• Σχόλιο του χρήστη 'Στέλλα Μ.' | 17 Φεβρουαρίου 2024, 16:02

    Ως εκπαιδευτικός και μητέρα δύο παιδιών αποφοίτων ΕΚΠΑ και ΕΜΠ αντίστοιχα, θεωρώ απαράδεκτο το νομοσχέδιο περί ιδιωτικών πανεπιστημίων που προωθεί η κυβέρνηση. Αντί να ενισχυθούν τα δημόσια ΑΕΙ με επιπλέον χρηματοδότηση, νέες προσλήψεις, καλύτερες υποδομές και όποιο άλλο μέτρο θα βοηθούσε στο έργο που - παρά τις μεγάλες αντιξοότητες - εξακολουθεί να παράγεται, επιχειρείται η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης, με χρηματοδότες από το χώρο των επιχειρήσεων και χαμηλών βάσεων εισαγωγής για τους φοιτητές τους. Πρόκειται για "εμπόριο" πτυχίων και μάλιστα πτυχίων "πολλών ταχυτήτων" για αυτούς που θα μπορούν να τα πληρώσουν και τα οποία θα εξασφαλίζουν αμφιβόλου ποιότητας επαγγελματικά δικαιώματα στους κατόχους τους. Πέρα, όμως, από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, η αντίθεσή μου γίνεται μεγαλύτερη για τον τρόπο με τον οποίο επιχειρείται η ψήφισή του. Γνωρίζουμε ότι η εγκαθίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων αντίκειται στο σύνταγμα. Ακούσαμε ότι το επίμαχο άρθρο, που αφορά σε αυτό, είναι "χουντικό κατάλοιπο" και άρα μπορούμε να κάνουμε μια νέα, ευέλικτη "ανάγνωσή" του, προσαρμοσμένη στις σύγχρονες απαιτήσεις της κοινωνίας και της αγοράς εργασίας. Το σύνταγμα όμως δεν μπορεί να "διαβάζεται" κατά το δοκούν (ή και το συμφέρον κάποιων). Κάτι τέτοιο είναι πολύ επικίνδυνο, καθώς ανοίγει την όρεξη για "διαφορετικές αναγνώσεις" του συντάγματος σε διάφορα θέματα. Η δημοκρατική διαδικασία προβλέπει αναθεώρηση πριν την οποιαδήποτε αλλαγή συνταγματικών άρθρων. Μήπως εντέλει η δημόσια διαβούλευση δεν θα έπρεπε να αφορά στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, αλλά στο αν συμφωνούμε ή όχι με μια αναθεώρηση του άρθρου που επιβάλει την αποκλειστικότητα της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης;