Αρχική Ενίσχυση του Δημόσιου Πανεπιστημίου –Πλαίσιο λειτουργίας μη κερδοσκοπικών παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίωνΜΕΡΟΣ Δ’ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (άρθρα 127-155)Σχόλιο του χρήστη Γεώργιος Λαζάρου | 17 Φεβρουαρίου 2024, 00:04
Ένα μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας, είναι το «brain drain». Έχετε αναλογιστεί ποτέ, πόσα παιδιά πήγαν για σπουδές στο εξωτερικό και απλά έμειναν εκεί, προτού καν την οικονομική κρίση της δεκαετίας του 2000; Εμένα ο γιος μου τελείωσε τις σπουδές του στις ΗΠΑ και μόλις πήρε το πτυχίο του μπήκε σε πολυεθνική (fortune 500) και έμεινε εκεί. Δηλαδή, κάνουμε παιδιά, τα μεγαλώνουμε μετά κόπων και βασάνων, μόνο και μόνο για να παρέχουν την υπεραξία τους σε μια άλλη χώρα. Και γιατί μένουν εκεί; Γιατί εκεί βρίσκουν καλές δουλειές. Γιατί βρίσκουν καλές δουλειές; Γιατί τα πανεπιστήμια εκεί, είναι διασυνδεδεμένα με την αγορά εργασίας. Εδώ τα ελληνικά πανεπιστήμια, φρόντισαν ποτέ να το κάνουν; Ή το αντιμετώπισαν με τον κλασικό «ωχαδελφισμό» που διέπει οτιδήποτε το κρατικό στην Ελλάδα; Είναι προφανές. Οι καλοπληρωμένες δουλειές, συνεπάγονται την αύξηση του ΑΕΠ, την αύξηση της παραγωγικότητας, τις εξαγωγές και είναι η αρχή του «ενάρετου κύκλου», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το σύνολο της οικονομίας. Τα δημόσια πανεπιστήμια μας καταδίκασαν στον φαύλο κύκλο. Αν είναι η αφορμή για να σπάσει ο φαύλος κύκλος, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τότε είμαι αναφανδόν υπέρ. Γιατί δεν είναι καθόλου ωραίο να βλέπεις το παιδί σου μια φορά τον χρόνο και αν, ενώ το εγγονάκι σου να το έχεις δει μόνο από βιντεοκλήση στο Skype.