Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Μυρσίνη Παναγιωτίδου' | 11 Μαρτίου 2011, 16:45

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κύριε Πρωθυπουργέ, Κυρία Υπουργέ, Γνωρίζετε πάρα πολύ καλά το τι πρέπει να κάνετε. Πριν 15 χρόνια οι εκπρόσωποί σας είπαν : « Ξέρουμε. Δεν έχουμε ανάγκη εσένα να μας πεις τι θα κάνουμε.» Σήμερα ζητάτε τη γνώμη όλων. Πριν 15 χρόνια επιθυμούσατε να παραδώσετε την παιδεία των ελληνοπαίδων εξωτερικού στους Έλληνες του εξωτερικού. Ο νόμος 2413/96 ήταν ήδη ένα μεταβατικό στάδιο. Προχωρήστε λοιπόν την επιθυμία σας! Και θυμηθείτε ό,τι μου έχετε κάνει επί 18 έτη στο Παρίσι, στα πλαίσια της φιλοσοφίας της μιζεροποίησης των άπληστων Ελλήνων που σπαταλούσαν τα δανεικά και να το εφαρμόσετε στα πλαίσια της ισότητας προς τα κάτω, που ήδη έχετε ξεκινήσει, σε όλους τους Έλληνες πολίτες. Ως υπάλληλο μου καταργήσατε τη μονιμότητα στο εξωτερικό μειώνοντας τόσο τις αποδοχές μου κατά τα 2/3 καθώς και περιορίσατε τα έτη του συμβολαίου της απόσπασής μου ( §14, του άρ.23. του ν. 2413/96 ). Δεν απαντούσατε στα αιτήματά μου κι όταν απαντούσατε δεν είχε νόημα. Έτσι βρέθηκα 7 φορές μακριά από τη συζυγική μου στέγη πάνω από 3 χιλιάδες χιλιόμετρα κι άλλες 15 φορές με μετακινήσατε από τη θέση μου τοπικά χωρίς καμία αποζημίωση. Στην οποιαδήποτε διαμαρτυρία μου απαντούσατε με πειθαρχικά, απειλές, χλευασμό, ειρωνεία, πόλεμο νεύρων ( την παρακολούθησή μου αν εργάζομαι σε άδεια τάξη που με τοποθετήσατε ) έως την κατάθλιψη αλλά και τη δυσφήμισή μου κατά τη διάρκεια της αναρρωτικής μου από κατάθλιψη !!!, στηριζόμενοι σε κακοήθεις προφορικές ή και γραπτές εμπιστευτικές καταγγελίες υπαλλήλων-φαντάσματα. Τέλος, απαιτήσατε την παραίτησή μου την ώρα του μαθήματος διά αποσπασμένης εκπαιδευτικού σας χωρίς γνωστοποίηση της σχετικής εισήγησης. Δεν αποφασίσατε ούτε να επιστρέψω στην Ελλάδα ούτε να παραταθώ στη Γαλλία. Με γραπτή σας αλληλογραφία, κατ΄εξαίρεση όλων των Ελλήνων, διαπιστώσατε ότι έχω τη δυνατότητα να συνταξιοδοτηθώ. Έτσι παραιτήθηκα, όπως γνωρίζετε, αφού ήταν επιθυμία της ελληνικής πολιτείας η πρόωρη συνταξιοδότηδή μου αλλά και γιατί δεν αντέχω άλλα δικαστικά έξοδα. Σύνταξη σε αναμονή, χωρίς επίδομα διδακτορικού αν και σπούδασα χωρίς εκπαιδευτικές άδειες, χωρίς επίδομα εξωτερικού ( 23 έτη απόσπασης, 18 χωρίς επιμίσθιο), χωρίς επίδομα υπεύθυνου για την άσκηση διευθυντικών καθηκόντων, καθαρίστριας, αχθοφόρου, ταχυδρόμου, υπόλογου, μεταστέγασης, βοηθού, κ.λ.