Αρχική Ενίσχυση του Δημόσιου Πανεπιστημίου –Πλαίσιο λειτουργίας μη κερδοσκοπικών παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίωνΜΕΡΟΣ Α’ ΟΡΓΑΝΩΣΙΑΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗ ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΡΑΚΗΣ (άρθρα 1-12)Σχόλιο του χρήστη Μαρία Τζιάτζη | 15 Φεβρουαρίου 2024, 23:22
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μαρία Τζιάτζη' | 15 Φεβρουαρίου 2024, 23:38

    Το άρθρο 9 του ΜΕΡΟΥΣ Α΄ (ΟΡΓΑΝΩΣΙΑΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗ ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΡΑΚΗΣ) του νομοσχεδίου με βρίσκει εντελώς αντίθετη και ζητώ έντονα την απόσυρσή του. Είχα την τιμή να είμαι εκλεγμένη Πρόεδρος του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας για δύο συνεχόμενες θητείες. Κλήθηκα τον Μάρτιο του 2022 ως τότε Πρόεδρος του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας να συντάξω και να καταθέσω στη Σύγκλητο και στον τότε Πρύτανη του Δ.Π.Θ. εισήγηση υπέρ της διατήρησης του Τμήματος αυτού. Με εντελώς αντικειμενικά δεδομένα και στατιστικά στοιχεία αποδείκνυα στην εισήγηση αυτή την αδιαμφισβήτητη και υψηλή βιωσιμότητα του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας. Αυτή αποδείχθηκε και πρόσφατα το 2023, όταν από τα επτά Φιλολογικά Τμήματα της χώρας, το Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας του Δ.Π.Θ. ήρθε τρίτο σε αριθμό εισαχθέντων φοιτητών (με 127 εισαχθέντας), μετά τα αντίστοιχα Τμήματα του Ε.Κ.Π.Α. και της Πάτρας. Αντίθετα, για τη νέα Μονοτμηματική Σχολή που θα προκύψει από τη συγχώνευση του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας με το Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας και το Τμήμα Γλώσσας, Φιλολογίας και Πολιτισμού Παρευξεινίων Χωρών, την ίδρυση της οποίας προβλέπει το άρθρο 9, δεν έγινε καμία απολύτως μελέτη βιωσιμότητας και καμία μελέτη σκοπιμότητας, αντίθετα με αυτό που προβλέπει το άρθρο 74 του ν. 4957/2022. Ποιος εγγυάται, λοιπόν, ότι το νέο Τμήμα θα είναι επιλέξιμο από τους φοιτητές, τη στιγμή μάλιστα που δεν έχει διασαφηνιστεί ούτε η φυσιογνωμία του, ούτε τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων του; Το άρθρο 9 του νομοσχεδίου είναι παράνομο για όλους τους λόγους που εκθέσαμε ως Τμήμα στην Ανοικτή επιστολή μας στον Υπουργό ΠΑΙ.Θ.Α., την οποία κοινοποιήσαμε ευρέως, για αυτό και δεν θα επαναλάβω εδώ. Επίσης είναι άδικο για το Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας, το οποίο όχι μόνο είναι υγιές και δραστήριο, αλλά αποτελεί κατά κοινή ομολογία στολίδι και καύχημα του Δ.Π.Θ. και από τους πιο καλούς πρεσβευτές του στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Σε μια εποχή γεωπολιτικής ανασφάλειας και επαναπροσδιορισμού των συνόρων και της αυτοδιάθεσης των κρατών (και όχι μόνον των μειονοτήτων, αλλά φυσικά και αυτών) η σχετική συζήτηση περί ανασχεδιασμού των ακαδημαϊκών δεδομένων, ειδικά στο παραμεθόριο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, πρέπει να γίνει με τη δέουσα προσοχή και προπάντων με πρώτο γνώμονα την ύπαρξη ισχυρής κρατικής ενίσχυσης και στήριξης κάθε ακαδημαϊκής δομής που ισχυροποιεί κυριολεκτικά και συμβολικά την ελληνική εθνική κυριαρχία. Υπό αυτούς τους πέραν αμφισβήτησης όρους η ύπαρξη αυτόνομου Τμήματος Ελληνικής (sic) Φιλολογίας στη Θράκη δεν θα έπρεπε καν να τίθεται υπό συζήτηση, καθώς αυτό ακριβώς το Τμήμα συνιστά ονομαστικά εν πράγματι και πρωτίστως συμβολικά, τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής ταυτότητας του παραμεθόριου Πανεπιστημίου. Αυτό υπήρξε το βασικό σκεπτικό για την απόφαση του Τμήματος και του Πανεπιστημίου να προτάξει το επίθετο «ελληνική» στο αντικείμενο «φιλολογία» κατά την αυτονόμησή του. Η αυτονομία ενός Τμήματος που στέκεται αποκλειστικά ως τέτοιο χωρίς παρατακτική συνύπαρξη με άλλες φιλολογίες/ιστορίες αποτελεί εχέγγυο για την ταυτότητα ολόκληρου του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης.