Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ελληνική Κοινότητα της Πίζας (Ιταλία)' | 10 Μαρτίου 2011, 18:26

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Πρόταση ελληνικής κοινότητας της Πίζας Ανέκαθεν ήταν σημαντική και απαραίτητη η διατήρηση της ελληνικής γλώσσας στις χώρες του εξωτερικού. Όλα αυτά τα χρόνια η ελληνική πολιτεία δαπάνησε αρκετά χρήματα για τη διδασκαλία των Ελληνικών στους ομογενείς. Τώρα, όμως, τα δεδομένα έχουν αλλάξει και χρειάζεται αναθεώρηση και επαναπροσδιορισμός των αναγκών κάθε κοινότητας του εξωτερικού. Απαιτείται, έτσι, η καθαρή και απλή κατάθεση προτάσεων που να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Είναι πια γεγονός η μείωση των αποσπασμένων εκπαιδευτικών. Κανείς, βέβαια, δεν επιθυμεί τη διακοπή της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας. Κατά τη γνώμη μας, λοιπόν, θα ήταν προσιτό να αναζητηθούν επιπλέον και ομογενείς εκπαιδευτικοί και να αξιολογηθούν, ώστε να κριθεί η καταλληλότητά τους για τη διδασκαλία της ελληνικής. Παρακάτω παραθέτουμε τα πιθανά κριτήρια αξιολόγησής τους: 1ο Τίτλος σπουδών ελληνικής φιλολογίας όπως και του παιδαγωγικού τμήματος δημοτικής εκπαίδευσης με δεδομένη την άριστη γνώση της ελληνικής γλώσσας. 2ο Επάρκεια και καλή γνώση της γλώσσας της χώρας στην οποία θα διδάξουν τα ελληνικά. Αν επιλεχθεί Έλληνας κάτοικος εξωτερικού, κάτι τέτοιο είναι δεδομένο, οπότε είναι πιο εφικτή και αποτελεσματική η διδασκαλία της ελληνικής όχι μόνο ως δεύτερης αλλά και ως ξένης γλώσσας. 3ο Ο διδάσκων οφείλει να είναι ενήμερος για τις πραγματικές ανάγκες όσων θέλουν να μάθουν την ελληνική γλώσσα, ώστε να προσαρμόζει το μάθημά του αναλόγως. Κύριοι αποδέκτες αυτού είναι τα μικρά παιδιά ως απόγονοι ελληνικών οικογενειών ή μικτών γάμων. Πρόκειται για νεαρούς μαθητές που είτε γεννήθηκαν στο εξωτερικό είτε μεγάλωσαν μακριά από την Ελλάδα. Κάτι τέτοιο συνεπάγεται την πιθανή αμυδρή σχέση με την ελληνική πραγματικότητα. Το μάθημα, λοιπόν, για να είναι ελκυστικό και ενδιαφέρον θα πρέπει να σχετίζεται με τη δική τους καθημερινότητα και παράλληλα να εφαρμόζεται η διδασκαλια της ελληνικής μέσω του θεατρικού παιχνιδιού. Διαφορετικά καταλήγει να είναι μια απλή, στείρα μετάδοση γνώσης που φαντάζει υποχρεωτική και ανεπιθύμητη. Πέρα από αυτό, μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν και οι ενήλικες οι οποίοι θέλουν να βελτιώσουν τα ελληνικά τους ή όσοι για προσωπικούς λόγους επιθυμούν να διδαχθούν την ελληνική ως ξένη γλώσσα. Οπότε ένας καθηγητής που κατοικεί μόνιμα στη χώρα του εξωτερικού, έχοντας, βέβαια, ζήσει στην Ελλάδα, μπορεί να μεταδώσει τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα με τέτοιο τρόπο, ώστε να εναρμονίζεται με τα πραγματικά δεδομένα της χώρας στην οποία διαμένει. 4ο Τέλος, ο ρόλος του καθηγητή θα πρέπει να είναι άκρως παιδαγωγικός και όχι απλά μια διεκπεραίωση οικονομικής φύσεως. Όποιος πραγματικά αγαπά την ελληνική γλώσσα μπορεί να μεταλαμπαδεύσει την πραγματική αξία της. Από την άλλη, όμως, δεν υφίσταται ο εθελοντισμός σ' αυτήν την περίπτωση. Έτσι, κρίνεται απαραίτητη η οικονομική στήριξη της ελληνικής πολιτείας χωρίς άσκοπες δαπάνες (π.χ. διπλός μισθός). Άλλωστε, είναι γενικώς αποδεκτό ότι η εργασία επί χρήμασι αποτελεί κίνητρο για δημιουργία και εξέλιξη. Τέλος, ένας έλληνας εκπαιδευτικός ως κάτοικος του εξωτερικού επιθυμεί περισσότερο από τον καθένα να διδάξει τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας και να πείσει για την ομορφιά της. Συνεπώς, μπορεί να επιτευχθεί ο επιθυμητός στόχος. Εν κατακλείδι, η Ευρώπη αλλά και ολόκληρος ο κόσμος διανύουν μια κρίσιμη περίοδο. Όλοι γνωρίζουν τα οικονομικής φύσεως προβλήματα της Ελλάδος. Κάτι τέτοιο δε θα πρέπει να αποτελεί αφορμή για αποποίηση ευθυνών του ελληνικού κράτους απέναντι στους Έλληνες του εξωτερικού. Αντιθέτως, απαιτείται η εύρεση λύσης που θα διευκολύνει την ελληνική πολιτεία αλλά δεν θα περιθωριοποιεί τους ομογενείς. Η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας ως δεύτερης ή ως ξένης γλώσσας είναι δυνατή με λιγότερο κόστος. Προτείνουμε, λοιπόν, την αξιολόγηση των ελλήνων εκπαιδευτικών που διαμένουν μόνιμα στο εξωτερικό και την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού της ομογένειας. Η ελληνική κοινότητα της Πίζας θα είναι αρωγός και συνεργάτης σε οποιαδήποτε προσπάθεια της ελληνικής πολιτείας για αλλαγή και βελτίωση της κατάστασης. Ευχόμαστε όλη αυτή η πρωτοβουλία για συλλογικό διάλογο να αποφέρει καρπούς και να αποτελέσει αρχή για μια νέα εποχή.