Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Κωστας' | 13 Φεβρουαρίου 2024, 12:04

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Χρειάζεται ν αναφερω οτι ανάφεραν κι έχουν επισημάνει ήδη οι άπαντες, την απλούστατη δηλαδή διαπίστωση οτι η εγκαθίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων αντιβαίνει το άρθρο 16 παράγραφο 5, που αναφέρει οτι η ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από ιδρύματα που αποτελούν νομικά πρόσωπα ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ! Αυτό που θα προσθέσω είναι οτι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια (έστω και μη κερδοσκοπικά) είναι παντού κατώτερα των δημοσίων. Σ όλη την Ευρώπη υπάρχουν ελάχιστα και δεν προτιμούνται. Στην Αμερική τα πανεπιστήμια του Ivy League υπάρχουν λόγω ιστορικών ιδιομορφιών, που δεν αντιστοιχούν στην Ευρώπη. Κι ακόμα κι εκείνα δεν λαμβάνουν υο 100% της χρηματοδότησης τους απ’ τα δίδακτρα των φοιτητών, αλλά λαμβάνουν και κρατικές επιδοτήσεις. Για να δημιουργηθούν σοβαρά μη κρατικά πανεπιστήμια του στυλ Ivy League, χρειάζονται σοβαρές επενδύσεις κι επιδοτήσεις, πράγμα που δεν πρόκειται να συμβεί. Αυτο που πρόκειται να συμβεί, είναι ν ανοίξουν πανεπιστήμια σαν το University of Nicosia(τ οποίο είναι κερδοσκοπικό), ή ν αναβαθμιστούν τα ήδη υπάρχοντα κολλέγια σε πανεπιστήμια. Συνεπώς, δεν βλέπω το νόημα να δημιουργηθούν στην Ελλάδα. Πέρα απ τ’ οτι είναι αντισυνταγματικά και δεν ταιριάζουν στον χώρο, δημιουργεί ένα άδικο σύστημα με δυο μέτρα και δυο σταθμά, καθώς ενώ για να εισαχθείς σε δημόσιο θα πρέπει να περάσεις την εξουθενωτική διαδικασία των πανελληνίων και να πετύχεις υψηλό βαθμό, για ένα μη κρατικό την ελάχιστη βάση εισαγωγής (και να έχεις φυσικά τ απαραίτητα χρήματα). Τέλος, θα υποτιμήσει την δημόσια παιδεία, διότι ενώ υπάρχουν τόσες ελλείψεις ήδη στα δημόσια, έρχεται αυτή η εν μέρει ιδιωτικοποίηση να σπρώξει ακόμη περισσότερα άτομα εκτος της δημόσιας εκπαίδευσης, δίνοντας πάτημα στην κυβέρνηση να κόψει περισσότερο την χρηματοδότηση των δημοσίων, με το υποκριτικότατο επιχείρημα οτι δεν υπάρχει κόσμος σ αυτά (όπως άλλωστε και τα ιδιωτικά δημιουργούνται με το επιχείρημα οτι μένει κόσμος εκτος αυτών, πράγμα Στ οποίο συνέβαλλε η θεσμοθέτηση της ελάχιστης βάσης εισαγωγής). Οδηγούμαστε δηλαδή, σε μια κοινωνία όπου η παιδεία σαν ανθρώπινο δικαίωμα παύει να υφίσταται, καταργείται κάθε ελπίδα ανοδικής κοινωνικής κινητικότητας κι ισότητας ευκαιριών, κι η αξία της ανταγωνιστικότητας μετατρέπεται στην αξία των χρημάτων που έχουν οι γονεις του κάθε υποψηφίου φοιτητή.