Αρχική Ενίσχυση του Δημόσιου Πανεπιστημίου –Πλαίσιο λειτουργίας μη κερδοσκοπικών παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίωνΜΕΡΟΣ Γ’ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ (άρθρα 37-126)Σχόλιο του χρήστη Κυριάκος Υάκινθος | 13 Φεβρουαρίου 2024, 12:43
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Άρθρο 92: Συγκρότηση και λειτουργία Επιτροπής Ερευνών - Αντικατάσταση παρ. 1 άρθρου 231 ν. 4957/2022. Προτείνεται να μπει μία κρίσιμη παράμετρος στον τρόπο εκλογής των μελών του 7μελούς ως εξής: Για τη συγκρότηση της Επιτροπής Ερευνών ισχύουν αναλόγως οι περιορισμοί του άρθρου 9 παρ. 3 του παρόντος νόμου. Οι περιορισμοί αφορούν και στην εκλογή ενός εκπροσώπου max, από κάθε Σχολή. Αιτιολογία: 1. Εφόσον αφορά σε καθολική ψηφοφορία η αλλαγή αυτή ευθυγραμμίζει πλήρως τις διαδικασίες καθολικών ψηφοφοριών (κατά απόλυτη αναλογία με τα μέλη του Σ.Δ.) δίνοντας δυνατότητα στην εκπροσώπηση από περισσότερες Σχολές στην Επιτροπή Ερευνών. 2. Υπάρχουν Σχολές σε ΑΕΙ που έχουν, πολλές φορές, ακόμη και τριπλάσιο αριθμό μελών ΔΕΠ, άρα και εκλεκτόρων και υπάρχει ο κίνδυνος να εκλέξει μία Σχολή παραπάνω από ένα μέλος στην Επιτροπή Ερευνών. Ποια η σημασία και ο λόγος να υπάρχουν δύο ή ακόμη και τρία μέλη από μία Σχολή, εις βάρος δύο Σχολών που δεν θα έχουν εκπροσώπηση στην Επιτροπή Ερευνών; 3. Σε συνέχεια του 2., δείκτες δείχνουν ότι μία Σχολή με λιγότερα μέλη ΔΕΠ μπορεί, σε ανηγμένους δείκτες εισροών ανά μέλος ΔΕΠ, να επιτυγχάνει πολύ μεγαλύτερο ποσοστό εισροών στον ΕΛΚΕ από μία Σχολή με υπερδιπλάσιο αριθμό μελών. Επομένως, είναι προφανές ότι αυτή η Σχολή με τους καλύτερους δείκτες θα πρέπει να εκπροσωπείται με ένα μέλος στον ΕΛΚΕ και όχι να χάσει αυτή τη δυνατότητα λόγω του μεγαλύτερου αριθμού μελών ΔΕΠ της άλλης Σχολής, με μικρότερη επιτυχία σε εισροές (σε ανηγμένους πάντα δείκτες). 4. Η ερευνητική πολιτική της χώρας, παγίως αφορά στη διάκριση τουλάχιστον 6 επιστημονικών/ερευνητικών πεδίων: φυσικές επιστήμες, επιστήμες μηχανικού και τεχνολογία, ιατρική και επιστήμες υγείας, γεωπονικές επιστήμες και κτηνιατρική, κοινωνικές επιστήμες, ανθρωπιστικές επιστήμες και τέχνες. Ακολουθώντας αυτή την παγιωμένη και ορθή προσέγγιση, υπάρχει ένας ακόμη λόγος να υιοθετηθεί αυτός ο περιορισμός του ενός μέλους από κάθε Σχολή max, στην καθολική ψηφοφορία.