• Σχόλιο του χρήστη 'ΓΚ' | 14 Φεβρουαρίου 2024, 11:06

    ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ ΑΡΘΡΩΝ 59-60 Αναφέρομαι και στα δύο άρθρα γιατί το θέμα που θα θίξω αφορά και τον τρόπο λειτουργίας και την χρηματοδότηση των ΠΜΣ. Θεωρώ επιβεβλημένο να υπάρξει ρητή νομοθετική ρύθμιση η οποία να προβλέπει τρόπο μέσω του οποίου να μπορεί ένας τελειόφοιτος μεταπτυχιακού προγράμματος (έχοντας εκπληρώσει το μεγαλύτερο μέρος των υποχρεώσεων του στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα) να ολοκληρώσει τις συγκεκριμένες σπουδές του χωρίς να διαγράφεται, καθιστώντας παντελώς άχρηστα τον χρόνο, τον κόπο και το χρήμα που δαπάνησε για τις εν λόγω σπουδές. Η αντιμετώπιση αυτής της κατηγορίας τελειοφοίτων από τα ΑΕΙ διαφέρει ριζικά, τόσο σε σύγκριση με τις πρακτικές που ακολουθούνται σε άλλα κράτη σε αυτές τις περιπτώσεις, όσο και σε σχέση με τον τρόπο που αντιμετωπίζονται αντίστοιχα οι τελειόφοιτοι προπτυχιακοί φοιτητές. Ως προς την πρακτική που ακολουθείται σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη, σε περιπτώσεις καθυστέρησης ολοκλήρωσης των υποχρεώσεων του φοιτητή, του δίνεται η δυνατότητα να αποκτήσει τον τίτλο μέσα από ένα πλέγμα πρόσθετων προϋποθέσεων και περιορισμών (π.χ. δυνατότητα κτήσης του τίτλου υποχρεωτικά με χαμηλό βαθμό, ανεξαρτήτως επίδοσης λόγω της καθυστέρησης ή το συνηθέστερο με την επιβολή κάποιου χρηματικού penalty). Ως προς την πρακτική που ακολουθείται παγίως σε σχέση με τους τελειόφοιτους του πρώτου κύκλου (προπτυχιακούς), διαγραφές δεν γίνονται μέχρι σήμερα (καλώς κατά την γνώμη μου) και σύμφωνα με δήλωση στελέχους του Υπουργείου, αυτές θα αρχίσουν το 2025, και αφού προηγουμένως θα αποσταλούν επιστολές ενημέρωσης (θα έπρεπε να είναι υποχρεωτικές και σε ανάλογες περιπτώσεις στα ΠΜΣ) και θα ακολουθήσει και μια τελευταία συζήτηση ανάμεσα στο κάθε ίδρυμα με τον συγκεκριμένο κάθε φορά ενδιαφερόμενο (περιττό να αναφέρω ότι σε ανάλογη περίπτωση για διαγραφή μεταπτυχιακού φοιτητή, αμέσως μετά την λήξη της προβλεπόμενης διάρκειας σπουδών, ο ενδιαφερόμενος δεν έλαβε καν ενημερωτική επιστολή). Στην περίπτωση των τελειόφοιτων μεταπτυχιακών προγραμμάτων η αυστηρότητα φτάνει κατά την γνώμη μου σε σημείο παραλογισμού. Πώς αλλιώς θα μπορούσε κανείς να κρίνει την περίπτωση όπου φοιτητής ΠΜΣ, που κατά την ολοκλήρωση της κανονικής διάρκειας σπουδών και της προβλεπόμενης από τον κανονισμό παράτασης, έχει «περάσει» (παρουσίες + επιτυχής εξέταση+ εργασίες) επτά μαθήματα σε σύνολο εννέα μαθημάτων του τότε προγράμματος σπουδών και δεν υπάρχει τρόπος να ολοκληρώσει τις σπουδές του ( ενώ έχει καταθέσει τις εργασίες που υπολείπονται, εξαμήνου και διπλωματική). Στην πραγματικότητα δημιουργείται μια κατάφωρη αδικία με το άνοιγμα μιας τεράστιας «ψαλίδας», ως προς την αντιμετώπιση των φοιτητών του πρώτου και του δεύτερου κύκλου, ειδικά αν λάβει κανείς υπόψη του ότι στο συγκεκριμένο ΠΜΣ, τα δίδακτρα (που προβλέπονταν τότε) από μέρους του φοιτητή καταβλήθηκαν κανονικότατα. Κατά την άποψή μου θα πρέπει να εισαχθεί ρύθμιση μέσω συγκεκριμένης διάταξης νόμου που να επιβάλει στις επιτροπές που διαχειρίζονται και αποφασίζουν για τέτοια ζητήματα στα ΠΜΣ, να έχουν υποχρεωτικά μια διέξοδο για τέτοιες περιπτώσεις. Θεωρώ μάλιστα ότι η λύση κάποιας πρόσθετης οικονομικής επιβάρυνσης (penalty), υπό τύπο κύρωσης στον τελειόφοιτο που καθυστέρησε να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του θα μπορούσε να είναι και μια πηγή επιπλέον οικονομικών πόρων για τα ΠΜΣ, ειδικά αν στην ρύθμιση αυτή το παρόν νομοσχέδιο δώσει αναδρομική ισχύ.