Αρχική Ενίσχυση του Δημόσιου Πανεπιστημίου –Πλαίσιο λειτουργίας μη κερδοσκοπικών παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίωνΜΕΡΟΣ Δ’ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (άρθρα 127-155)Σχόλιο του χρήστη Γιώργος | 13 Φεβρουαρίου 2024, 17:41
Το νομοσχέδιο έχει πολλά θετικά στοιχεία και αξίζουν συγχαρητήρια στον υπουργό και την Κυβέρνηση που τολμάνε να κάνουν το αυτονόητο. Θα ήθελα ωστόσο να σταθώ στην ανάγκη να δημιουργηθούν οι απαραίτητες δικλίδες για τη δημιουργία υψηλής παρεχόμενης υπηρεσίας από τα παραρτήματα. Το νομοσχέδιο θα μπορούσε να βελτιωθεί στα εξής: 1. Οι προτεινόμενες ώρες διδασκαλίας εβδομαδιαίως είναι πάρα πολλές για πανεπιστημιακούς καθηγητές που κάνουν έρευνα και ταυτόχρονα έχουν και άλλες αρμοδιότητες διοικητικού χαρακτήρα. Στις ΗΠΑ και τη Μ Βρετανία σε Πανεπιστήμια με ερευνητικό προσανατολισμό (δλδ. non-teaching universities) οι ώρες διδασκαλίας δεν είναι πάνω από 120-150 το χρόνο. Οι 12 ώρες του νομοσχεδίου κλείνει το μάτι στα Teaching Universities και τα κολλέγια που δε δίνουν βάση στην έρευνα και αμείβουν το διδακτικό προσωπικό τους πολύ χαμηλότερα από τα Research universities. Ένα πανεπιστήμιο μπορεί να έχει διδασκαλία για 40 εβδομάδες. Αυτό σημαίνει 12 x 40 = 520 ώρες. Είναι εξωφρενικό αν θα ισχύει κάτι τέτοιο ή ακόμα και οτιδήποτε κοντά στις 300 ώρες. 2. Πρέπει να καθοριστεί ένα minimum αμοιβής για τους ακαδημαϊκούς. Φυσικά η αγορά είναι ελεύθερη, ωστόσο ένα minimum ποσό ανά βαθμίδα θα εξασφάλιζε την ποιοτική προσέλευση ακαδημαϊκών και την απομάκρυνση ιδρυμάτων που δε σκοπεύουν να επενδύσουν σε πραγματικά ποιοτικές παροχές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. 3. Οπωσδήποτε χρήση Journal rankings για την αξιολόγηση του διδακτικού προσωπικού τόσο των κρατικών όσο και των μη κρατικών ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Κάτι στα πρότυπα του Research Excellence Framework (https://www.ref.ac.uk) που εφαρμόζεται στη Μ Βρετανία θα είχε εξαιρετική εφαρμογή. Επίσης θα έδινε τη δυνατότητα σε καλά ιδιωτικά πανεπιστήμια που έχουν καθηγητές που δημοσιεύουν σε υψηλής ποιότητας ακαδημαϊκά περιοδικά να ξεχωρίσουν και να απεμπολήσουν το αίσθημα χαμηλής ποιότητας της μη κρατικής πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Παραδείγματος χάρη η λίστα Financial Times 50 journals (https://www.ft.com/content/3405a512-5cbb-11e1-8f1f-00144feabdc0) & to Academic Journal Guide της Βρετανίας (https://charteredabs.org/academic-journal-guide-2021/) όσον αφορά τις σχολές διοίκησης και οικονομικών. 4. Τα μη κρατικά πανεπιστήμια θα πρέπει να μπορούν να διεκδικούν ερευνητικά κονδύλια μέσα από ερευνητικά προγράμματα από κρατικούς και μη κρατικούς φορείς χωρίς καμία διαφοροποίηση από τα κρατικά πανεπιστήμια.