Αρχική Ενίσχυση του Δημόσιου Πανεπιστημίου –Πλαίσιο λειτουργίας μη κερδοσκοπικών παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίωνΜΕΡΟΣ Δ’ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (άρθρα 127-155)Σχόλιο του χρήστη Σύλλογος Φοιτητών Ιατρικής Αθήνας (Σ.Φ.Ι.Α.) - Γρηγόρης Λαμπράκης | 16 Φεβρουαρίου 2024, 23:21
Υπόμνημα Συλλόγου Φοιτητών Ιατρικής Αθήνας για το σχέδιο νόμου περί λειτουργίας παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων Ο Σύλλογος Φοιτητών Ιατρικής Αθήνας (Σ.Φ.Ι.Α.) εκφράζει την αντίθεσή του στη λειτουργία στη χώρα μας παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων ως Νομικά Πρόσωπα Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (Ν.Π.Π.Ε.) (Μέρος Δ’, άρθρα 127-155). 1. Η κατάργηση της ακαδημαϊκής επίδοσης, ως μοναδικού κριτηρίου για εισαγωγή στην Ανώτατη Εκπαίδευση (Α.Ε.), με παράλληλη θέσπιση του οικονομικού παράγοντα, ως κύριου γνώμονα φοίτησης στα ιδιωτικά Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Α.Ε.Ι.), καταρρίπτει κάθε έννοια αξιοκρατίας της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και οξύνει τις κοινωνικές ανισότητες, δημιουργώντας πολίτες δύο ταχυτήτων. 2. Η εισαγωγή των αποφοίτων Γενικού Λυκείου (ΓΕ.Λ.) ή Επαγγελματικού Λυκείου (ΕΠΑ.Λ.) στα ιδιωτικά Α.Ε.Ι. με ελάχιστη βάση εισαγωγής (ΕΒΕ), που διαμορφώνεται από την ελάχιστη βάση του αντίστοιχου επιστημονικού πεδίου στις Πανελλαδικές Εξετάσεις (π.χ. 9,62 στο 3ο πεδίο: “Επιστήμες Υγείας & Ζωής” το 20221), ισοπεδώνει τη διαστρωματωμένη κατανομή των φοιτητών στα τμήματα. Ιδιαίτερα στα Α.Ε.Ι. με τις υψηλότερες βάσεις εισαγωγής, όπως οι Ιατρικές και οι Νομικές Σχολές, υπονομεύεται η αξία των πτυχίων και η βαρύτητα που κατέχει ο τίτλος σπουδών. 3. Η θέσπιση ΕΒΕ στα δημόσια Α.Ε.Ι., συνδυαστικά με τις μειώσεις στις θέσεις των εισακτέων (υπό το πρίσμα της γεφύρωσης της Α.Ε. με την αγορά εργασίας) έρχεται σε πλήρη αντίφαση με τη νομιμοποίηση της λειτουργίας ιδιωτικών σχολών, οι οποίες θα παράγουν πλεονάζοντες αποφοίτους προς αυτήν την κατεύθυνση. 4. Οι ιδιωτικές σχολές στην Ελλάδα μακροπρόθεσμα θα στερήσουν πόρους από το δημόσιο πανεπιστήμιο. Εφόσον όλα τα πανεπιστήμια της χώρας θα διεκδικούν εξίσου τα κυβερνητικά ερευνητικά κονδύλια, οι κρατικοί πόροι που μέχρι τώρα ήταν εξ ολοκλήρου στη διάθεση των κρατικών ιδρυμάτων, θα διαμοιράζονται μεταξύ ιδιωτικών και δημοσίων Α.Ε.Ι., ζημιώνοντας και αποδυναμώνοντας τη δημόσια παιδεία. 5. Η αδυναμία του δημοσίου να ανταγωνιστεί μισθολογικά τον ιδιωτικό τομέα, λόγω έλλειψης πόρων, θα απογυμνώσει σταδιακά τα κρατικά πανεπιστήμια από κορυφαία μέλη Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού (Δ.Ε.Π.). Η μετακίνηση ακαδημαϊκών στελεχών από τα δημόσια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, υποκινούμενη από το δέλεαρ των πολλαπλάσιων οικονομικών απολαβών, θα συντελέσει στην περαιτέρω υποβάθμιση των κρατικών ιδρυμάτων και στην έκπτωση του επιπέδου του διδακτικού και ερευνητικού τους έργου. 6. Δεδομένης της πενιχρής χρηματοδότησης και των ελλείψεων μελών Δ.