θεώρησης εισόδου ή όχι) να προχωρήσει σε μια γενναία μοριοδότηση των αποσπασμένων, πράγμα που θα αποτελέσει και κίνητρο για τους μελλοντικούς αποσπασμένους, όσοι κι όποιοι κι αν είναι αυτοί, μια και – επαναλαμβάνω – το οικονομικό κίνητρο προβλέπω να ατονεί πλέον, αν όχι να εξαφανίζεται. Όντας αποσπασμένος στη Ρωσία, ας μου επιτραπεί και μια ακόμη παρατήρηση: Η Ρωσία ΔΕΝ είναι Γερμανία, ΔΕΝ είναι Γαλλία, ΔΕΝ είναι Βρυξέλες, και όποιος έχει κάνει Ρωσία, ξέρει πολύ καλά τι εννοώ. Επομένως, η λογική του «δίνουμε τα ίδια μόρια σε όλες τις χώρες της Ευρώπης» (όπου «Ευρώπη» ο ξεπερασμένος γεωγραφικός διαχωρισμός που σημείωσα) είναι πέρα για πέρα λανθασμένη. Για τη Ρωσία και άλλες αντικειμενικά δύσκολες χώρες, (ενδεχομένως ακόμα και εντός Ε.Ε.) πρέπει να δίνονται περισσότερα μόρια. Κλείνω με μια τελευταία παρατήρηση, εκτός του θέματος που ανέλυσα: σε περίπτωση δραστικών αλλαγών με το αναμενόμενο νομοσχέδιο του Μαΐου, που θα θίγουν άμεσα την παραμονή των ήδη αποσπασμένων στο εξωτερικό – και εννοώ εδώ κυρίως τη δραστική μείωση του επιμισθίου, λόγω οικονομικής κρίσης - οι αποσπασμένοι, που θα θελήσουν να επιστρέψουν, να τοποθετηθούν κατά απόλυτη προτεραιότητα στις σχολικές μονάδες της επιλογής τους, καθότι η εσπευσμένη επιστροφή τους δε θα γίνει με δική τους υπαιτιότητα. Κουγιουμτζόγλου Δημήτριος, αποσπασμένος φιλόλογος στη Ρωσία