π, με μικρότερη σύνταξη απο εκείνους που έχουν λιγότερα έτη εργασίας ( αναγνωρίζετε εκπαιδευτικές άδειες, με μισθό, επιμίσθιο εξωτερικού και χωρίς εξαγορά, συντάξιμα τουλάχιστον 5 έτη!!!) Ως μητέρα 2 παιδιών εξωτερικού είμαι αγανακτησμένη από την ακαταλληλότητα των αποσπασμένων εκπαιδευτικών μέσα από τα λόγια παιδιών αλλά και των τετραδίων τους: « Η δασκάλα μου ηθικολογεί, δεν κάνει μάθημα », « η τάδε καθηγήτρια πάλι απουσίασε και δεν μας ενημέρωσε »(τάξη με τρία παιδιά ), « η δασκάλα μου με δίνει να ζωγραφίζω γιατί τα ξέρω », κλπ. Φράσεις γραπτές που δηλώνουν τουλάχιστον πλήξη: « θα σου σπάσω το κεφάλι! », « Η τάδε είναι τρελή ! », κ.λ.π. Οι εκπαιδευτικοί κάνουν τα πάντα για να εγκαταλείψει ο καλός μαθητής το σχολείο. Επιπλέον, καπνίζουν την ώρα του μαθήματος μακριά από το σχολείο εγκαταλείποντας τους μαθητές μόνους στην τάξη, φτάνουν στο σχολείο συστηματικά με καθυστέρηση, κ.λ.π. Δυστυχώς, δεν εξαιρούνται οι τυχεροί εκπαιδευτικοί των οικογενειακών λόγων, που απολαμβάνουν επί σειρά ετών την κατ’ εξαίρεση §14, του άρ.23. του ν. 2413/96 και τα παράγωγά της. Όπως γνωρίζετε η παράγραφος αυτή έγινε το ’96 για τους εκπαιδευτικούς που δεν γνώριζαν τη λέξη πενταετία και είχαν ήδη ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα (πριν το’83 στο δημόσιο ). Ως μητέρα, περιμένω να ιδρυθεί κάτι σαν φροντιστήριο μιας μέρας, όπως στην Ελλάδα, για να ξαναπάω το παιδί μου στο σχολείο. Αν δε μου αρέσει ο εκπαιδευτικός, η άποψή μου επιθυμώ να μετράει, γιατί με τα σημερινά δεδομένα και να αλλάξω ελληνικό σχολείο πάλι στον ίδιο εκπαιδευτικό θα ξαναπέσω. Δε με ενοχλεί να βρίσκεται το παιδί μου μέσα σε τάξη 32 μαθητών όπως στο γαλλικό σχολείο αρκεί να είναι του επιπέδου του. Δεν επιθυμώ να πω περισσότερα για το αίσχος στο Παρίσι. Μόνο δύο εκπαιδευτικούς θαύμασα στο εξωτερικό. Δεν ήταν μόνο εκπαιδευτικοί, ήταν και παιδαγωγοί, ήταν και εμψυχωτές, ήταν παρόντες με όλη τη σημασία της λέξης την ώρα του μαθήματος. Ως φορολογική κάτοικος της Ελλάδας δεν επιθυμώ να σπαταλείτε τους φόρους μου που προέρχονται από τις στερήσεις μου για να αμείβεται ακριβά το αποσπασμένο προσωπικό σας. Ακόμη και ο ελληνικός μισθός είναι ασύμφορος αφού θα πληρώνουμε επιστημονικό έργο για ένα απόγευμα ή το πολύ δύο. Δε συμφωνώ να πληρώνω επιστήμονα με συμπλήρωση ωραρίου σε βιβλιοθήκη ή κυλικείο ή σε τμήματα που τα ιδρύει ο εκπαιδευτικός για την αυτοεξυπηρέτησή του. Και σε όλα αυτά η « απόσταση » είναι ένας παράγοντας καθοριστικός. Ελπίζω ότι θα σταματήσετε να στέλνετε εκπαιδευτικούς από Ελλάδα, πρώτα πρώτα γιατί δε στέκει αυτός που πληρώνει από Ελλάδα το μισθό υπαλλήλου να μην έχει τη δυνατότητα άμεσα ο ίδιος να βλέπει και να επιβλέπει τον υπάλληλο που πληρώνει όταν εργάζεται, αν εργάζεται. Να μην μπορεί να εμποδίσει την κατάχρηση των πολλών βραχυπρόθεσμων αδειών που καλώς υπάρχουν και αχρείαστες να ’ναι. Να μην μπορεί να κάνει έλεγχο στις αναρρωτικές άδειες η αρμόδια επιτροπή. Με λίγα λόγια συμφωνώ μόνο σε τοπικές προσλήψεις ωρομισθίων. Ως Ελληνίδα, προτιμώ για εκπαιδευτικούς εκείνους τους Έλληνες που μιλάει η ψυχή τους όταν διδάσκουν . Εκείνους που δίνουν και τον ελεύθερο χρόνο τους για να προετοιμάσουν το μάθημα. Μπορείτε να τους βρείτε στην κοινωνία του Παρισιού. Υπάρχουν πολλοί καλλιεργημένοι Έλληνες με διάφορα πτυχία και υψηλό επίπεδο ελληνικών. Μπορείτε να ενημερώσετε τους άνεργους εκπαιδευτικούς της Ελλάδας που είναι γεμάτοι όρεξη για δουλειά. Δεν επιθυμώ αυτούς τους οποίους χαρακτηρίσατε « κοπρίτες ». Δεν επιθυμώ να ξαναφέρετε σε δύσκολη θέση ελληνόπουλο που εξαιτίας σας ερωτήθηκε δημόσια : « Είναι αλήθεια αυτό που ακούσαμε στις (γαλλικές) ειδήσεις ότι οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι ; ». Αν πραγματικά νοιάζεστε για τον Έλληνα του εξωτερικού και τα παιδιά του, ξέρετε πολύ καλά ότι τους χρωστάτε τις 30 θέσεις βουλευτών της μόνιμης επιτροπής των αποδήμων . Αλλιώς να τις καταργήσετε. Δεν έχουμε ανάγκη π.χ την κα Α........... ούτε στην επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων, να σας πει ότι τα Πανεπιστήμια είναι ανώτερα από τα σχολεία προκειμένου να παρατείνετε παράνομα εκπαιδευτικούς για 9ο έτος και μάλιστα με επιμίσθιο. Εκτός κι αν τα πληρώνετε από την τσέπη σας. Κι επειδή οι αληθινές αλλαγές γίνονται από μέσα προς τα έξω, όχι μόνο δεν είναι η κατάλληλη περίοδος για εξαγωγή μόνιμων στελεχών αλλά επιβάλλεται το κάλεσμά τους στην Πατρίδα. Ευχόμενη καλή επιτυχία στο νομοθετικό σας έργο και δύναμη ψυχής, σας παρακαλώ, αυτή τη φορά, την ισότητα προς τα κάτω να την ξεκινήσετε από τον εαυτό σας, δίνοντας το καλό παράδειγμα: Να μειώσετε τις αποδοχές σας κατά τα 2/3, κάθε μετακίνησή σας να την πληρώνετε από το μισθό σας καθώς και το ξενοδοχείο, τη διατροφή σας, το ντύσιμο, την ασφάλεια, το αυτοκίνητο, κλπ . « Κανείς δε σας υποχρέωσε να είστε στη θέση αυτή. Ελάτε τώρα, μην το παίρνετε προσωπικά!!! » (Σας επιστρέφω το επιχείρημα των εκπροσώπων σας πριν από 15 χρόνια.) Με κάθε εκτίμηση Μυρσίνη Παναγιωτίδου Υ.Γ: ζητώ την κατανόησή σας σε τυχόν λάθη και υπενθυμίζω ότι δεν αναφέρομαι σε συγκεκριμένα πρόσωπα αλλά στην υπευθυνότητα και το ήθος των πολιτικών με τα οποία νομοθετούν και με εκπροσωπούν διεθνώς.