Ε.Π. στα κρατικά Α.Ε.Ι., θα δρομολογηθεί η μελλοντική επισκίαση της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης από την ιδιωτική. Με άλλα λόγια, οι οικονομικά - αλλά όχι απαραίτητα και ακαδημαϊκά - ισχυροί φοιτητές των ιδιωτικών πανεπιστημίων θα απολαμβάνουν σχολές σύγχρονων εγκαταστάσεων και προηγμένου εξοπλισμού και μέσων εκπαίδευσης, προνόμια που τα κρατικά Α.Ε.Ι. δεν είναι βέβαιο ότι θα παρέχουν, όσο κι αν το επιτάσσει το υψηλό ακαδημαϊκό επίπεδο των φοιτητών τους. Άλλωστε, σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της eurostat του 20192, η Ελλάδα επενδύει μόλις 1.780 ευρώ ανά σπουδαστή τριτοβάθμιας, το χαμηλότερο ποσό σε όλη Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.), με τον μέσο όρο να ανέρχεται στα 10.875 ευρώ2. 7. Σύμφωνα με δεδομένα του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ)3, το 2018 η Ελλάδα σημείωσε τον υψηλότερο αριθμό ιατρών ανά 1000 κατοίκους (6.1/1000), με αντίστοιχο μέσο όρο στην Ε.Ε. 3.8/10003. Ταυτόχρονα, ο χρόνος αναμονής για την έναρξη ιατρικής ειδικότητας στα ελληνικά νοσοκομεία μπορεί να υπερβαίνει τα 7 έτη. Η λειτουργία ιδιωτικής Ιατρικής στην Ελλάδα κάθε άλλο παρά θα συνεισφέρει στην αντιμετώπιση του υπερκορεσμού του κλάδου, επιφορτίζοντας το σύστημα με αποφοίτους ιατρούς πέραν των ήδη υπαρχόντων, εγχώριων και επαναπατρισθέντων από Ιατρικές σχολές του εξωτερικού. 8. Γίνεται ευρέως λόγος για εγκατάσταση τμήματος ιδιωτικής Ιατρικής στην Αθήνα από το Πανεπιστήμιο της Λευκωσίας (University of Nicosia - UNIC), το οποίο κατέχει σειρά κατάταξης 669 στην Ευρώπη και 2019 στον κόσμο (στις 2.875 και 14.131 σχολές, αντίστοιχα)4. Αδυνατούμε να διακρίνουμε τον τρόπο με τον οποίον η κίνηση αυτή θα συντελέσει στην ακαδημαϊκή αναβάθμιση της χώρας μας, τη στιγμή που η δημόσια Ιατρική της Αθήνας συγκαταλέγεται στις 46 καλύτερες της Ευρώπης και 144 του κόσμου5, με τις υπόλοιπες ελληνικές Ιατρικές να ακολουθούν σε επίσης πολύ υψηλές θέσεις. Αρνούμαστε στον βωμό οικονομικών συμφωνιών να συνδεθεί η φήμη της Ελλάδας με αμφιβόλου ποιότητας σπουδές Ιατρικής, όπως ήδη έχει συμβεί με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. 9. Η εγκατάσταση τμημάτων ιδιωτικών σχολών θα οδηγήσει στον περιορισμό της ελευθερίας σκέψης και έκφρασης, που αποτελούν θεμελιώδεις αρχές του δημοσίου πανεπιστημίου. Τα πανεπιστήμια οφείλουν, πέραν της στείρας παροχής γνώσης, να εξασφαλίζουν πρόσφορο έδαφος για την ηθική και ιδεολογική διάπλαση των νέων, απαλλαγμένα από χρηματοδότες, οικονομικά συμφέροντα και λοιπές αγκιστρώσεις του ιδιωτικού τομέα. Αναφορές 1Το Βήμα: https://www.tovima.gr/2023/06/29/society/panellinies-2023-poies-einai-elaxistes-vaseis-eisagogis-fetos/ 2Eurostat: https://doi.org/10.2908/EDUC_UOE_FINE09 3Health at a Glance: Europe 2020: State of Health in the EU Cycle; https://www.oecd-ilibrary.org/sites/1d767767-en/index.html?itemId=/content/component/1d767767-en 4EduRank: https://edurank.org/uni/university-of-nicosia/rankings/ 5EduRank: https://edurank.org/medicine/gr/