Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Γεωργία Γρηγορίου' | 15 Φεβρουαρίου 2024, 15:23

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Θα αναφερθώ μόνο στα άρθρα του Μέρους Γ-«Ενίσχυση» των ΑΕΙ, τα οποία αφορούν διορθώσεις και προσθήκες στον ν. 4957/2022. Το μέρος Δ που αφορά την ίδρυση των ΝΠΠΕ πέρα από το ότι είναι αντισυνταγματικό με τρόπο προκλητικό που δυναμιτίζει το κράτος δικαίου, είναι εξαιρετικά προχειρογραμμένο, με αντιφάσεις, ασάφειες και προφανή την ανυπαρξία κριτηρίων που θα διασφάλιζαν το επίπεδο της Ανώτατης Εκπαίδευσης στη χώρα μας. Όσον αφορά το Μέρος Γ: Άρθρο 51 Διαδικασία ανάδειξης Διευθυντή Εργαστηρίου – Τροποποίηση παρ. 8 άρθρου 48 ν. 4957/2022 Να διαγραφεί το «….έως την ημερομηνία διορισμού μέλους Δ.Ε.Π. στη βαθμίδα του Καθηγητή ή Αναπληρωτή Καθηγητή. Στην περίπτωση αυτή εντός προθεσμίας ενός (1) μηνός από τον κατ’ εξαίρεση ορισμό μέλους Δ.Ε.Π. στη βαθμίδα του Επίκουρου Καθηγητή ως Διευθυντή στο πανεπιστημιακό εργαστήριο, προκηρύσσονται εκλογές σύμφωνα με τη διαδικασία της παρ. 5, στις οποίες δύνανται να είναι υποψήφιοι μέλη Δ.Ε.Π. στη βαθμίδα του Καθηγητή ή Αναπληρωτή Καθηγητή του ίδιου ή συναφούς αντικειμένου με αυτό του εργαστηρίου που προέρχονται από τη Σχολή. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται μέχρι την πλήρωση της θέσης του Διευθυντή από μέλος Δ.Ε.Π. στη βαθμίδα του Καθηγητή ή Αναπληρωτή Καθηγητή.» Οι μόνιμοι Επίκουροι Καθηγητές μπορούν κάλλιστα να είναι Διευθυντές Πανεπιστημιακών εργαστηρίων. Εφόσον μπορούν και πρέπει να διεκδικούν και να διαχειρίζονται ερευνητικές χρηματοδοτήσεις θα πρέπει να έχουν και τη δυνατότητα να αποφασίζουν για τη διαχείριση των κονδυλίων, πόρων (και όχι μόνο) του εργαστηρίου στο οποίο ανήκουν. Άλλωστε, αυτήν την ωριμότητα ζητάει κανείς να δει πριν την εξέλιξή τους στη βαθμίδα του Αναπληρωτή. Άρθρο 58 Εγγραφή αλλοδαπών-αλλογενών στα ελληνόγλωσσα προγράμματα σπουδών των ΑΕΙ της ημεδαπής – Προσθήκη άρθρου 70Α στον ν. 4957/2022 Είναι προφανές ότι η εγγραφή αλλοδαπών-αλλογενών με δίδακτρα στα ελληνόγλωσσα προγράμματα των ΑΕΙ αποσκοπεί στην εισαγωγή της ιδέας τα ΑΕΙ να καλύπτουν τα έξοδά τους από ιδίους πόρους και συγκεκριμένα από έσοδα που θα προέρχονται από δίδακτρα. Με άλλα λόγια βλέπουμε ότι σταδιακά η πολιτεία αποποιείται το ρόλο της στη χρηματοδότηση λειτουργικών και άλλων αναγκών των ΑΕΙ. Ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος με την ιδέα το κράτος να χρηματοδοτεί λιγότερο ή και καθόλου τα ΑΕΙ, η συγκεκριμένη διάταξη επιφέρει σοβαρά προβλήματα στην εκπαιδευτική διαδικασία για τους παρακάτω λόγους: α) Δημιουργεί φοιτητές 2 ταχυτήτων, αυτούς που μέσω μιας αξιοκρατικής και αδιάβλητης διαδικασίας (αυτής των Πανελληνίων εξετάσεων) έχουν εγγραφεί στα ιδρύματα και αυτούς που θα εισαχθούν με διαφορετικά κριτήρια με πληρωμή. Αυτό συνιστά παγκόσμια πρωτοτυπία. Τα κριτήρια εισαγωγής πρέπει να είναι ενιαία και αξιοκρατικά. β) Ο αριθμός των φοιτητών που μπορεί να εκπαιδεύσει κατ’ έτος ένα τμήμα είναι συγκεκριμένος και σχετίζεται με τον αριθμό των μελών ΔΕΠ, τις εγκαταστάσεις και άλλες ιδιαιτερότητες του κάθε Τμήματος π.χ. κατανομή των φοιτητών σε εργαστήρια, κλινικές κτλ. Εάν μπορούσαν να εκπαιδεύσουν περισσότερους φοιτητές τα ΑΕΙ γιατί να μην έπαιρναν περισσότερους από τους εξεταζόμενους μέσω των Πανελληνίων? Τα έσοδα από τα δίδακτρα δεν μπορούν να αυξήσουν σημαντικά ούτε τον αριθμό των μελών ΔΕΠ, ούτε τις κτιριακές υποδομές για να εκπαιδευτούν περισσότεροι φοιτητές. γ) Οι αλλοδαποί φοιτητές που δεν έχουν πολύ καλή γνώση της ελληνικής γλώσσας δεν θα μπορούν να προχωρήσουν ομαλά στις σπουδές τους με προφανή προβλήματα τόσο στην εκπαιδευτική διαδικασία όσο και στην σωστή καθοδήγησή τους. Προβλέπεται να οργανώνονται μαθήματα ελληνικής γλώσσας αλλά αυτό δεν μπορεί να βοηθήσει δεδομένου ότι θα χαθεί πολύτιμος χρόνος και εξάμηνα μέχρι να μάθουν τη γλώσσα, μια ιδιάιτερα δυσκολη γλώσσα. Αναρωτιέται κανείς δεδομένου ότι τα Τμήματα έχουν ήδη τη δυνατότητα από το νόμο να διοργανώσουν Αγγλόγλωσσα Προγράμματα Σπουδών με δίδακτρα που απευθύνονται σε αλλοδαπούς (επίσης προβληματικό αλλά ας το ξεχάσουμε επί του παρόντος), σε τί αποσκοπεί η πρόβλεψη δυνατότητας εγγραφής αλλοδαπών φοιτητών και στα ελληνόγλωσσα προγράμματα σπουδών αν όχι στο να ανοίξει ένα παράθυρο για την επέκταση της επιβολής διδάκτρων στα ΑΕΙ? Άρθρο 97 Προγραμματισμός προσλήψεων μελών Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού-Προσθήκη άρθρου 138Α στον ν. 4957/2022 Η αναφορά ότι «για τα έτη 2025 έως 2030, στο πλαίσιο του ετήσιου προγραμματισμού προσλήψεων του άρθρου 51 του ν. 4622/2019 (Α΄133) μελών Δ.Ε.Π. των Α.Ε.Ι. προβλέπεται τουλάχιστον μία θέση πρόσληψης για κάθε μία αποχώρηση, κατά παρέκκλιση κάθε γενικής και ειδικής διάταξης» δεν αποτελεί ΕΝΙΣΧΥΣΗ των υποστελεχωμένων από τα χρόνια της κρίσης (και όχι μόνο) ΑΕΙ αλλά μια κάποια δέσμευση ότι δεν θα αποδυναμωθούν περισσότερο. Αυτό θα έπρεπε να είναι αυτονόητο. Εάν θέλουμε να λέμε ότι ο νόμος αποβλέπει στην ΕΝΙΣΧΥΣΗ των ΑΕΙ θα περίμενε κανείς μια νομοθετική δέσμευση για τουλάχιστον α*ν νέες θέσεις όπου ν οι αποχωρήσεις και α>1,5 Άρθρο 118 Χορήγηση υποτροφιών αριστείας, βραβείων και ανταποδοτικών υποτροφιών – Τροποποίηση άρθρου 283 ν. 4957/2022 Η πρόβλεψη ότι οι μεταδιδακτορικοί ερευνητές μπορούν να πληρώνονται με ανταποδοτική υποτροφία για διδακτικό ή ερευνητικό έργο μας πάει πολλά χρόνια πίσω. Οι μεταδιδακτορικοί φοιτητές είναι εργαζόμενοι με καθοριστική συνεισφορά στο ερευνητικό έργο που παράγεται από τα ΑΕΙ, όπως άλλωστε και οι υποψήφιοι διδάκτορες, και βρίσκονται συνήθως στην τρίτη ή και τέταρτη δεκαετία της ζωής τους. Θα πρέπει να πληρώνονται μόνο με συμβάσεις εργασίας ή έργου, με ασφαλιστικές εισφορές, κατοχυρώνοντας συντάξιμα χρόνια και δικαίωμα σε αξιοπρεπή ασφάλεια υγείας. Είναι ανεπίτρεπτο να πληρώνονται με υποτροφία.