Αρχική Η ελληνόγλωσση εκπαίδευση στη διασπορά1ο πεδίο διαβούλευσης: Σχέση ελληνικού κράτους και ελληνισμού της διασποράς με έμφαση σε θέματα ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού, αλλά και ενίσχυσης της ελληνικής ταυτότηταςΣχόλιο του χρήστη Μιχαήλ Αλεξάνδρα | 8 Μαρτίου 2011, 11:57
Να γίνονται οι αποσπάσεις στο εξωτερικό κάθε δύο χρόνια όπως ακριβώς στο εσωτερικό. Να βγαίνουν τα κένα και όποιος θέλει με μια στοιχειώδη γλωσσομάθεια να αποσπάται χωρίς να χάνει την οργανική του θέση και χωρίς επιμίσθιο με μια προσαύξηση του μισθού του 30-50% αναλόγως της χώρας. Για όσες θέσεις μένουν κενές να προσλαμβάνονται αναπληρωτές ακριβώς όπως στην Έλλάδα, οι δε ομογενείς εκπαιδευτικοί απλώς να παίρνουν τα μόρια εντοπιότητας. Αποτελεί μια οικονομική λύση, καταργεί υην αναγκαιότητα πολλών γραφείων εκπαίδευσης και συντονιστών (πρόσθετη οικονομία) και στελεχώνει τα σχολεία με εκπαιδευτικούς που πραγματικά θέλουν να είναι εκεί και δίνει διέξοδο σε κάποιους ανέργους. Τα κτίρια των σχολείων να μην είναι νοικιασμένα που έχουν υψηλό κόστος ενοικίου και συντήρησης αλλά να είναι έστω απογευματινά σε σχολεία της χώρας υποδοχής. Αυτά μέχρι να γίνουν ενταγμένα σχολεία όπως στη Βαυαρία όπου θα διδάσκεται η ελληνική γλώσσα συστηματικά και κατ'επιλογήν Κύκλοι Ιστορίας, Μαθηματικών, Φυσικών Επιστημών για να τρέφεται καλύτερα η γλώσσα και να γίνουν κέντρα ελληνικού πολιτισμού στη περιοχή τους με τη βοήθεια και της εκκλησίας. Σε πιο απομακρισμένες περιοχές βοήθεια από αυτό το σχολείο με e-learning σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο π.χ. αίθουσα κοινότητας με την καθοδήγηση ελληνομαθούς ενήλικα.